Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Ráckevei Járásbíróság (Ουγγαρία) στις 8 Δεκεμβρίου 2020 – EP κ.λπ. κατά ERSTE Bank Hungary Zrt.
(Υπόθεση C-670/20)
Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική
Αιτούν δικαστήριο
Ráckevei Járásbíróság
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγοντες: EP, TA, FV και TB
Εναγομένη: ERSTE Bank Hungary Zrt.
Προδικαστικά ερωτήματα
Λαμβανομένης υπόψη της ερμηνείας του άρθρου 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές1 , η οποία δόθηκε με την απόφαση C-186/16, Andriciuc κ.λπ.2 , μπορεί να θεωρηθεί σαφής και κατανοητή συμβατική ρήτρα περί συναλλαγματικού κινδύνου η οποία, χωρίς να ορίζει ρητώς ότι ο οφειλέτης φέρει αποκλειστικώς και εξ ολοκλήρου τον συναλλαγματικό κίνδυνο, περιλαμβάνει αποκλειστικώς δήλωση του οφειλέτη ότι ο εν λόγω οφειλέτης «έχει πλήρη συνείδηση των δυνητικών κινδύνων που απορρέουν από τη συναλλαγή, και ιδίως του γεγονότος ότι οι διακυμάνσεις της συναλλαγματικής ισοτιμίας του επίμαχου ξένου νομίσματος έναντι του ουγγρικού φιορινίου δύνανται να τροποποιήσουν, τόσο προς τα άνω όσο και προς τα κάτω, τις επιβαρύνσεις αποπληρωμής του δανείου σε ουγγρικά φιορίνια»;
Συνάδει η προπεριγραφείσα συμβατική ρήτρα με την απαίτηση που διατυπώθηκε στην απόφαση C-186/16, Andriciuc κ.λπ., κατά την οποία ο καταναλωτής πρέπει να μπορεί να αξιολογήσει, με βάση τη ρήτρα αυτή, τις δυνητικά σημαντικές οικονομικές συνέπειες της ανάληψης του συναλλαγματικού κινδύνου στις χρηματοπιστωτικές υποχρεώσεις του, λαμβανομένου υπόψη του ότι το έγγραφο που επιγράφεται «Πληροφοριακό έντυπο σχετικά με τους εν γένει κινδύνους της χρηματοδότησης σε ξένο νόμισμα», το οποίο καλείται να υπογράψει ο καταναλωτής κατά τον χρόνο σύναψης της σύμβασης, αναφέρεται με τον ίδιο τρόπο στα θετικά και αρνητικά αποτελέσματα των διακυμάνσεων των συναλλαγματικών ισοτιμιών, υπαινισσόμενο με τον τρόπο αυτό – στο πνεύμα των πληροφοριών που δημοσίευσε η Magyar Bankszövetség (ουγγρική ομοσπονδία τραπεζών) – την ύπαρξη τάσης χαρακτηριζόμενης από την σταθερότητα των διεθνών ισοτιμιών η οποία μακροπρόθεσμα συνεπάγεται αντιστάθμιση των θετικών και αρνητικών αποτελεσμάτων;
Συνάδει η προπεριγραφείσα συμβατική ρήτρα με την απαίτηση που διατυπώθηκε στην απόφαση C-186/16, Andriciuc κ.λπ., κατά την οποία ο καταναλωτής πρέπει να μπορεί να αξιολογήσει, με βάση τη ρήτρα αυτή, τις δυνητικά σημαντικές οικονομικές συνέπειες της ανάληψης του συναλλαγματικού κινδύνου στις χρηματοπιστωτικές υποχρεώσεις του, οσάκις ούτε η σύμβαση ούτε το πληροφοριακό έντυπο περί του συναλλαγματικού κινδύνου, το οποίο υπογράφεται κατά τη σύναψη της σύμβασης, αναφέρουν ρητώς ή υποδεικνύουν εμμέσως ότι η αύξηση των μηνιαίων δόσεων αποπληρωμής ενδέχεται να αποδειχθεί σημαντική, ή ακόμη, στην πραγματικότητα, να ανέλθει σε οποιοδήποτε επίπεδο;
Λαμβανομένης υπόψη της ερμηνείας του άρθρου 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, η οποία δόθηκε με την απόφαση C-186/16, Andriciuc κ.λπ., μπορεί να θεωρηθεί σαφής και κατανοητή συμβατική ρήτρα περί συναλλαγματικού κινδύνου η οποία δεν αναφέρει ρητώς ότι ο καταναλωτής φέρει αποκλειστικώς και εξ ολοκλήρου τον συναλλαγματικό κίνδυνο, οσάκις δεν προκύπτει σαφώς από τους όρους της σύμβασης ότι η αύξηση των μηνιαίων δόσεων ενδέχεται να αποδειχθεί σημαντική, ή ακόμη, στην πραγματικότητα, να ανέλθει σε οποιοδήποτε επίπεδο;
Αρκεί αφ’ εαυτής σχετική δήλωση του καταναλωτή, η οποία διατυπώνεται με γενικούς όρους και περιλαμβάνεται σε τυποποιημένο συμβατικό όρο, για να θεωρηθεί ότι οι πληροφορίες σχετικά με τον συναλλαγματικό κίνδυνο είναι σύμφωνες με την απαίτηση που διατυπώθηκε στην απόφαση C-186/16, Andriciuc κ..λπ., σύμφωνα με την οποία οι πληροφορίες πρέπει να παρέχουν στον μέσο καταναλωτή τη δυνατότητα να αξιολογήσει τις δυνητικά σημαντικές οικονομικές συνέπειες της μετάθεσης του συναλλαγματικού κινδύνου στις χρηματοπιστωτικές υποχρεώσεις του, οσάκις ούτε άλλος συμβατικός όρος ούτε το πληροφοριακό έντυπο τεκμηριώνουν το συμπέρασμα αυτό;
Λαμβανομένων υπόψη των διαπιστώσεων στην απόφαση C-186/16, Andriciuc κ.λπ., μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι σύμφωνη προς το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, η εκ μέρους του Kúria (Ανωτάτου Δικαστηρίου, Ουγγαρία) ερμηνεία του δικαίου σύμφωνα με την οποία «αυτό καθεαυτό το γεγονός ότι ο εναγόμενος παρείχε πληροφορίες σχετικά με τον συναλλαγματικό κίνδυνο είναι ενδεικτικό του ότι ο ενάγων έπρεπε ο ίδιος να είχε εκλάβει τον κίνδυνο αυτό ως ρεαλιστικό ενδεχόμενο»;
____________
1 Οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ 1993, L 95, σ. 29).
2 ECLI:EU:C:2017:703