ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (πρώτο τμήμα)
της 13ης Δεκεμβρίου 2018 (*)
«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης upgrade your personality – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα – Διαφημιστικό σύνθημα – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001»
Στην υπόθεση T‑102/18,
Martin Knauf, κάτοικος Βερολίνου (Γερμανία), εκπροσωπούμενος από τον H. Jaeger, δικηγόρο,
προσφεύγων,
κατά
Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), εκπροσωπουμένου από την R. Manea και τον A. Folliard-Monguiral,
καθού,
με αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Δεκεμβρίου 2017 (υπόθεση R 1011/2017-4), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου upgrade your personality ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πρώτο τμήμα),
συγκείμενο από τους I. Pelikánová (εισηγήτρια), πρόεδρο, P. Nihoul και J. Svenningsen, δικαστές,
γραμματέας: E. Coulon
έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 19 Φεβρουαρίου 2018,
έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 30 Απριλίου 2018,
έχοντας υπόψη ότι οι διάδικοι δεν υπέβαλαν αίτημα περί καθορισμού ημερομηνίας για τη διεξαγωγή επ’ ακροατηρίου συζητήσεως εντός της προθεσμίας των τριών εβδομάδων από την κοινοποίηση της περατώσεως της έγγραφης διαδικασίας και αποφασίζοντας, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 106, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, να αποφανθεί χωρίς προφορική διαδικασία,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
Ιστορικό της διαφοράς
1 Στις 15 Αυγούστου 2016, ο προσφεύγων, Martin Knauf, κατέθεσε αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενώπιον του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2009, L 78, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί [έχει αντικατασταθεί από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2017, L 154, σ. 1)].
2 Το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είναι το λεκτικό σημείο upgrade your personality.
3 Τα προϊόντα για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση σήματος εμπίπτουν, μεταξύ άλλων, στις κλάσεις 9 και 28 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, της 15ης Ιουνίου 1957, για τη διεθνή ταξινόμηση των προϊόντων και των υπηρεσιών με σκοπό την καταχώριση σημάτων, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί, και αντιστοιχούν, για καθεμία από τις κλάσεις αυτές, στην ακόλουθη περιγραφή:
– κλάση 9: «Εγγεγραμμένα προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών· Η/Υ (προγράμματα) [τηλεμεταφερόμενο λογισμικό]· Λογισμικό· Λογισμικό ηλεκτρονικών παιχνιδιών· Προγράμματα λογισμικού πληροφορικής για παιχνίδια βίντεο· Προγραμματισμός ηλεκτρονικών υπολογιστών για επεξεργασία δεδομένων· Λογισμικό ηλεκτρονικών υπολογιστών για γραφικά· Λογισμικό για παιχνίδια εικονικής πραγματικότητας· Λογισμικό εικονικής πραγματικότητας· Φορείς οπτικών δεδομένων που περιέχουν εγγεγραμμένο λογισμικό· Προεγγεγραμμένα μαγνητικά μέσα αποθήκευσης δεδομένων· Κασέτες με παιχνίδια βίντεο· Κασέτες με ταινία εγγραφής μαγνητοσκοπημένης εικόνας [κασέτες βίντεο]· Προεγγεγραμμένες βιντεοκασέτες»·
– κλάση 28: «Κονσόλες παιχνιδιών».
4 Στις 3 Μαΐου 2017, ο εξεταστής απέρριψε την αίτηση καταχωρίσεως σήματος για όλα τα προϊόντα που παρατίθενται στη σκέψη 3 ανωτέρω με την αιτιολογία ότι δεν πληρούσε τους όρους του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 2017/1001]. Αντιθέτως, δεν προέβαλε αντιρρήσεις ως προς την εν λόγω αίτηση όσον αφορά άλλα προϊόντα και υπηρεσίες, που υπάγονται στις κλάσεις 9, 28 και 42. Στις 15 Μαΐου 2017, ο προσφεύγων άσκησε ενώπιον του EUIPO προσφυγή κατά της αποφάσεως του εξεταστή, καθόσον η απόφαση αυτή απέρριπτε εν μέρει την αίτησή του.
5 Με απόφαση της 18ης Δεκεμβρίου 2017, το τέταρτο τμήμα προσφυγών του EUIPO απέρριψε την προσφυγή στο σύνολό της, βασιζόμενο αποκλειστικώς στο άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση). Έκρινε, κατ’ ουσίαν, ότι το λεκτικό σημείο upgrade your personality είχε αμιγώς εγκωμιαστικό και διαφημιστικό χαρακτήρα και δεν ήταν κατάλληλο για να επιτελεί την κύρια λειτουργία ενός σήματος η οποία συνίσταται στην παροχή πληροφοριών σχετικά με την εμπορική προέλευση. Το συμπέρασμα αυτό ισχύει για όλα τα προϊόντα για τα οποία απορρίφθηκε η καταχώριση.
Αιτήματα των διαδίκων
6 Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·
– να καταχωρίσει το επίμαχο σήμα.
7 Το EUIPO ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να απορρίψει την προσφυγή·
– να καταδικάσει τον προσφεύγοντα στα δικαστικά έξοδα.
Σκεπτικό
Επί του δευτέρου αιτήματος του προσφεύγοντος
8 Με το δεύτερο αίτημά του, ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να «καταχωρίσει το επίμαχο σήμα».
9 Το EUIPO προβάλλει ότι το αίτημα αυτό πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο.
10 Επισημαίνεται, συναφώς, ότι το δεύτερο αίτημα του προσφεύγοντος πρέπει να ερμηνευθεί ως αίτημα μεταρρυθμίσεως κατά την έννοια του άρθρου 72, παράγραφος 3, του κανονισμού 2017/1001, το οποίο ορίζει ότι, όταν πρόκειται για προσφυγές που ασκούνται κατά των αποφάσεων των τμημάτων προσφυγών, «[το] Γενικό Δικαστήριο είναι αρμόδιο για την ακύρωση ή την τροποποίηση της προσβαλλόμενης απόφασης».
11 Πρέπει να υπομνησθεί ότι σκοπός της εξουσίας μεταρρυθμίσεως την οποία έχει το Γενικό Δικαστήριο είναι να εκδώσει αυτό την απόφαση που θα όφειλε να έχει εκδώσει το τμήμα προσφυγών σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού 2017/1001 [βλ., συναφώς, αποφάσεις της 12ης Σεπτεμβρίου 2007, Koipe κατά ΓΕΕΑ – Aceites del Sur (La Espanola), T‑363/04, EU:T:2007:264, σκέψεις 29 και 30, της 11ης Φεβρουαρίου 2009, Bayern Innovativ κατά ΓΕΕΑ – Life Sciences Partners Perstock (LifeScience), T‑413/07, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2009:34, σκέψεις 14 έως 16, και της 9ης Σεπτεμβρίου 2011, Deutsche Bahn κατά ΓΕΕΑ – DSB (IC4), T‑274/09, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2011:451, σκέψη 22].
12 Συνεπώς, το παραδεκτό αιτήματος με το οποίο ζητείται από το Γενικό Δικαστήριο η μεταρρύθμιση αποφάσεως που έχει εκδοθεί από τμήμα προσφυγών πρέπει να κρίνεται βάσει των αρμοδιοτήτων που έχουν ανατεθεί στο τελευταίο από τον κανονισμό 2017/1001.
13 Όμως, ιδίως στο πλαίσιο προσφυγής που ασκείται κατά αποφάσεως του εξεταστή, το τμήμα προσφυγών δεν είναι αρμόδιο να αποφανθεί επί αιτήσεως με την οποία ζητείται η καταχώριση σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης [βλ., συναφώς, διάταξη της 1ης Φεβρουαρίου 2018, ExpressVPN κατά EUIPO (EXPRESSVPN), T‑265/17, EU:T:2018:79, σκέψεις 18 έως 24 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία].
14 Υπό τις περιστάσεις αυτές, δεν απόκειται, κατά μείζονα λόγο, στο Γενικό Δικαστήριο να αποφανθεί επί αιτήματος μεταρρυθμίσεως με το οποίο του ζητείται να τροποποιήσει την απόφαση τμήματος προσφυγών υπό την έννοια αυτή [διάταξη της 30ής Ιουνίου 2009, Securvita κατά ΓΕΕΑ (Natur-Aktien-Index), T‑285/08, EU:T:2009:230, σκέψη 23].
15 Από το σύνολο των ανωτέρω σκέψεων προκύπτει ότι το δεύτερο αίτημα του προσφεύγοντος πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο.
Επί του πρώτου αιτήματος του προσφεύγοντος
16 Προς στήριξη του αιτήματος ακυρώσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως, ο προσφεύγων προβάλλει, κατ’ ουσίαν, έναν μοναδικό λόγο ακυρώσεως, ο οποίος στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 2017/1001. Υποστηρίζει, κατ’ ουσίαν, ότι, με την εν λόγω απόφαση, το τμήμα προσφυγών προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση του συγκεκριμένου διακριτικού χαρακτήρα του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση.
17 Κατά το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 2017/1001, δεν γίνονται δεκτά για καταχώριση τα σήματα που στερούνται διακριτικού χαρακτήρα. Κατά πάγια νομολογία, τα σήματα στα οποία αναφέρεται η εν λόγω διάταξη είναι εκείνα τα οποία θεωρούνται ανίκανα να επιτελέσουν την ουσιώδη λειτουργία του σήματος, δηλαδή τον προσδιορισμό της εμπορικής προελεύσεως του επίμαχου προϊόντος ή της επίμαχης υπηρεσίας ώστε να παρέχεται κατ’ αυτόν τον τρόπο στον καταναλωτή που αποκτά το προϊόν ή είναι αποδέκτης της υπηρεσίας που το σήμα προσδιορίζει η δυνατότητα να προβεί, σε περίπτωση μεταγενέστερης αγοράς, στην ίδια επιλογή αν η εμπειρία αποβεί θετική ή σε διαφορετική επιλογή αν η εμπειρία αποβεί αρνητική [αποφάσεις της 27ης Φεβρουαρίου 2002, Eurocool Logistik κατά ΓΕΕΑ (EUROCOOL), T‑34/00, EU:T:2002:41, σκέψη 37, και της 15ης Σεπτεμβρίου 2009, Wella κατά ΓΕΕΑ (TAME IT), T‑471/07, EU:T:2009:328, σκέψη 14].
18 Κατά πάγια νομολογία, η καταχώριση ενός σήματος το οποίο αποτελείται από σημεία ή ενδείξεις που χρησιμοποιούνται επίσης ως διαφημιστικά συνθήματα, ενδείξεις ποιότητας ή προτροπές αγοράς των προϊόντων ή υπηρεσιών που αφορά το σήμα αυτό δεν αποκλείεται, αυτή καθεαυτήν, λόγω μιας τέτοιας χρήσεως. Ωστόσο, ένα σήμα το οποίο, όπως ένα διαφημιστικό σύνθημα, επιτελεί και άλλες λειτουργίες πέρα από αυτή του σήματος κατά την κλασική έννοια, δεν έχει διακριτικό χαρακτήρα, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 2017/1001, παρά μόνον αν μπορεί να γίνει εξαρχής αντιληπτό ως ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως των προϊόντων ή υπηρεσιών που αφορά, προκειμένου να παράσχει στο ενδιαφερόμενο κοινό τη δυνατότητα να διακρίνει, χωρίς ενδεχόμενο συγχύσεως, τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες του δικαιούχου του σήματος από εκείνα που έχουν άλλη εμπορική προέλευση [αποφάσεις της 3ης Ιουλίου 2003, Best Buy Concepts κατά ΓΕΕΑ (BEST BUY), T‑122/01, EU:T:2003:183, σκέψη 21, και της 15ης Σεπτεμβρίου 2009, TAME IT, T‑471/07, EU:T:2009:328, σκέψη 15].
19 Προς διαπίστωση της ελλείψεως διακριτικού χαρακτήρα, αρκεί το σημασιολογικό περιεχόμενο του επίμαχου λεκτικού σήματος να υποδηλώνει για τον καταναλωτή ένα χαρακτηριστικό του προϊόντος ή της υπηρεσίας σχετικό με την εμπορική του αξία το οποίο, χωρίς να είναι ακριβές, προέρχεται από ενημέρωση με χαρακτήρα προωθήσεως ή διαφημίσεως την οποία το οικείο κοινό θα εκλάβει καταρχάς ως τέτοια και όχι ως ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως του επίμαχου προϊόντος ή της επίμαχης υπηρεσίας [αποφάσεις της 30ής Ιουνίου 2004, Norma Lebensmittelfilialbetrieb κατά ΓΕΕΑ (Mehr für Ihr Geld), T‑281/02, EU:T:2004:198, σκέψη 31, και της 15ης Σεπτεμβρίου 2009, TAME IT, T‑471/07, EU:T:2009:328, σκέψη 16].
20 Ωστόσο, το Δικαστήριο έχει διαπιστώσει ότι ένα σήμα μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να γίνεται ταυτοχρόνως αντιληπτό από το ενδιαφερόμενο κοινό ως σύνθημα με σκοπό την εμπορική προώθηση και ως ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως των προϊόντων και των υπηρεσιών. Στην περίπτωση αυτή, έκρινε ότι, στο μέτρο που το κοινό αυτό αντιλαμβάνεται το σήμα ως ένδειξη της ως άνω προελεύσεως, το γεγονός ότι ταυτοχρόνως, ενδεχομένως και πρωτίστως, το σήμα γίνεται αντιληπτό ως σύνθημα με σκοπό την εμπορική προώθηση στερείται σημασίας όσον αφορά τον διακριτικό χαρακτήρα του (απόφαση της 21ης Ιανουαρίου 2010, Audi κατά ΓΕΕΑ, C‑398/08 P, EU:C:2010:29, σκέψη 45).
21 Ο διακριτικός χαρακτήρας ενός σήματος πρέπει να εκτιμάται, αφενός, σε σχέση με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τα οποία ζητείται η καταχώριση του σήματος και, αφετέρου, σε σχέση με την αντίληψη που σχηματίζει συναφώς το ενδιαφερόμενο κοινό, το οποίο αποτελείται από τον μέσο καταναλωτή των προϊόντων ή των υπηρεσιών αυτών (αποφάσεις της 29ης Απριλίου 2004, Henkel κατά ΓΕΕΑ, C‑456/01 P και C‑457/01 P, EU:C:2004:258, σκέψη 35, και της 15ης Σεπτεμβρίου 2009, TAME IT, T‑471/07, EU:T:2009:328, σκέψη 17).
Επί του ενδιαφερομένου κοινού
22 Το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε ορθώς, χωρίς τούτο να αμφισβητείται από τους διαδίκους, ότι τα προϊόντα για τα οποία δεν έγινε δεκτή η καταχώριση αφορούσαν τον τομέα του λογισμικού και των βιντεοπαιχνιδιών και απευθύνονταν πρωτίστως στον μέσο καταναλωτή, και ότι, καθόσον το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση αποτελείτο από λέξεις του βασικού λεξιλογίου της αγγλικής γλώσσας και η χρήση της γλώσσας αυτής είναι συνήθης στον τομέα της πληροφορικής, μεταξύ άλλων και στη Γερμανία, έπρεπε να ληφθούν υπόψη οι αγγλόφωνοι καταναλωτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι δεν περιορίζονται σε εκείνους του Ηνωμένου Βασιλείου ή της Ιρλανδίας.
Επί της ελλείψεως διακριτικού χαρακτήρα του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση
23 Το τμήμα προσφυγών έκρινε, κατ’ ουσίαν, ότι το λεκτικό στοιχείο «upgrade your personality» είχε αμιγώς εγκωμιαστικό και διαφημιστικό χαρακτήρα, με σκοπό να ωθήσει τον καταναλωτή να χρησιμοποιήσει τα προϊόντα του προσφεύγοντος ώστε να αναπτύξει τη δική του προσωπικότητα. Δεδομένου ότι το σύνθημα αυτό απευθυνόταν αποκλειστικώς στον καταναλωτή και ότι εξέφραζε ορισμένες υποσχέσεις, δεν είναι ικανό να επιτελέσει την κύρια λειτουργία ενός σήματος η οποία συνίσταται στην παροχή πληροφοριών σχετικά με την εμπορική προέλευση.
24 Ο προσφεύγων υποστηρίζει, συναφώς, ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση δεν αποτελεί αποκλειστικώς εγκωμιαστικό και διαφημιστικό μήνυμα και ότι, ειδικότερα, η διαπίστωση του τμήματος προσφυγών σύμφωνα με την οποία, από γλωσσική άποψη, το εν λόγω σήμα δεν χρήζει ερμηνείας είναι εσφαλμένη.
25 Το EUIPO αμφισβητεί την ορθότητα των επιχειρημάτων του προσφεύγοντος.
26 Ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι η πρόσκληση που περιέχεται στη φράση «upgrade your personality» δεν είναι ευχερώς κατανοητή. Υποστηρίζει ότι η έννοια της προσωπικότητας, που προσδιορίζει το σύνολο των προσωπικών χαρακτηριστικών ενός ατόμου, είναι, καθεαυτήν, ουδέτερη έννοια και ως εκ τούτου επιδέχεται, σε μεγάλο βαθμό, ερμηνεία. Δεδομένης της κατ’ αρχήν ασυμβατότητας του όρου «upgrade», που προσδιορίζει τεχνική αναβάθμιση, με την αναφορά σε έμψυχο όν και στα προσωπικά στοιχεία του χαρακτήρα του, υπάρχει εννοιολογική σύγκρουση στο πλαίσιο του ίδιου του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση. Δεδομένου ότι το κοινό στο οποίο απευθύνεται το σήμα ωθείται, επομένως, να προβεί σε δική του ερμηνεία ως προς το αποτέλεσμα που πρέπει εν τέλει να επιτευχθεί, η εν λόγω φράση το καλεί επίσης να προβεί σε ενδοσκόπηση ώστε να συνειδητοποιήσει τόσο τα προσωπικά ισχυρά του σημεία όσο και τις προσωπικές αδυναμίες του. Ο προσφεύγων επισημαίνει, όσον αφορά ειδικότερα τα παιχνίδια ηλεκτρονικών υπολογιστών, ότι υπάρχει δυνατότητα να βελτιωθεί ο χαρακτήρας που χρησιμοποιείται στο παιχνίδι όσο το παιχνίδι εξελίσσεται και ότι η φράση αυτή υποδηλώνει ότι μία τέτοια επιτυχία στο παιχνίδι θα αντανακλάται στην πραγματική ζωή του ενδιαφερόμενου κοινού. Παραπέμπει σε άλλα παρεμφερή σήματα που είχαν καταχωρισθεί από το ΕUIPO. Τέλος, επισημαίνει ότι το τμήμα προσφυγών δεν εξέθεσε αντικειμενικούς λόγους που να δικαιολογούν ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση μπορεί να καταχωρισθεί για ορισμένα προϊόντα και υπηρεσίες και όχι για άλλα προϊόντα και υπηρεσίες.
27 Πρέπει να διαπιστωθεί ότι τα επιχειρήματα του προσφεύγοντος δεν μπορούν βασίμως να κλονίσουν την ανάλυση του τμήματος προσφυγών.
28 Πρώτον, αντιθέτως προς όσα ισχυρίζεται ο προσφεύγων, το μήνυμα που μεταδίδεται με το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είναι ευκόλως κατανοητό. Πράγματι, το σύνθημα «upgrade your personality» περιέχει πρόσκληση στον καταναλωτή να βελτιώσει ή να αναπτύξει την προσωπικότητά του με τη βοήθεια των προϊόντων που προσδιορίζει το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση, ενδεχομένως σε συνδυασμό με την υπόσχεση ότι τα εν λόγω προϊόντα θα καταστήσουν δυνατή ή θα διευκολύνουν μια τέτοια βελτίωση ή μια τέτοια ανάπτυξη. Το γεγονός ότι είναι πιθανή η ύπαρξη μικρών διαφοροποιήσεων ως προς την κατανόηση του εν λόγω συνθήματος ουδόλως συνεπάγεται ότι το νόημά του είναι αόριστο, ασαφές ή διφορούμενο. Ειδικότερα, το γεγονός ότι η έννοια της προσωπικότητας μπορεί να ερμηνευθεί με διάφορους τρόπους δεν θα εμποδίσει τον καταναλωτή να αντιληφθεί το μήνυμα που μεταδίδεται με το σύνθημα σύμφωνα με τη δική του αντίληψη για την εν λόγω έννοια.
29 Δεύτερον, το γεγονός ότι ο όρος «upgrade» προέρχεται από τον τομέα της πληροφορικής ουδόλως δημιουργεί «εννοιολογική σύγκρουση», όπως ισχυρίζεται ο προσφεύγων. Πράγματι, αφενός, ο όρος αυτός χρησιμοποιείται σήμερα σε πλαίσιο σαφώς ευρύτερο από αυτό του τομέα της πληροφορικής και μόνον και, αφετέρου, πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι τα προϊόντα που προσδιορίζονται από το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση εμπίπτουν ακριβώς στον τομέα της πληροφορικής, με αποτέλεσμα η χρήση του εν λόγω όρου να παρίσταται φυσική και να μην μπορεί να προκαλέσει έκπληξη στο ενδιαφερόμενο κοινό.
30 Τρίτον, δεν έχει σημασία το ζήτημα κατά πόσον, όπως υποστηρίζει ο προσφεύγων, η ανθρώπινη προσωπικότητα δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο βελτιώσεως υπό την τεχνική έννοια του όρου (upgrade), δεδομένου ότι, στην υπό κρίση περίπτωση, πρόκειται για σύνθημα διαφημιστικού χαρακτήρα, του οποίου η εγγύτητα με την πραγματικότητα δεν συνιστά προσήκον κριτήριο εκτιμήσεως. Πράγματι, ο καταναλωτής έχει συνηθίσει σε διαφημιστικά μηνύματα τα οποία του δίνουν, σιωπηρώς ή ρητώς, μη ρεαλιστικές υποσχέσεις.
31 Εντεύθεν συνάγεται ότι το σημασιολογικό περιεχόμενο του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση υποδηλώνει για τον καταναλωτή ένα χαρακτηριστικό των προϊόντων τα οποία προσδιορίζει σχετικό με την εμπορική τους αξία το οποίο, χωρίς να είναι ακριβές, προέρχεται από ενημέρωση με χαρακτήρα προωθήσεως ή διαφημίσεως, την οποία το κοινό θα εκλάβει ως τέτοια και όχι ως ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως των εν λόγω προϊόντων, κατά την έννοια της νομολογίας που παρατίθεται στη σκέψη 19 ανωτέρω.
32 Επομένως, ορθώς το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση στερείται διακριτικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 2017/1001 για το σύνολο των προϊόντων για τα οποία απορρίφθηκε η αίτηση καταχωρίσεως.
33 Στον βαθμό που ο προσφεύγων επικαλείται το γεγονός ότι έχουν καταχωριστεί ως σήματα, από το EUIPO, λεκτικά σημεία ανάλογα προς το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση, ήτοι τα σημεία «upgrade your life», «upgrade your garden» και «upgrade yourself», πρέπει να υπομνησθεί ότι οι αποφάσεις τις οποίες καλούνται να λαμβάνουν τα τμήματα προσφυγών του EUIPO, βάσει του κανονισμού 2017/1001, σχετικά με την καταχώριση ενός σημείου ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης εμπίπτουν στη σφαίρα της ασκήσεως δεσμίας αρμοδιότητας και όχι διακριτικής ευχέρειας. Επομένως, η νομιμότητα των αποφάσεων αυτών πρέπει να εκτιμάται αποκλειστικώς βάσει του κανονισμού αυτού και όχι βάσει προγενέστερης πρακτικής που ακολουθούσε το EUIPO στις αποφάσεις του [αποφάσεις της 26ης Απριλίου 2007, Alcon κατά ΓΕΕΑ, C‑412/05 P, EU:C:2007:252, σκέψη 65, και της 24ης Νοεμβρίου 2005, Sadas κατά ΓΕΕΑ – LTJ Diffusion (ARTHUR ET FELICIE), T‑346/04, EU:T:2005:420, σκέψη 71].
34 Μολονότι, λαμβανομένων υπόψη των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της χρηστής διοικήσεως, το EUIPO πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί και να διερωτάται με ιδιαίτερη προσοχή για το αν πρέπει ή όχι να αποφασίσει κατά τον ίδιο τρόπο, εντούτοις, η εφαρμογή των αρχών αυτών πρέπει να συμβιβάζεται με την τήρηση της αρχής της νομιμότητας (απόφαση της 17ης Ιουλίου 2014, Reber Holding κατά ΓΕΕΑ, C‑141/13 P, EU:C:2014:2089, σκέψη 45· βλ. επίσης, υπό την έννοια αυτή, απόφαση της 10ης Μαρτίου 2011, Agencja Wydawnicza Technopol κατά ΓΕΕΑ, C‑51/10 P, EU:C:2011:139, σκέψεις 73 έως 75).
35 Κατά συνέπεια, το πρόσωπο που ζητεί την καταχώριση σημείου ως σήματος δεν μπορεί να επικαλείται υπέρ αυτού ενδεχόμενη παρανομία διαπραχθείσα υπέρ τρίτου προκειμένου να επιτύχει την έκδοση πανομοιότυπης αποφάσεως (απόφαση της 10ης Μαρτίου 2011, Agencja Wydawnicza Technopol κατά ΓΕΕΑ, C‑51/10 P, EU:C:2011:139, σκέψη 76).
36 Εξάλλου, για λόγους ασφαλείας δικαίου και, ακριβώς, χρηστής διοικήσεως, η εξέταση κάθε αιτήσεως καταχωρίσεως πρέπει να είναι αυστηρή και πλήρης προκειμένου να αποφεύγεται το ενδεχόμενο να καταχωρίζονται σήματα τα οποία δεν έπρεπε να καταχωριστούν. Η εξέταση αυτή πρέπει να διενεργείται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Συγκεκριμένα, η καταχώριση σημείου ως σήματος εξαρτάται από ειδικά κριτήρια, τα οποία έχουν εφαρμογή στο πλαίσιο των πραγματικών περιστάσεων της συγκεκριμένης περιπτώσεως και τα οποία χρησιμεύουν για να εξακριβωθεί μήπως το επίμαχο σήμα εμπίπτει σε κάποιον από τους λόγους απαραδέκτου (απόφαση της 10ης Μαρτίου 2011, Agencja Wydawnicza Technopol κατά ΓΕΕΑ, C‑51/10 P, EU:C:2011:139, σκέψη 77).
37 Εν προκειμένω, διαπιστώθηκε ότι η επίμαχη αίτηση καταχωρίσεως προσκρούει, λαμβανομένων υπόψη ορισμένων προϊόντων για τα οποία είχε ζητηθεί η καταχώριση του σήματος και της αντιλήψεως του ενδιαφερόμενου κοινού, σε έναν από τους λόγους απαραδέκτου που προβλέπονται στο άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001 (βλ. σκέψη 32 ανωτέρω).
38 Τέλος, ο προσφεύγων επισημαίνει ότι το τμήμα προσφυγών δεν εξέθεσε τους αντικειμενικούς λόγους που δικαιολογούν τη διαφορά εκτιμήσεως όσον αφορά, αφενός, τα προϊόντα για τα οποία απορρίφθηκε η καταχώριση του επίμαχου σήματος και, αφετέρου, τα προϊόντα για τα οποία ο εξεταστής δεν προέβαλε αντίρρηση. Η παράλειψη αυτή χαρακτηρίζεται ως αυθαίρετη από τον προσφεύγοντα.
39 Αρκεί να επισημανθεί, συναφώς, ότι η προσφυγή που ασκήθηκε κατά της αποφάσεως του εξεταστή είχε ως αντικείμενο μόνον την άρνηση του τελευταίου να καταχωρίσει το επίμαχο σήμα για ορισμένα προϊόντα και ότι, επομένως, το γεγονός ότι ο εξεταστής δεν προέβαλε αντιρρήσεις όσον αφορά τα λοιπά προϊόντα που αναφέρονται στην αίτηση καταχωρίσεως δεν αποτελούσε αντικείμενο της διαφοράς ενώπιον του τμήματος προσφυγών, όπως άλλωστε διευκρίνισε το τελευταίο στο σημείο 9 της προσβαλλομένης αποφάσεως. Ως εκ τούτου, δεν υπήρχε λόγος, για το εν λόγω τμήμα, να λάβει θέση επί των λόγων που δικαιολογούν το ότι ο εξεταστής δεν προέβαλε αντιρρήσεις σχετικά με ορισμένα προϊόντα, ούτε επί του ζητήματος κατά πόσον τα προϊόντα για τα οποία ο εξεταστής δεν είχε προβάλει αντιρρήσεις διέφεραν από εκείνα για τα οποία απέρριψε την καταχώριση.
40 Από τα προεκτεθέντα συνάγεται ότι πρέπει να απορριφθεί ο μοναδικός λόγος ακυρώσεως που προβάλλει ο προσφεύγων και, κατά συνέπεια, η προσφυγή στο σύνολό της.
Επί των δικαστικών εξόδων
41 Κατά το άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι ο προσφεύγων ηττήθηκε, πρέπει να καταδικασθεί στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα του EUIPO.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πρώτο τμήμα),
αποφασίζει:
1) Απορρίπτει την προσφυγή.
2) Ο Martin Knauf φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).
Pelikánová | Nihoul | Svenningsen |
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο, στις 13 Δεκεμβρίου 2018.
(υπογραφές)