ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(τρίτο τμήμα)

της 2ας Ιουλίου 2014

Υπόθεση F‑5/13

Paulo Jorge da Cunha Almeida

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση — Γενικός διαγωνισμός — Μη εγγραφή στον πίνακα επιτυχόντων — Δοκιμασία κατανόησης κειμένου — Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας της προκηρύξεως του διαγωνισμού — Επιλογή της δεύτερης γλώσσας μεταξύ τριών γλωσσών — Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων»

Αντικείμενο:      Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία ο P. J. da Cunha Almeida ζητεί την ακύρωση των αποφάσεων της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AD/205/10 με τις οποίες αποφασίστηκε η μη εγγραφή του στον πίνακα επιτυχόντων και απορρίφθηκε η αίτηση επανεξετάσεως, καθώς και την ακύρωση της προκηρύξεως του διαγωνισμού και του πίνακα επιτυχόντων.

Απόφαση:      Η απόφαση της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AD/205/10 της 9ης Μαρτίου 2012, που διαβιβάστηκε από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Επιλογής Προσωπικού και με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση επανεξετάσεως του P. J. da Cunha Almeida, κατόπιν της μη εγγραφής του στον πίνακα επιτυχόντων του διαγωνισμού με απόφαση της 23ης Δεκεμβρίου 2011, ακυρώνεται. Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα του P. J. da Cunha Almeida.

Περίληψη

1.      Υπαλληλικές προσφυγές — Προηγούμενη διοικητική ένσταση — Ημερομηνία υποβολής — Παραλαβή της από τη Διοίκηση — Τεκμήριο της σφραγίδας πρωτοκολλήσεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 90 § 2)

2.      Υπαλληλικές προσφυγές — Προηγούμενη διοικητική ένσταση — Αντιστοιχία μεταξύ διοικητικής ενστάσεως και προσφυγής — Ταυτότητα αντικειμένου και υποθέσεως — Λόγοι ακυρώσεως και επιχειρήματα που δεν περιλαμβάνονται στην ένσταση, αλλά συνδέονται στενώς με αυτή — Παραδεκτό

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

3.      Υπάλληλοι — Διαγωνισμός — Διεξαγωγή γενικού διαγωνισμού — Γλώσσες συμμετοχής στις δοκιμασίες — Ίση μεταχείριση — Απαίτηση ειδικών γλωσσικών γνώσεων — Αιτιολογία — Δικαιολόγηση βάσει του συμφέροντος της υπηρεσίας — Τήρηση της αρχής της αναλογικότητας

(Κανονισμός 1 του Συμβουλίου, άρθρα 1 και 6· Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 1δ §§ 1 και 6, 28, στοιχείο στ΄, και παράρτημα III, άρθρο 1 § 1, στοιχείο στ΄)

1.      Το άρθρο 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ έχει την έννοια ότι η διοικητική ένσταση δεν υποβάλλεται με την αποστολή της στο θεσμικό όργανο, αλλά με την παραλαβή της από το όργανο. Είναι μεν αληθές ότι η εκ μέρους της Διοικήσεως επίθεση σφραγίδας πρωτοκολλήσεως του εγγράφου που της έχει αποσταλεί δεν καθιστά δυνατή την απόδοση βεβαίας χρονολογίας στο εν λόγω εισερχόμενο έγγραφο, δεν παύει, ωστόσο, να αποτελεί μέσο της χρηστής διοικήσεως, με το οποίο τεκμαίρεται, μέχρις αποδείξεως του εναντίου, ότι το εν λόγω έγγραφο περιήλθε στη Διοίκηση κατά την αναγραφόμενη ημερομηνία.

(βλ. σκέψεις 20 και 23)

Παραπομπή:

ΔΔΔΕΕ: διάταξη Schmit κατά Επιτροπής, F‑3/05, EU:F:2006:31, σκέψεις 28 και 29 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

2.      Εφόσον η διαδικασία που προηγείται της δίκης έχει άτυπο χαρακτήρα, οι δε ενδιαφερόμενοι ενεργούν κατά κανόνα στο στάδιο αυτό χωρίς την επικουρία δικηγόρου, η Διοίκηση δεν πρέπει να ερμηνεύει τις ενστάσεις κατά τρόπο συσταλτικό, αλλά πρέπει, αντιθέτως, να τις εξετάζει με ευρύτητα πνεύματος. Εξάλλου, το άρθρο 91 του ΚΥΚ δεν αποσκοπεί στο να δεσμεύσει, κατά τρόπο άκαμπτο και οριστικό, το περιεχόμενο της ενδεχόμενης ένδικης διαδικασίας, υπό τον όρον ότι η ένδικη προσφυγή δεν μεταβάλλει ούτε την αιτία ούτε το αντικείμενο της διοικητικής ενστάσεως.

(βλ. σκέψη 36)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: απόφαση Επιτροπή κατά Μοσχονάκη, T‑476/11 P, EU:T:2013:557, σκέψεις 76 και 78

3.      Είναι παράνομη η προκήρυξη διαγωνισμού η οποία θέτει περιορισμό ως προς τη δεύτερη γλώσσα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη συμμετοχή στον διαγωνισμό, εφόσον τα θεσμικά όργανα τα οποία αφορά η προκήρυξη δεν έχουν θεσπίσει εσωτερικούς κανόνες σχετικά με την εφαρμογή του γλωσσικού καθεστώτος της Ένωσης, σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού 1, περί καθορισμού του γλωσσικού καθεστώτος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, ούτε έχουν εκδώσει άλλες ανακοινώσεις καθορίζουσες τα κριτήρια περιορισμού της επιλογής της δεύτερης γλώσσας, η δε προκήρυξη του διαγωνισμού δεν περιέχει καμία αιτιολογία δικαιολογούσα τον περιορισμό στην επιλογή των γλωσσών.

Το άρθρο 1 του εν λόγω κανονισμού ορίζει 23 γλώσσες όχι μόνον ως επίσημες γλώσσες, αλλά και ως γλώσσες εργασίας των οργάνων της Ένωσης. Οι διατάξεις του άρθρου 1, παράγραφος 1, στοιχείο στ΄, του παραρτήματος III, του άρθρου 1δ, παράγραφος 1 και παράγραφος 6, πρώτη περίοδος, και του άρθρου 28, στοιχείο στ΄, του ΚΥΚ δεν προβλέπουν ρητώς κριτήρια επιτρέποντα τον περιορισμό της επιλογής της δεύτερης γλώσσας που είναι απαραίτητη για τη συμμετοχή σε διαγωνισμό. Το συμφέρον της υπηρεσίας μπορεί να αποτελέσει θεμιτό σκοπό που μπορεί να ληφθεί υπόψη για τη θέσπιση ενός τέτοιου περιορισμού, υπό τον όρον ότι το συμφέρον αυτό δικαιολογείται αντικειμενικώς και το απαιτούμενο επίπεδο γλωσσικών γνώσεων είναι ανάλογο των πραγματικών αναγκών της υπηρεσίας. Εξάλλου, κανόνες οι οποίοι περιορίζουν την επιλογή της δεύτερης γλώσσας πρέπει να προβλέπουν σαφή, αντικειμενικά και προβλέψιμα κριτήρια προκειμένου οι υποψήφιοι να γνωρίζουν, αρκετό χρόνο πριν, ποιες γλωσσικές απαιτήσεις ισχύουν, ώστε να μπορούν να προετοιμαστούν για τον διαγωνισμό υπό τις καλύτερες δυνατές συνθήκες.

(βλ. σκέψεις 44 και 46 έως 50)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: απόφαση Ιταλία κατά Επιτροπής, C‑566/10 P, EU:C:2012:752, σκέψεις 85, 88 και 90