Wyrok Sądu z dnia 15 lipca 2015 r. – SLM i Ori Martin / Komisja
(Sprawy T-389/10 i T-419/10)1
(Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek stali sprężającej – Ustalanie cen, podział rynku i wymiana szczególnie chronionych informacji handlowych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE – Jednolite, złożone i ciągłe naruszenie – Przedawnienie – Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien z 2006 r. – Przypisanie odpowiedzialności za naruszenie spółce dominującej – Proporcjonalność – Zasada indywidualizacji kar i sankcji – Nieograniczone prawo orzekania)
Język postępowania: włoski
Strony
Strona skarżąca: Siderurgica Latina Martin SpA (SLM) (Ceprano, Włochy) (przedstawiciele: G. Belotti i F. Covone, adwokaci) (sprawa T-389/10); i Ori Martin SA (Luksemburg, Luksemburg) (przedstawiciel: P. Ziotti, adwokat) (sprawa T-419/10)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo B. Gencarelli, V. Bottka i P. Rossi, a następnie V. Bottka, P. Rossi i G. Conte, pełnomocnicy)
Przedmiot
Żądanie stwierdzenia nieważności i zmiany decyzji Komisji z dnia 30 czerwca 2010 r. C(2010) 4387 wersja ostateczna dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 TFUE oraz art. 53 EOG (Sprawa COMP/38.344 – Stal sprężająca), zmienionej decyzją Komisji C (2010) 6676 wersja ostateczna z dnia 30 września 2010 r. oraz decyzją Komisji C (2011) 2269 wersja ostateczna z dnia 4 kwietnia 2011 r.
Sentencja
Sprawy T-389/10 i T-419/10 zostają połączone w celu wydania wyroku.
Stwierdza się nieważność art. 1 pkt 16 decyzji Komisji z dnia 30 czerwca 2010 r. C(2010) 4387 wersja ostateczna dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 TFUE oraz art. 53 EOG (Sprawa COMP/38.344 – Stal sprężająca), zmienionej decyzją Komisji C (2010) 6676 wersja ostateczna z dnia 30 września 2010 r. oraz decyzją Komisji C (2011) 2269 wersja ostateczna z dnia 4 kwietnia 2011 r., w zakresie, w jakim Komisja przyjęła w nim uczestnictwo spółki Siderurgica Latina Martin SpA (SLM) w składającym się na jedną całość szeregu porozumień i uzgodnionych praktyk w sektorze stali sprężającej na rynku wewnętrznym oraz w ramach EOG w okresie od dnia 10 lutego 1997 r. do dnia 14 kwietnia 1997 r.Stwierdza się nieważność art. 2 pkt 16 decyzji C (2010) 4387 wersja ostateczna, zmienionej decyzją C (2010) 6676 wersja ostateczna oraz decyzją C (2011) 2269 wersja ostateczna.Kwota grzywny nałożonej na spółkę SLM zostaje obniżona z 19,8 mln EUR do 19 mln EUR, w ramach której to kwoty za zapłatę 13,3 mln EUR spółka Ori Martin SA odpowiada na zasadzie odpowiedzialności solidarnej; ostateczna kwota grzywny nałożonej na spółkę SLM zostaje ustalona, w zastosowaniu ustanowionego w przepisie art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 progu 10 % całkowitego obrotów, na 1,956 mln EUR. W pozostałym zakresie skargi zostają oddalone.Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz dwie trzecie kosztów poniesionych przez spółkę SLM i jedną trzecią kosztów poniesionych przez spółkę Ori Martin. SLM pokrywa jedną trzecią własnych kosztów.Ori Martin pokrywa dwie trzecie własnych kosztów.
____________1 Dz.U. C 301 z 6.11.2010.