Language of document :

Προσφυγή της 29ης Σεπτεμβρίου 2008 - IMRO κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-415/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Irish Music Rights Organisation Ltd (The) - Eagras um Chearta Cheolta (IMRO) (Δουβλίνο, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: M. Favart, δικηγόρος και D. Collins, Solicitor)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει το άρθρο 3 της αποφάσεως της Επιτροπής της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της συμφωνίας του ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38 698 - CISAC) και

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή της, η προσφεύγουσα ζητεί τη δυνάμει του άρθρου 230 ΕΚ μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008 (υπόθεση COMP/C2/38 698 - CISAC), σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της συμφωνίας του ΕΟΧ. Συγκεκριμένα, η προσφεύγουσα αμφισβητεί τη διαπίστωση της Επιτροπής που περιέχεται στο άρθρο 3 της προσβαλλόμενης απόφασης ότι οι εδαφικές οριοθετήσεις των εντολών αμοιβαίας εκπροσώπησης που χορηγεί μία εταιρία συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων του δημιουργού σε έτερη τέτοια εταιρία συνιστούν εναρμονισμένη πρακτική κατά παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ.

Πρώτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί την εκτίμηση, παρέβη το άρθρο 81 ΕΚ καθώς και την υποχρέωση αιτιολογήσεως που προβλέπει το άρθρο 253 ΕΚ, αποφασίζοντας ότι η παράλληλη εδαφική οριοθέτηση που περιλαμβάνεται στις μεταξύ της προσφεύγουσας και των άλλων μελών της CISAC συναφθείσες συμφωνίες αμοιβαίας εκπροσώπησης αποτελεί συνέπεια εναρμονισμένης πρακτικής. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η ισχύς των αποδεικτικών στοιχείων που παραθέτει η Επιτροπή με την προσβαλλόμενη απόφαση δεν αρκεί για να αποδειχτεί ότι η παράλληλη συμπεριφορά δεν απορρέει από τις κανονικές συνθήκες ανταγωνισμού, αλλά συνιστά εναρμονισμένη πρακτική. Επιπλέον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η ύπαρξη της ρήτρας οριοθέτησης σε όλες τις αμοιβαίες συμφωνίες της δικαιολογείται χάριν των συμφερόντων των μελών της.

Δεύτερον, επικουρικώς, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι, αντιθέτως προς τις διαπιστώσεις της προσβαλλόμενης αποφάσεως, η εδαφική οριοθέτηση που περιέχεται στις συμφωνίες αμοιβαίας εκπροσώπησης που συνάπτουν οι εταιρίες της CISAC δεν περιορίζει τον ανταγωνισμό υπό την έννοια του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ, διότι αφορά μορφή ανταγωνισμού που δεν είναι άξια προστασίας. Εντούτοις, στο μέτρο που η φερόμενη εναρμονισμένη πρακτική πρέπει να θεωρηθεί ότι περιορίζει τον ανταγωνισμό, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι παράνομη ή ότι παραβαίνει το άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ, διότι είναι αναγκαία και ανάλογη προς τον θεμιτό στόχο της προστασίας των δικαιωμάτων των μελών των εταιριών καθώς και των δημιουργών.

____________