Υπόθεση T‑577/15

Xabier Uribe-Etxebarría Jiménez

κατά

Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία κήρυξης ακυρότητας – Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SHERPA – Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα SHERPA – Κήρυξη μερικής ακυρότητας – Αντικείμενο της διαφοράς ενώπιον του τμήματος προσφυγών – Ουσιαστική χρήση του σήματος – Άρθρο 42, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 47, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] – Άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 60, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 2017/1001) – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Κίνδυνος σύγχυσης – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, του κανονισμού 2017/1001)»

Περίληψη – Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα)
της 29ης Μαΐου 2018

1.      Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Παρατηρήσεις τρίτων και ανακοπή – Εξέταση της ανακοπής – Απόδειξη της χρήσης του προγενέστερου σήματος – Ζήτημα που πρέπει να κρίνεται, εφόσον τεθεί από τον αιτούντα την καταχώριση του σήματος, πριν από την απόφαση επί της ανακοπής

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 42 § 2)

2.      Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Παρατηρήσεις τρίτων και ανακοπή – Εξέταση της ανακοπής – Απόδειξη της χρήσης του προγενέστερου σήματος – Μη προβολή του λόγου που στηρίζεται στην ανεπάρκεια της απόδειξης της ουσιαστικής χρήσης

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 42 § 2)

3.      Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία προσφυγής – Προσφυγή ενώπιον του δικαστή της Ένωσης – Μεταβολή των όρων της διαφοράς, όπως αυτή είχε αχθεί ενώπιον του τμήματος προσφυγών – Δεν επιτρέπεται

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 65)

4.      Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ορισμός και κτήση του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου – Ανακοπή από τον δικαιούχο προγενέστερου πανομοιότυπου ή παρόμοιου σήματος που έχει καταχωριστεί για πανομοιότυπα ή παρόμοια προϊόντα ή υπηρεσίες – Κίνδυνος σύγχυσης με το προγενέστερο σήμα – Εκτίμηση του κινδύνου σύγχυσης – Καθορισμός του ενδιαφερόμενου κοινού – Βαθμός προσοχής του κοινού

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 1, στοιχείο βʹ)

5.      Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ορισμός και κτήση του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου – Ανακοπή από τον δικαιούχο προγενέστερου πανομοιότυπου ή παρόμοιου σήματος που έχει καταχωριστεί για πανομοιότυπα ή παρόμοια προϊόντα ή υπηρεσίες – Κίνδυνος σύγχυσης με το προγενέστερο σήμα – Λεκτικά σήματα SHERPA

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 1, στοιχείο βʹ)

6.      Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ορισμός και κτήση του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου – Ανακοπή από τον δικαιούχο προγενέστερου πανομοιότυπου ή παρόμοιου σήματος που έχει καταχωριστεί για πανομοιότυπα ή παρόμοια προϊόντα ή υπηρεσίες – Ομοιότητα των οικείων προϊόντων ή υπηρεσιών – Κριτήρια εκτίμησης

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 1, στοιχείο βʹ)

7.      Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία προσφυγής – Προσφυγή ενώπιον του δικαστή της Ένωσης – Δυνατότητα του Γενικού Δικαστηρίου να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση – Όρια

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 65 § 3)

1.      Βλ. το κείμενο της απόφασης.

(βλ. σκέψεις 44, 45)

2.      Βλ. το κείμενο της απόφασης.

(βλ. σκέψη 46)

3.      Βλ. το κείμενο της απόφασης.

(βλ. σκέψη 52)

4.      Βλ. το κείμενο της απόφασης.

(βλ. σκέψη 57)

5.      Βλ. το κείμενο της απόφασης.

(βλ. σκέψεις 58, 59, 65-67, 70-72)

6.      Κατά τη νομολογία, η ομοιότητα μεταξύ των προϊόντων ή υπηρεσιών πρέπει να εκτιμάται λαμβανομένων υπόψη όλων των ασκούντων επιρροή παραγόντων που χαρακτηρίζουν τη σχέση μεταξύ των σχετικών προϊόντων και υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων της φύσης, του προορισμού, της χρήσης καθώς και του ανταγωνιστικού ή συμπληρωματικού χαρακτήρα τους. Επομένως, ο συμπληρωματικός χαρακτήρας των προϊόντων και των υπηρεσιών, ιδίως δε το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό ή από κοινού μεταξύ τους, μπορεί να οδηγήσει το ενδιαφερόμενο κοινό στην αντίληψη ότι τα προϊόντα και οι υπηρεσίες αυτές παρουσιάζουν ομοιότητα.

(βλ. σκέψεις 68, 69)

7.      Κατά τη νομολογία, το Γενικό Δικαστήριο διαθέτει εξουσία μεταρρύθμισης, αλλά η άσκηση της εξουσίας αυτής περιορίζεται στις περιπτώσεις κατά τις οποίες το Γενικό Δικαστήριο, έχοντας ελέγξει την κρίση του τμήματος προσφυγών, είναι σε θέση να προσδιορίσει βάσει αποδειχθέντων πραγματικών και νομικών στοιχείων την απόφαση που έπρεπε να έχει λάβει το τμήμα προσφυγών. Το Γενικό Δικαστήριο δεν μπορεί να υποκαθιστά με τη δική του κρίση την κρίση του τμήματος προσφυγών ούτε να αποφαίνεται επί ζητήματος ως προς το οποίο δεν έχει ακόμη αποφανθεί το εν λόγω τμήμα.

Το Γενικό Δικαστήριο δεν μπορεί να ασκήσει την εν λόγω εξουσία μεταρρύθμισης χωρίς να υπερβεί τα όρια που του επιβάλλονται από τη νομολογία, αφ’ ης στιγμής το τμήμα προσφυγών δεν αποφάνθηκε, με την προσβαλλόμενη απόφαση, επί της έκτασης και των συνεπειών του περιορισμού του καταλόγου των προϊόντων ή των υπηρεσιών για τα οποία ζητείται η καταχώριση, περιορισμού εισαχθέντος κατά τη διάρκεια της διαδικασίας κήρυξης ακυρότητας ενώπιον του τμήματος ακυρώσεων, όσον αφορά την εκτίμηση σχετικά με το πανομοιότυπο ή την ομοιότητα των καλυπτόμενων από τα αντιπαρατιθέμενα σήματα προϊόντων, με αποτέλεσμα το Γενικό Δικαστήριο να μη βρίσκεται, συναφώς, ενώπιον κρίσης την οποία μπορεί, σύμφωνα με τη νομολογία, να ελέγξει και, εφόσον το κρίνει αναγκαίο, να μεταρρυθμίσει.

(βλ. σκέψεις 87, 88)