Προσφυγή-αγωγή της 23 Δεκεμβρίου 2009 - Ecoceane κατά EMSA
(Υπόθεση T-518/09)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Ecoceane (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: S. Spalter, avocat)
Καθού-εναγόμενος: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας (EMSA)
Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας
Η προσφεύγουσα - ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
να κηρύξει την προσφυγή της Ecoceane παραδεκτή·
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση της 28ης Οκτωβρίου 2009 του EMSA περί απορρίψεως της προσφοράς της Ecoceane·
να ακυρώσει την απόφαση του EMSA περί αναθέσεως του αντικειμένου της συμβάσεως (2009/S 42-060271) και την υπογραφή του·
να υποχρεώσει τον EMSA να καταβάλει στην προσφεύγουσα Ecoceane το ποσό των 224 744 ευρώ προς αποκατάσταση της ζημίας·
να υποχρεώσει τον EMSA να καταβάλει στην προσφεύγουσα Ecoceane το ποσό των 25 000 ευρώ έναντι μη δυναμένων να αναζητηθούν εξόδων·
να καταδικάσει τον EMSA στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα επιδιώκει, στην εν λόγω υπόθεση, να επιτύχει την ακύρωση αφενός της αποφάσεως της 28ης Οκτωβρίου 2009 με την οποία ο EMSA απέρριψε την προσφορά της κατόπιν διαγωνισμού για τη σύναψη της δημόσιας συμβάσεως σχετικά με την παροχή υπηρεσιών που αφορούν την επέμβαση σκαφών υποστήριξης για την καταπολέμηση της ρύπανσης από τους υδρογονάνθρακες και αφετέρου της αποφάσεως του EMSA περί αναθέσεως και της υπογραφής του. Η προσφεύγουσα ζητεί, επίσης, αποκατάσταση των προκληθεισών από την προσβαλλόμενη απόφαση ζημιών.
Η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως προς στήριξη της προσφυγής της.
Υποστηρίζει, πρώτον, ότι ο EMSA, παραλείποντας να γνωστοποιήσει τις πληροφορίες που ζήτησε η προσφεύγουσα, ήτοι τα πρακτικά περί εξετάσεως των προσφορών που περιείχαν τις σχετικές με τη διεξαγωγή της διαδικασίας πληροφορίες, τους λόγους απορρίψεως της προσφοράς του, τη βαθμολόγηση των προσφορών κατ' εφαρμογή των ποσοστών της συγγραφής υποχρεώσεων, καθώς και τα χαρακτηριστικά και τα πλεονεκτήματα της προσφοράς του επιλεγέντος προσφέροντος, παρέβη τις διατάξεις του άρθρου 100, παράγραφος 2, του δημοσιονομικού κανονισμού υπ. αρ. 1605/2002/ΕΚ
1 και τις διατάξεις του άρθρου 149, παράγραφος 3, του κανονισμού 2342/2002/ΕΚ
2, λόγω ελλείψεως αιτιολογίας της απορριπτικής αποφάσεως σύμφωνα με τις εν λόγω διατάξεις.
Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, δεύτερον, ότι τα συμπληρωματικά κριτήρια που επέβαλε ο EMSA στη συγγραφή του υποχρεώσεων, για την εξέταση και την αξιολόγηση των προσφορών, δεν ήταν αντικειμενικά και δικαιολογημένα ως προς το αντικείμενο της δημόσιας συμβάσεως· συνεπώς, η επιλογή συμπληρωματικών κριτηρίων αντιστοιχούντων σε προκαθορισμένη τεχνολογία δεν διασφάλιζε την επί ίσοις όροις πρόσβαση υποψηφίων που πρότειναν καινοτόμο μέθοδο και συνιστά προσβολή των κοινοτικών αρχών της ισότητας, της απαγορεύσεως των διακρίσεων και της διαφάνειας, του άρθρου 89, παράγραφος 1, του δημοσιονομικού κανονισμού 1605/2002/ΕΚ.
Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, τρίτον, ότι, αρνούμενος να προβεί σε επιτόπια αυτοψία του προταθέντος από την Ecoceane σκάφους απορρυπάνσεως, αντιθέτως προς ό,τι έπραξε όσον αφορά τους λοιπούς υποψηφίους, ο καθού παραβίασε τις αρχές της ισότητας, της απαγορεύσεως των διακρίσεων και της διαφάνειας κατά τη μεταχείριση των υποψηφίων. Εξάλλου, ο καθού παραβίασε τις αρχές αυτές και λόγω του γεγονότος ότι δεν κάλεσε την Ecoceane σε ακρόαση ενώπιον επιτροπής αξιολογήσεως προσφορών, συγκροτούμενης από τρία τουλάχιστον μέλη, παρόντα καθόλη τη διάρκεια της συνεδριάσεως, σύμφωνα με το άρθρο 146 του κανονισμού 2342/2002/ΕΚ.
Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι ο EMSA υπέπεσε σε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του Δημοσιονομικού Κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων(ΕΕ L 248, σ. 1).2 - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (EK, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 357, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) 1261/2005 της Επιτροπής της 20ής Ιουλίου 2005 (ΕΕ L 201, σ. 3).