POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(pierwsza izba)

z dnia 10 listopada 2009 r.

Sprawa F-70/07

Luigi Marcuccio

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Skarga odszkodowawcza – Zarzut skargi równoległej – Oczywista niedopuszczalność

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której L. Marcuccio żąda, między innymi, nakazania Komisji naprawienia szkody, jaką rzekomo miał ponieść ze względu na odmowę zwrócenia mu przez Komisję podlegających zwrotowi kosztów jakoby poniesionych w sprawie T‑176/04.

Orzeczenie: Żądania pierwsze, drugie, trzecie i szóste skargi zostają odrzucone jako w sposób oczywisty niedopuszczalne. Każda ze stron pokrywa własne koszty w odniesieniu do żądań pierwszego, drugiego, trzeciego i szóstego skargi, w tym koszty poniesione w ramach postępowania T‑176/04 DEP.

Streszczenie

Postępowanie – Koszty – Ustalenie – Przedmiot

(art. 236 WE; regulamin Sądu Pierwszej Instancji, art. 92 § 1; regulamin pracowniczy, art. 91)

Prawodawca wprowadził procedurę szczególną w przedmiocie ustalenia kosztów w sytuacji, gdy strony spierają się co do wysokości i charakteru kosztów podlegających zwrotowi w następstwie wyroku lub postanowienia, którym Sąd Pierwszej Instancji zakończył postępowanie i rozstrzygnął o podziale kosztów. Ponadto omawiana procedura szczególna przewidziana w art. 92 § 1 regulaminu Sądu Pierwszej Instancji, mająca na celu ustalenie kosztów, wyklucza roszczenie zwrotu tych samych sum lub sum poniesionych w tych samych celach w ramach skargi mającej na celu stwierdzenie odpowiedzialności pozaumownej Wspólnoty. Tym samym wniesienie przez skarżącego, na podstawie art. 236 WE i art. 91 regulaminu pracowniczego, skargi mającej w rzeczywistości ten sam przedmiot co wniosek o ustalenie kosztów jest niedopuszczalne.

(zob. pkt 16, 17)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑351/03 Schneider Electric przeciwko Komisji, 11 lipca 2007 r., Zb.Orz. s. II‑2237, pkt 297