Αίτηση αναιρέσεως που άσκησε στις 29 Σεπτεμβρίου 2011 ο Sandro Gozi κατά της αποφάσεως που εξέδωσε στις 20 Ιουλίου 2011 το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-116/10, Gozi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-519/11 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Sandro Gozi (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Passalacqua και G. Calcerano, δικηγόροι)

Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση της Γενικής Διευθύνσεως Ανθρωπίνων Πόρων και Ασφάλειας - Διεύθυνση D prot. HR.D.2/MB/dh Ares (2010) - Y96 985 της 6ης Αυγούστου 2010

να αναγνωρίσει ότι ο S. Gozi δικαιούται επιστροφή της αμοιβής που κατέβαλε στους δικηγόρους του και, κατά συνέπεια, να του επιδικάσει ποσό 24 480 ευρώ και να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση προσφυγή βάλλει κατά της αποφάσεως με την οποία η καθής στην κύρια δίκη αρνήθηκε την επιστροφή του ποσού των 24 480 ευρώ που κατέβαλε η αναιρεσείουσα ως αμοιβή δικηγόρων στο πλαίσιο ένδικης διαδικασίας στην Ιταλία.

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει ένα μόνο λόγο αναιρέσεως, αντλούμενο από πλάνη περί το δίκαιο και προδήλως αντιφατική αιτιολογία σε διάφορα σημεία της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, στο μέτρο που η απόφαση αυτή δεν λαμβάνει υπόψη το πνεύμα και το γράμμα του άρθρου 24 του ΚΥΚ και αντίκειται στη νομολογία στην οποία η ίδια παραπέμπει, καθώς και στα πραγματικά περιστατικά που εκτέθηκαν κατά την ενώπιον της Επιτροπής διαδικασία.

____________