Language of document :

Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 30 listopada 2022 r. w sprawie T-101/18, Republika Austrii/Komisja Europejska, wniesione w dniu 6 lutego 2023 r. przez Republika Austrii

(Sprawa C-59/23 P)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnosząca odwołanie: Republika Austrii (przedstawiciele: M. Klamert i F. Koppensteiner, pełnomocnicy, oraz adwokat H. Kristoferitsch)

Inni uczestnicy postępowania: Komisja Europejska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republika Czeska, Republika Francuska, Węgry, Rzeczpospolita Polska, Republika Słowacka, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Żądania wnoszącej odwołanie

Uchylenie w całości wyroku Sądu z dnia 30 listopada 2022 r. w sprawie T-101/18, Republika Austrii/Komisja Europejska,

uwzględnienie w całości pierwszoinstancyjnego wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji (UE) 2017/2112 z dnia 6 marca 2017 r. w sprawie środka pomocy/programu pomocy/pomocy państwa SA.38454–2015/C (ex 2015/N), które Węgry planują wdrożyć w celu wsparcia utworzenia dwóch nowych reaktorów jądrowych w elektrowni jądrowej Paks II1 ,

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Republika Austrii podnosi cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący braku przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego

Zdaniem wnoszącej odwołanie zaskarżony wyrok wydaje się być niezgodny z prawem w zakresie, w jakim wbrew opinii prawnej Sądu brak przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienie publicznego ma wpływ na postępowanie w sprawie pomocy państwa i czyni zaskarżoną decyzję niezgodną z prawem.

Zarzut drugi dotyczący nieproporcjonalnego charakteru środka

Wnosząca odwołanie uważa, że w zaskarżonym wyroku Sąd niesłusznie potwierdził, iż Komisja przeprowadziła wystarczające badanie w zakresie proporcjonalności, tym bardziej że po pierwsze, nie jest jasne, na czym polega dokładnie środek pomocy państwa, a po drugie, nie został ustalony jego ekwiwalent dotacji.

Zarzut trzeci dotyczący nieproporcjonalnego zakłócenia konkurencji i stworzenia pozycji dominującej na rynku

Wnosząca odwołanie uważa, że Sąd niesłusznie zaprzeczył istnieniu nieproporcjonalnego zakłócenia konkurencji i stworzeniu pozycji dominującej na rynku. Jej zdaniem zignorował okoliczność, że zamknięcie elektrowni jądrowej Paks I uwolni zdolności produkcyjne energii podlegające konkurencji na zliberalizowanym rynku energii elektrycznej. Ponadto elektrownie Paks I i II miałyby być eksploatowane równolegle dłużej niż przewidywano; wnosząca odwołanie uważa, że niezależność obu przedsiębiorstw nie jest zagwarantowana.

Zarzut czwarty dotyczący niewystarczającego ustalenia pomocy państwa

Wnosząca odwołanie uważa, że Sąd niesłusznie zaprzeczył temu, iż elementy konstytutywne pomocy państwa zostały niewystarczająco ustalone. Jej zdaniem brak przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, nieuwzględnienie kosztów finansowania zewnętrznego oraz brak obliczenia ekwiwalentu dotacji przemawiają łącznie za tym, że wysokość pomocy państwa nie została wystarczająco ustalona.

____________

1 Dz.U. 2017, L 317, s. 45.