Αναίρεση που άσκησε στις 19 Φεβρουαρίου 2013 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε στις 11 Δεκεμβρίου 2012 το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-122/10, Cocchi και Falcione κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-103/13 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Gattinara και D. Martin)

Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Giorgio Cocchi (Wezembeek-Oppem, Βέλγιο) και Nicola Falcione (Βρυξέλλες, Βέλγιο)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 13ης Δεκεμβρίου 2012 στην υπόθεση F-122/10, Cocchi και Falcione κατά Επιτροπής,

να απορρίψει ως απαράδεκτη και, εν πάση περιπτώσει, ως αβάσιμη την προσφυγή που άσκησαν οι G. Cocchi και N. Falcione στην υπόθεση F-122/10,

να καταδικάσει κάθε διάδικο στα δικαστικά του έξοδα στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας,

να καταδικάσει τους G. Cocchi και N. Falcione στα έξοδα της ένδικης διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αφορά τη μη συμμόρφωση με την έννοια της "βλαπτικής πράξεως", καθόσον το Δικαστήριο ΔΔ έκρινε παραδεκτή την προσφυγή που ασκήθηκε στον πρώτο βαθμό, χαρακτηρίζοντας ως βλαπτική πράξη την πρόταση που έκανε η Επιτροπή στους ενδιαφερομένους σχετικά με τον αριθμό των συντάξιμων ετών που μπορούν να αναγνωριστούν στο πλαίσιο της μεταφοράς των συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων κατ' εφαρμογήν του άρθρου 11, παράγραφοι 2 και 3, του Παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των Υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΚΥΚ).

Ο δεύτερος λόγος αφορά την παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον το Δικαστήριο ΔΔ, κάνοντας εν μέρει δεκτή την προσφυγή, υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία της αρχής αυτής. Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι οι ενδιαφερόμενοι δεν μπορούσαν να έχουν δικαιολογημένη εμπιστοσύνη στις προτάσεις που τους έκανε, δεδομένου, αφενός, ότι με τις προτάσεις αυτές λαμβάνονταν επίσης υπόψη περίοδοι υπηρεσίας μεταγενέστερες της αναλήψεως υπηρεσίας από τους ενδιαφερομένους και, αφετέρου, ότι οι προτάσεις αυτές δεν αναφέρονταν στο ποσό που μεταφέρεται πραγματικά, αλλά στο θεωρητικά μεταφερόμενο ποσό, σε αντίθεση με όσα προβλέπει το σαφές γράμμα του άρθρου 11, παράγραφοι 2 και 3, του Παραρτήματος VIII του ΚΥΚ.

____________