Language of document :





Postanowienie Sądu (druga izba) z dnia 1 września 2011 r. – Maftah przeciwko Komisji

(sprawa T‑101/09)

Skarga o stwierdzenie nieważności – Termin do wniesienia skargi – Przekroczenie terminu – Brak siły wyższej – Brak usprawiedliwionego błędu – Niedopuszczalność

1.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Termin – Rozpoczęcie biegu terminu – Data publikacji – Rozporządzenie wprowadzające środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al–Kaida i talibami – Rozporządzenie wywołujące nadal skutki do czasu jego uchylenia – Brak wpływu (art. 263 akapit drugi TFUE; regulamin postępowania przed Sądem, art. 102 § 1; rozporządzenie Komisji nr 1330/2008) (por. pkt 20, 21, 37)

2.                     Postępowanie – Termin do wniesienia skargi – Charakter bezwzględnie wiążący (art. 263 akapit szósty TFUE; regulamin postępowania przed Sądem, art. 101 § 1 lit. a), b)) (por. pkt 29, 38, 41)

3.                     Postępowanie – Termin do wniesienia skargi – Prekluzja – Usprawiedliwiony błąd – Pojęcie – Błąd popełniony przez pełnomocnika strony skarżącej w odniesieniu do obliczenia terminu – Wyłączenie (regulamin postępowania przed Sądem, art. 101 § 1) (por. pkt 31, 32)

4.                     Postępowanie – Termin do wniesienia skargi – Prekluzja – Wcześniejsze postanowienie przyznające skarżącemu pomoc w zakresie kosztów postępowania – Brak wpływu (regulamin postępowania przed Sądem, art. 96 § 4) (por. pkt 35, 36)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności rozporządzenia Komisji (WE) nr 1330/2008 z dnia 22 grudnia 2008 r. zmieniającego po raz 103. rozporządzenie Rady (WE) nr 881/2002 wprowadzające niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i taliami (Dz.U. L 345, s. 60), w zakresie w jakim dotyczy ono skarżącego.

Sentencja

1)

Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)

Elmabruk Maftah pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

3)

Rada Unii Europejskiej pokrywa własne koszty.