Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2021 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας
(Υπόθεση C-286/21)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: O. Beynet, M. Noll-Ehlers)
Καθής: Γαλλική Δημοκρατία
Αιτήματα
Στην υπό κρίση υπόθεση, η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:
να διαπιστώσει, αφενός, ότι η Γαλλική Δημοκρατία, υπερβαίνοντας συστηματικώς και διαρκώς την ημερήσια οριακή τιμή για τις συγκεντρώσεις σωματιδίων ΑΣ10 (PM10) από την 1η Ιανουαρίου 2005 στον οικισμό και ζώνη ποιότητας του αέρα του Παρισιού (FR04A01/FR11ZAG01) και από την 1η Ιανουαρίου 2005 και μέχρι και το 2016 στη ζώνη Fort de France της Μαρτινίκας (FR39N10/FR02ZAR01), εξακολούθησε να παραβαίνει τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 13, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη1 , σε συνδυασμό με το παράρτημα XI της εν λόγω οδηγίας·
αφετέρου, ότι η Γαλλική Δημοκρατία παρέβη, στις δύο αυτές ζώνες από τις 11 Ιουνίου 2010, τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 23, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ, σε συνδυασμό με το παράρτημα XV αυτής, και συγκεκριμένα την υποχρέωση να μεριμνά ώστε η περίοδος υπέρβασης να είναι όσο το δυνατόν συντομότερη.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η ημερήσια οριακή τιμή δεν τηρήθηκε αδιαλείπτως για το Παρίσι, από το 2005 μέχρι τα τελευταία διαθέσιμα δεδομένα, δηλαδή μέχρι το 2019. Διαπιστώνεται εξάλλου ότι η απόκλιση συμμόρφωσης όσον αφορά τις υπερβάσεις της ημερήσιας οριακής τιμής στη ζώνη του Παρισιού είναι υψηλή (δεδομένου ότι ο αριθμός υπερβάσεων ήταν διπλάσιος από τον επιτρεπόμενο) και δεν βελτιώθηκε από το 2015. Για τη ζώνη της Μαρτινίκας, η ημερήσια οριακή τιμή δεν τηρήθηκε μέχρι το 2016 και τούτο αδιαλείπτως (με εξαίρεση το 2008).
Στις δύο ζώνες, του Παρισιού και της Μαρτινίκας, οι ημερήσιες οριακές τιμές για τα ΑΣ10 ήταν άνω του επιτρεπτού ορίου κατά τη λήξη της προθεσμίας απάντησης στην αιτιολογημένη γνώμη. Σε εκείνο το χρονικό σημείο, η Γαλλία έπρεπε να καταρτίσει και να κοινοποιήσει σχέδια. Από την ανάλυση αποδεικνύεται ότι η Γαλλία δεν κατάρτισε τέτοια σχέδια. Τα μέτρα που έλαβε η Γαλλία (σε εθνική και περιφερειακή κλίμακα) δεν κατέστησαν εφικτό να εξασφαλιστεί ότι η περίοδος υπέρβασης θα είναι όσο το δυνατόν συντομότερη, όπως επιτάσσουν οι διατάξεις της οδηγίας 2008/50/ΕΚ.
____________
1 ΕΕ 2008, L 152, σ.1.