Language of document :

Skarga wniesiona w dniu 21 lipca 2006 r. - Duyster przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa F-81/06)

Język postępowania: niderlandzki

Strony

Strona skarżąca: Tineke Duyster (Oetrange, Luksemburg) (przedstawiciel: W.H.A.M.. van den Muijsenbergh, avocat)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie dopuszczalności skargi w całości;

uchylenie decyzji organu powołującego z dnia 8 listopada 2005 r. i 11 maja 2006 r.;

zasądzenie na rzecz skarżącej odszkodowania i zadośćuczynienia za poniesione szkody i krzywdy;

ewentualnie uwzględnienie powyższych żądań w całości bądź części lub wydanie orzeczenia uwzględniającego w całości lub w części żądania podniesione przez skarżącą w dniach 5 i 13 lipca 2005 r.;

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W ramach postępowań w sprawach F-51/05 i F-18/06 skarżąca zakwestionowała już okoliczność, iż pierwotnie Komisja przyznała jej urlop na wychowanie dziecka w terminie od dnia 1 listopada 2004 r. do dnia 30 kwietnia 2005 r. a następnie, pismem z dnia 17 listopada 2005 r., określiła początek tego urlopu na dzień 8 listopada 2004 r.

W powyższych postępowaniach skarżąca zaskarżyła decyzje, w których Komisja odrzuciła jako niedopuszczalne jej żądanie odszkodowania i zadośćuczynienia na podstawie art. 228 WE i art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego oparte na niemal 50 zarzutach dotyczących zaniedbań służb Komisji, podniesionych przez skarżącą.

W uzasadnieniu skargi na decyzje w sprawie odrzucenia jej żądań przez Komisję jako niedopuszczalnych skarżąca podnosi m.in.: (i) błędność okoliczności faktycznych służących za podstawę wydania zaskarżonych decyzji, (ii) naruszenie treści oraz sensu i celu art. 90 ust. 1 i 2 regulaminu pracowniczego, (iii) sprzeczności, (iv) niezrozumiałość decyzji, (v) okoliczność ich organ powołujący dokonał błędnej interpretacji lub błędnie zastosował orzecznictwo dotyczące art. 288 WE i art. 90 regulaminu pracowniczego, (vi) okoliczność, iż organ powołujący powoływał błędne argumenty, (vii) naruszenie zasady proporcjonalności, zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, zasady równego traktowania i zasady pewności prawa oraz naruszenie zasady równoważenia interesów stron, naruszenie obowiązku informacyjnego spoczywającego na pracodawcy, naruszenie zasady dobrej administracji i naruszenia prawa do sądu.

____________