POSTANOWIENIE SĄDU (izba ds. odwołań)

z dnia 6 września 2012 r.

Sprawa T‑519/11 P

Sandro Gozi

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Wniosek o udzielenie wsparcia – Decyzja odmowna Komisji w sprawie zwrotu kosztów poniesionych przez skarżącego w ramach postępowania przed krajowym sądem karnym – Odwołanie w części oczywiście niedopuszczalne, a w części oczywiście bezzasadne

Przedmiot:      Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie F‑116/10 Gozi przeciwko Komisji.

Orzeczenie:      Odwołanie zostaje oddalone. Sandro Gozi pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską w niniejszej instancji.

Streszczenie

1.      Odwołanie – Zarzuty – Błędna ocena okoliczności faktycznych i dowodów – Niedopuszczalność – Kontrola przez Sąd oceny okoliczności faktycznych i dowodów – Wykluczenie, z wyjątkiem przypadku ich przeinaczenia

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 58; załącznik I, art. 11)

2.      Urzędnicy – Obowiązek wspomagania ciążący na administracji – Zakres stosowania

(regulamin pracowniczy, art. 24)

3.      Odwołanie – Zarzuty – Zarzut podniesiony po raz pierwszy w odwołaniu – Niedopuszczalność

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 58)

1.      Z art. 11 załącznika I do statutu Trybunału Sprawiedliwości, który powtarza brzmienie art. 58 tego statutu, wynika, że odwołanie jest ograniczone do kwestii prawnych, a jego podstawę powinny stanowić zarzuty dotyczące braku właściwości Sądu do spraw Służby Publicznej, naruszenia procedury w postępowaniu przed Sądem wpływające niekorzystnie na interesy wnoszącego odwołanie lub naruszenia prawa Unii przez Sąd do spraw Służby Publicznej.

W rezultacie Sąd do spraw Służby Publicznej jest wyłącznie właściwy w zakresie dokonania ustaleń faktycznych, a tym samym ocena stanu faktycznego nie stanowi kwestii prawnej, która jako taka podlega kontroli sądu rozpatrującego odwołanie. Jednakże uprawnienia kontrolne Sądu w odniesieniu do ustaleń faktycznych dokonanych przez Sąd do spraw Służby Publicznej obejmują nieprawidłowości tych ustaleń wynikające z akt sprawy, przeinaczenie dowodów, kwalifikację prawną okoliczności faktycznych, a także kwestię poszanowania zasad dotyczących ciężaru dowodu i postępowania dowodowego.

(zob. pkt 20, 21)

Odesłanie:

Trybunał, sprawy połączone C‑403/04 P i C‑405/04 P Sumitomo Metal Industries i Nippon Steel przeciwko Komisji, 25 stycznia 2007 r., Zb.Orz. s. I‑729, pkt 39 i przytoczone tam orzecznictwo

Sąd, sprawa T‑248/08 P Doktor przeciwko Radzie, 2 marca 2010 r., pkt 39–43 i przytoczone tam orzecznictwo

2.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 28)

Odesłanie:

Sąd, sprawa T‑67/99 K przeciwko Komisji, 27 czerwca 2000 r., pkt 34–36

3.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 35)

Odesłanie:

Trybunał, sprawa C‑266/97 P VBA przeciwko VGB i in., 30 marca 2000 r., Rec. s. I‑2135, pkt 79; Trybunał, sprawa C‑167/04 P JCB Service przeciwko Komisji, 21 września 2006 r., Rec. s. I‑8935, pkt 114; Trybunał, sprawa C‑150/09 P Iride i Iride Energia przeciwko Komisji, 21 stycznia 2010 r., niepublikowana w Zbiorze, pkt 73, 74