Προσφυγή της Γαλλικής Δημοκρατίας κατά της Επιτροπής που ασκήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2010
(Υπόθεση T-516/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: E. Belliard, G. de Bergues και B. Cabouat)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση C(2010) 5724 τελικό της Επιτροπής, της 23ης Αυγούστου 2010, σχετικά με την εφαρμογή δημοσιονομικών διορθώσεων στη συνδρομή του ΕΓΤΠΕ, τμήμα "Προσανατολισμού", η οποία είχε χορηγηθεί στο πρόγραμμα κοινοτικής πρωτοβουλίας CCI 2000.FR.060.PC.001 (Γαλλία- LEADER+) ·
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Με την προσφυγή της, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως C(2010) 5724 τελικό της Επιτροπής, της 23ης Αυγούστου 2010, σχετικά με την εφαρμογή δημοσιονομικών διορθώσεων στη συνδρομή του ΕΓΤΠΕ, τμήμα "Προσανατολισμού", η οποία είχε χορηγηθεί στο πρόγραμμα κοινοτικής πρωτοβουλίας CCI 2000.FR.060.PC.001 (Γαλλία- LEADER+). Η απόφαση αυτή προβλέπει ότι η συνδρομή του ΕΓΤΠΕ, τμήμα "Προσανατολισμού", η οποία χορηγήθηκε κατ' εφαρμογήν της αποφάσεως της Επιτροπής C(2001) 2094, της 7ης Αυγούστου 2001, για τις δαπάνες που πραγματοποιούνται βάσει του προγράμματος κοινοτικής πρωτοβουλίας Leader+ στη Γαλλία, μειώνεται κατά 7 437 217, 61 ευρώ.
Κυρίως, η προσφεύγουσα θεωρεί ότι η προσβαλλομένη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί για τον λόγο ότι η Επιτροπή ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένως το άρθρο 9, στοιχείο ιβ΄, και το άρθρο 32, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, του κανονισμού 1260/1999
1. Συγκεκριμένα, η Επιτροπή θεώρησε ότι οι ομάδες τοπικής δράσεως (ΟΤΔ) είναι οι τελικοί δικαιούχοι του προγράμματος κοινοτικής πρωτοβουλίας Leader+. Ωστόσο, οι τελικοί δικαιούχοι του προγράμματος αυτού δεν είναι οι ΟΤΔ αλλά οι υπεύθυνοι για την υλοποίηση των σχεδίων. Κατά συνέπεια, αντιθέτως προς όσα διατείνεται, η Επιτροπή δεν θα προχρηματοδοτούσε τις δαπάνες που πραγματοποιούν οι τελικοί δικαιούχοι του προγράμματος Leader+.
Επικουρικώς, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η προσβαλλομένη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί διότι η Επιτροπή προσέβαλε την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Συγκεκριμένα, η Επιτροπή, μη εκδίδοντας πορίσματα κατόπιν του διενεργηθέντος τον Απρίλιο του 2005 οικονομικού ελέγχου και, στη συνέχεια, μη αναστέλλοντας τις σχετικές δαπάνες, επέδειξε συμπεριφορά δυνάμενη να αφήσει τις γαλλικές αρχές να πιστέψουν ότι η Επιτροπή δεν αμφισβητούσε την εκ μέρους τους ερμηνεία του ρόλου των ΟΤΔ και ότι, εν πάση περιπτώσει, το σύστημά τους διαχειρίσεως σε θέματα δηλώσεως δαπανών δεν ενέχει σοβαρές ελλείψεις δικαιολογούσες δημοσιονομική διόρθωση.
Έτι επικουρικότερον, η προσφεύγουσα θεωρεί ότι η προσβαλλομένη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί διότι η Επιτροπή όφειλε να αποφασίσει λιγότερο υψηλό ποσό δημοσιονομικής διορθώσεως. Πρώτον, η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη όσον αφορά το ποσό της φορολογικής βάσεως το οποίο πρέπει να ληφθεί υπόψη για τον υπολογισμό της δημοσιονομικής διορθώσεως του 5 %. Δεύτερον, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 39, παράγραφος 3, του κανονισμού 1260/1999 εφόσον δεν αποφάσισε δημοσιονομική διόρθωση ανάλογη των χρηματοπιστωτικών συνεπειών των διαπιστωθεισών παρατυπιών.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 1260/1999 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 1999, περί γενικών διατάξεων για τα διαρθρωτικά Ταμεία (ΕΕ L 161, σ. 1).