Skarga wniesiona w dniu 24 września 2008 r. - El Fatmi przeciwko Radzie

(Sprawa T-409/08)

Język postępowania: niderlandzki

Strony

Strona skarżąca: Nouriddin El Fatmi (Vught, Niderlandy) (przedstawiciel: G. Pulles, advocaat)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie braku możliwości stosowania rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 lub nieważności decyzji Rady 2008/583/WE z dnia 15 lipca 2008 r., jeżeli te dwa akty mają do niego zastosowanie;

obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżący wnosi do Sądu o stwierdzenie, że rozporządzenie (WE) nr 2580/2001  nie ma do niego zastosowania i o stwierdzenie nieważności decyzji 2008/583/WE, jeżeli ma ona do niego zastosowanie.

Po pierwsze skarżący podnosi, że działania Rady były niezgodne z przesłankami art. 5 WE. Zdaniem skarżącego Rada nie miała kompetencji do działania, ponieważ brak jest związku z państwami trzecimi lub ze wspólnym rynkiem.

Po drugie skarżący podnosi, że art. 60, art. 301 i art. 308 WE nie przyznają kompetencji do wydania spornego rozporządzenia.

Po trzecie skarżący podnosi, że działania Rady były niezgodne z art. 1 ust. 4 wspólnego stanowiska 2001/931 z dnia 27 grudnia 2001 i naruszyły istotne przepisy proceduralne oraz zasady prawa wspólnotowego, między innymi obowiązek uzasadnienia. Zdaniem skarżącego krajowe decyzje, na które powołuje się Rada, nie zostały po pierwsze wydane przez właściwe władze w rozumieniu art. 1 ust. 4 wspólnego stanowiska 2001/931, a po drugie są to decyzje, które zostały uchylone przez sąd krajowy w postępowaniu odwoławczym.

Po czwarte skarżący podnosi, że Rada naruszyła jego prawa podstawowe, a w szczególności prawo do poszanowania sfery prywatnej i życia rodzinnego, prawo do skutecznej ochrony sądowej i prawo własności.

____________