ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (πέμπτο τμήμα)
της 21ης Ιουνίου 2017 (*)
«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας – Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναπαριστά τεθλασμένες γραμμές (σχήμα σεβρόν) μεταξύ δύο παράλληλων γραμμών – Διακριτικός χαρακτήρας – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 – Εξέταση του σήματος όπως έχει καταχωρισθεί»
Στην υπόθεση T‑20/16,
M/S. Indeutsch International, με έδρα το Noida (Ινδία), εκπροσωπούμενη αρχικώς από τους D. Stone, D. Meale, A. Dykes, solicitors, και τον S. Malynicz, QC, στη συνέχεια δε από τους D. Stone και S. Malynicz και, τέλος, από τον D. Stone, τον S. Malynicz και την M. Siddiqui, solicitor,
προσφεύγουσα,
κατά
Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), εκπροσωπούμενου από τον D. Gája,
καθού,
αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO και παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου:
Crafts Americana Group, Inc., με έδρα το Βανκούβερ, Ουάσινγκτον (Ηνωμένες Πολιτείες), εκπροσωπούμενης από τον J. Fish και την V. Leitch, solicitors, και από τον A. Bryson, barrister,
με αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Νοεμβρίου 2015 (υπόθεση R 1814/2014-1), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ των Crafts Americana Group και M/S. Indeutsch International,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πέμπτο τμήμα),
συγκείμενο από τους Δ. Γρατσία (εισηγητή), πρόεδρο, I. Labucka και I. Ulloa Rubio, δικαστές,
γραμματέας: I. Dragan, διοικητικός υπάλληλος,
έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 21 Ιανουαρίου 2016,
έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως του EUIPO που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 4 Απριλίου 2016,
έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως της παρεμβαίνουσας που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 12 Απριλίου 2016,
έχοντας υπόψη τη γραπτή ερώτηση του Γενικού Δικαστηρίου στους διαδίκους,
κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 12ης Ιανουαρίου 2017,
έχοντας υπόψη τη διάταξη της 2ας Φεβρουαρίου 2017 περί επαναλήψεως της προφορικής διαδικασίας,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
Ιστορικό της διαφοράς
1 Στις 15 Φεβρουαρίου 2010 η προσφεύγουσα εταιρία M/S. Indeutsch International υπέβαλε αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2009, L 78, σ. 1).
2 Το σημείο του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είναι το κάτωθι εικονιστικό σημείο:
3 Το σημείο αυτό συνοδεύεται από την ακόλουθη περιγραφή:
«Το σήμα αποτελείται από επαναλαμβανόμενο γεωμετρικό σχέδιο».
4 Η καταχώριση του σήματος αυτού ζητήθηκε για «βελόνες πλεξίματος», και «αγκυλωτές βελόνες για πλέξιμο με βελονάκι» της κλάσεως 26 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας για τη διεθνή ταξινόμηση των προϊόντων και των υπηρεσιών με σκοπό την καταχώριση σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί.
5 Το επίδικο σήμα καταχωρίστηκε στις 10 Αυγούστου 2010.
6 Στις 9 Ιανουαρίου 2013 η παρεμβαίνουσα εταιρία Crafts Americana Group, Inc., κατέθεσε ενώπιον του EUIPO αίτηση κηρύξεως ακυρότητας του επίδικου σήματος δυνάμει του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 207/2009, σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, του ίδιου κανονισμού.
7 Με απόφαση της 7ης Μαΐου 2014, το τμήμα ακυρώσεων απέρριψε την αίτηση κηρύξεως ακυρότητας. Ειδικότερα, το τμήμα ακυρώσεων εκτίμησε ότι η γραφική απεικόνιση του επίδικου σήματος ήταν σαφής, ακριβής, αφ’ εαυτής πλήρης, ευχερώς προσιτή, κατανοητή, διαρκής και αντικειμενική, οπότε ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 207/2009. Επιπλέον, όσον αφορά την εφαρμογή του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009, το τμήμα ακυρώσεων εκτίμησε ότι το επίδικο σήμα είχε διακριτικό χαρακτήρα. Το τμήμα ακυρώσεων υπογράμμισε συναφώς ότι το συγκεκριμένο σήμα δεν αποτελούσε τρισδιάστατο σήμα και δεν αναπαριστούσε την εμφάνιση των προϊόντων που καλύπτονταν από την καταχώρισή του.
8 Στις 14 Ιουλίου 2014 η παρεμβαίνουσα άσκησε ενώπιον του EUIPO, βάσει των άρθρων 58 έως 64 του κανονισμού 207/2009, προσφυγή κατά της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεων.
9 Με απόφαση της 5ης Νοεμβρίου 2015 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), το τμήμα προσφυγών ακύρωσε την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων, με την αιτιολογία ότι το επίδικο σήμα στερούνταν διακριτικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009.
10 Ειδικότερα, το τμήμα προσφυγών εκτίμησε ότι το επίδικο σήμα του οποίου ο δικαιούχος το χαρακτήριζε ως «σήμα με τα σεβρόν», απεικόνιζε σχέδιο που κάλυπτε τμήμα των προϊόντων ή ολόκληρη την επιφάνειά τους. Βάσει της διαπιστώσεως αυτής, το τμήμα προσφυγών έλαβε υπόψη τις φωτογραφίες και τα δείγματα των προϊόντων που διέθετε στην αγορά η προσφεύγουσα κατά τον χρόνο υποβολής της αιτήσεως καταχωρίσεως του επίδικου σήματος, προκειμένου να προσδιορίσει τα βασικά χαρακτηριστικά του. Στο πλαίσιο αυτό, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι το γεγονός ότι το επίδικο σήμα μοιάζει με διακοσμητικό στοιχείο δημιουργεί στο ενδιαφερόμενο κοινό, που αποτελείται από τους μέσους καταναλωτές βελονών πλεξίματος και αγκυλωτών βελονών για πλέξιμο με βελονάκι, την εντύπωση ότι το σήμα αποτελεί διακόσμηση των προϊόντων αυτών. Κατά το τμήμα προσφυγών, το ενδιαφερόμενο κοινό είναι συνηθισμένο στην πρακτική των κατασκευαστών να διακοσμούν τα καλυπτόμενα από το επίδικο σήμα προϊόντα και, ως εκ τούτου, θα εκλαμβάνει το σήμα αυτό, το οποίο καλύπτει την επιφάνεια των σχετικών προϊόντων, ως παραλλαγή των διακοσμήσεων που κυκλοφορούν στην αγορά, από τις οποίες δεν αποκλίνει σε σημαντικό βαθμό. Επικουρικώς, το τμήμα προσφυγών εκτίμησε ότι το εν λόγω κοινό θα θεωρήσει το σήμα αυτό ως μοιάζει με τα νερά του ξύλου, υλικού κατασκευής των σχετικών προϊόντων, και όχι ότι αποτελεί ένδειξη εμπορικής προελεύσεως. Με βάση τα ανωτέρω, κατά το τμήμα προσφυγών, το επίδικο σήμα δεν διαθέτει τον διακριτικό χαρακτήρα που απαιτείται από το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009, προκειμένου να επιτελεί τη λειτουργία του σήματος.
11 Στο πλαίσιο αυτό, το τμήμα προσφυγών ακύρωσε την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων χωρίς να ερευνήσει αν το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 207/2009 εφαρμοζόταν επί του επίδικου σήματος. Επιπλέον, δεδομένου ότι η προσφεύγουσα είχε υποστηρίξει, ενώπιον του τμήματος ακυρώσεων, ότι το επίδικο σήμα είχε, εν πάση περιπτώσει, αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα κατόπιν της χρήσεώς του, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού αυτού, το τμήμα προσφυγών ανέπεμψε την υπόθεση στο τμήμα ακυρώσεων προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί του εν λόγω ζητήματος.
Αιτήματα των διαδίκων
12 Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·
– να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.
13 Το EUIPO και η παρεμβαίνουσα ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
– να απορρίψει την προσφυγή,
– να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.
Σκεπτικό
14 Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως, οι οποίοι αφορούν, κατά βάση, παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009. Ειδικότερα, κατά τον πρώτο λόγο, το επίδικο σήμα αποκλίνει ουσιωδώς από τις πάγιες πρακτικές που εφαρμόζονται στον τομέα στον οποίο υπάγονται τα προϊόντα που αφορά η αίτηση. Ο δεύτερος λόγος αφορά παράβαση των κανόνων οι οποίοι διέπουν το βάρος αποδείξεως. Ο τρίτος λόγος αφορά πεπλανημένη εκτίμηση ως προς τον διακοσμητικό χαρακτήρα του επίδικου σήματος. Ο τέταρτος λόγος αφορά πλάνη ως προς την εμφάνιση του επίδικου σήματος και, τέλος, ο πέμπτος λόγος αφορά πλάνη ως προς την εντύπωση που δημιουργεί το επίδικο σήμα στο ενδιαφερόμενο κοινό.
15 Ειδικότερα, πρώτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, όπως προκύπτει από τα αποδεικτικά στοιχεία που είχε στη διάθεσή του το τμήμα προσφυγών, τα προϊόντα τα οποία αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος δεν φέρουν στην επιφάνειά τους εντυπωσιακά καλλιτεχνικά σχέδια, οπότε το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι τα απεικονιζόμενα με το επίδικο σήμα σχέδια, για τα οποία, κατά την προσφεύγουσα, χρησιμοποιείται πολύπλοκη μέθοδος κατασκευής, αποτελούν παραλλαγές της συνήθους εξωτερικής εμφανίσεως των εν λόγω προϊόντων. Δεύτερον, το τμήμα προσφυγών, κρίνοντας, βάσει των στοιχείων που κατέθεσε η προσφεύγουσα, ότι το επίδικο σήμα στερείται διακριτικού χαρακτήρα, παρέβη τον κανόνα που διέπει το βάρος αποδείξεως στον τομέα αυτό. Τρίτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, ελλείψει καθιερωμένης πρακτικής για τη διακόσμηση των προϊόντων τα οποία αφορά το επίδικο σήμα, τα απεικονιζόμενα με το σήμα αυτό σχέδια θα μπορούσαν να εκληφθούν από το ενδιαφερόμενο κοινό ως ενδείξεις της εμπορικής τους προελεύσεως. Τέταρτον, το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι το απεικονιζόμενο με το επίδικο σήμα σχέδιο αναπαριστά τα νερά ξύλου, δεδομένου ότι έχει ασύμμετρη και ακανόνιστη μορφή, σε αντίθεση με το υπό εξέταση σχέδιο, το οποίο γίνεται αντιληπτό ως τεχνητό σχήμα. Τέλος, πέμπτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το απεικονιζόμενο με το επίδικο σήμα σχέδιο θα εντυπωσιάζει τους μέσους καταναλωτές, προπάντων στους μη εξοικειωμένους με το πλέξιμο, που αποτελούν το ενδιαφερόμενο κοινό, με συνέπεια να το εκλαμβάνουν ως ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως των βελονών πλεξίματος και των αγκυλωτών βελονών για πλέξιμο με βελονάκι.
Εισαγωγικές παρατηρήσεις
16 Η υπό κρίση διαφορά αφορά το ζήτημα αν το επίδικο σήμα, το οποίο απεικονίζεται στη σκέψη 2 ανωτέρω, στερείται διακριτικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009. Όπως θα εκτεθεί λεπτομερέστερα στη συνέχεια, από την προσβαλλόμενη απόφαση προκύπτει ότι η εκτίμηση του ζητήματος αυτού από το τμήμα προσφυγών στην πραγματικότητα δεν στηρίχτηκε στα χαρακτηριστικά του επίδικου σήματος όπως έχει καταχωρισθεί, αλλά στα χαρακτηριστικά της εξωτερικής εμφανίσεως των προϊόντων της προσφεύγουσας, τα οποία, κατά το τμήμα προσφυγών, προσδιορίζουν τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιήθηκε το εν λόγω σήμα.
17 Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η εκτίμηση του τμήματος προσφυγών βαρύνεται με πολλαπλή πλάνη η οποία συνιστά παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009. Πρέπει, επομένως, να εξεταστεί η νομιμότητα της προσβαλλομένης αποφάσεως με γνώμονα τη διάταξη αυτή.
Η συλλογιστική του τμήματος προσφυγών
18 Όπως προκύπτει από τα σημεία 21, 22 και 30 έως 34 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι το επίδικο σήμα αποτελούσε σχέδιο με τεθλασμένες γραμμές (σχήμα σεβρόν) το οποίο κάλυπτε την επιφάνεια των βελονών πλεξίματος και των αγκυλωτών βελονών για πλέξιμο με βελονάκι και ότι, επομένως, ο διακριτικός χαρακτήρας του έπρεπε να εκτιμηθεί με γνώμονα τους κανόνες που διέπουν τα εικονιστικά σήματα που αποτελούνται από μέρος του σχήματος του προϊόντος το οποίο αφορούν. Πάντως, κατά το τμήμα προσφυγών, η διακόσμηση των επιφανειών αυτών με έντονα χρώματα αποτελεί συνήθη πρακτική στον τομέα στον οποίο υπάγονται τα επίμαχα προϊόντα, με συνέπεια η απεικονιζόμενη με το επίδικο σήμα διακόσμηση, η οποία κάλυπτε στην επιφάνεια των βελονών πλεξίματος και των αγκυλωτών βελονών για πλέξιμο με βελονάκι, να μην αποτελεί σημαντική απόκλιση από την πρακτική αυτή. Υπό τις συνθήκες αυτές, λαμβανομένων υπόψη των εφαρμοστέων κανόνων επί εικονιστικών σημάτων αποτελούμενων από μέρος του σχήματος του προϊόντος το οποίο προσδιορίζουν, όπως οι κανόνες αυτοί εκτίθενται στα σημεία 23 έως 26 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών συνήγαγε ότι το επίδικο σήμα στερούνταν διακριτικού χαρακτήρα.
19 Ειδικότερα, στο σημείο 21 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών εκθέτει ότι «όπως η δικαιούχος του [επίδικου σήματος] υπογράμμισε [με τις παρατηρήσεις της 12ης Ιουνίου 2013] και όπως προκύπτει σαφώς από τις [φωτογραφίες και τα δείγματα που περιλαμβάνονταν στον φάκελο της υποθέσεως], το [επίδικο] σήμα απεικονίζει σχέδιο που καλύπτει τμήμα των προϊόντων ή ολόκληρη την επιφάνειά τους».
20 Η εκτίμηση αυτή στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στην κάτωθι απεικόνιση των προϊόντων της προσφεύγουσας, όπως αναπαράγεται στο σημείο 21 της προσβαλλομένης αποφάσεως:
21 Επιπλέον, στο σημείο 21 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών αναφέρεται επίσης, χωρίς να τις αναπαραγάγει αυτούσιες, στις φωτογραφίες που ήταν συνημμένες στη δήλωση ενός εμπορικού συνεργάτη της προσφεύγουσας, την οποία αυτή είχε προσκομίσει ενώπιον του τμήματος ακυρώσεων.
22 Στο πλαίσιο αυτό, το τμήμα προσφυγών, στο σημείο 22 της προσβαλλομένης αποφάσεως, παρατήρησε ότι «δεδομένου ότι το επίδικο σχέδιο κ[άλυπτε] σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό [την επιφάνεια των προϊόντων] και, κατά συνέπεια, αντιστοιχούσε στην εξωτερική εμφάνιση των προϊόντων αυτών, ο διακριτικός χαρακτήρας του επίδικου σήματος [έπρεπε] να εκτιμηθεί βάσει των αρχών που ισχύουν για τα (δισδιάστατα ή τρισδιάστατα) σήματα που συνίστανται στην εμφάνιση των προϊόντων αυτών καθαυτά ή στην εμφάνιση μέρους των προϊόντων αυτών».
23 Το τμήμα προσφυγών, αφού υπενθύμισε τους κανόνες αυτούς, υπογράμμισε, στο σημείο 28 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι, κατ’ εφαρμογήν των εν λόγω κανόνων, μπορούσε να προβεί σε ενδελεχή εξέταση που να λαμβάνει υπόψη, πέραν της απεικονίσεως και των περιγραφών που τυχόν υποβλήθηκαν κατά την κατάθεση της αιτήσεως καταχωρίσεως, στοιχεία χρήσιμα για τον προσήκοντα προσδιορισμό των βασικών χαρακτηριστικών γνωρισμάτων του σημείου. Ειδικότερα, στο σημείο 29 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών, προκειμένου να εξετάσει τα βασικά χαρακτηριστικά του επίδικου σήματος, έλαβε υπόψη τις φωτογραφίες και τα δείγματα των σχετικών προϊόντων που είχε υποβάλει η προσφεύγουσα ενώπιον του τμήματος ακυρώσεων και, ειδικότερα, το γεγονός ότι, κατά την ημερομηνία καταθέσεως της αιτήσεως καταχωρίσεως, η προσφεύγουσα διέθετε πράγματι στην αγορά τα προϊόντα αυτά.
24 Εξάλλου, στο σημείο 30 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών υπογραμμίζει ότι, «λαμβανομένης υπόψη της απεικονίσεως [του επίδικου σήματος] και της περιγραφής του […], όπως επιβεβαιώθηκαν από τα δείγματα που προσκόμισε η [προσφεύγουσα] […], είναι σαφές ότι το επίδικο σήμα συνίσταται σε σχέδιο που καλύπτει την επιφάνεια των σχετικών προϊόντων, και συγκεκριμένα των βελονών πλεξίματος και των αγκυλωτών βελονών για πλέξιμο με βελονάκι». Το τμήμα προσφυγών διευκρινίζει ότι, «επιπλέον, το σχέδιο, όπως καταχωρίστηκε και χρησιμοποιείται από [την προσφεύγουσα], έχει την εμφάνιση των [νερών] του ξύλου, υλικού από το οποίο είναι δυνατόν να έχουν κατασκευαστεί τα σχετικά προϊόντα και [από το οποίο] πράγματι κατασκευάζονται». Εξάλλου, στο σημείο 34 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών περιγράφει το επίδικο σήμα ως «απλό σχέδιο που καλύπτει την επιφάνεια των σχετικών προϊόντων».
25 Επιπλέον, όπως προκύπτει από τα σημεία 33 και 34 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών στηρίχτηκε στην έγχρωμη διακόσμηση των βελονιών κεντήματος τα οποία εικονίζονται κατωτέρω:
26 Βάσει της φωτογραφίας αυτής, η οποία περιλαμβάνεται στα στοιχεία που προσκόμισε η προσφεύγουσα και στην οποία εμφανίζονται αγκυλωτές βελόνες για πλέξιμο με βελονάκι παραγόμενες από άλλους κατασκευαστές, το τμήμα προσφυγών συνήγαγε ότι η διακόσμηση των προϊόντων της προσφεύγουσας με σχέδιο αποτελούμενο από έγχρωμες τεθλασμένες γραμμές στερούνταν διακριτικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009. Το τμήμα προσφυγών επισήμανε, συναφώς, ότι το επίδικο σήμα συνίστατο σε έγχρωμη διακόσμηση των παραγόμενων από την προσφεύγουσα βελονών πλεξίματος και αγκυλωτών βελονών για πλέξιμο με βελονάκι και, επομένως, αποτελούσε, αυτό καθεαυτό, απλώς παραλλαγή των έγχρωμων διακοσμήσεων, υπό τη μορφή χρωματιστών επιφανειών, των βελονών πλεξίματος και των αγκυλωτών βελονών για πλέξιμο με βελονάκι που κυκλοφορούν στην αγορά, όπως αποδεικνύεται από τη φωτογραφία που αναπαράγεται στη σκέψη 25 ανωτέρω. Το τμήμα προσφυγών, για να δικαιολογήσει το συμπέρασμα αυτό, δεν στηρίχτηκε σε καμία άλλη μορφή διακοσμήσεως πέραν της έγχρωμης επιφάνειας των αγκυλωτών βελονών για πλέξιμο με βελονάκι, διαπίστωση η οποία επιβεβαιώνεται στο σημείο 49 του υπομνήματος αντικρούσεως του EUIPO.
27 Η άποψη την οποία υποστήριξε το EUIPO κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, ότι δηλαδή το τμήμα προσφυγών απλώς στηρίχτηκε στην εμφάνιση των προϊόντων της προσφεύγουσας αλλά, στην πραγματικότητα, εκτίμησε συγχρόνως και τον διακριτικό χαρακτήρα του επίδικου σήματος όπως έχει καταχωρισθεί, δεν μπορεί να γίνει δεκτή. Συγκεκριμένα, στο ζήτημα ποιο είναι το συγκεκριμένο σημείο του οποίου ο διακριτικός χαρακτήρας εκτιμήθηκε από το τμήμα προσφυγών πρέπει να δοθεί απάντηση στηριζόμενη σε αντικειμενικά και επαληθεύσιμα στοιχεία. Όπως προκύπτει από τις σκέψεις 18 έως 26 ανωτέρω, το τμήμα προσφυγών εκτίμησε τον διακριτικό χαρακτήρα του επίδικου σήματος βασιζόμενο, αφενός, στην έγχρωμη εξωτερική εμφάνιση των προϊόντων της προσφεύγουσας και, αφετέρου, στην έγχρωμη επιφάνεια των αγκυλωτών βελονών για πλέξιμο με βελονάκι που εικονίζονται στη σκέψη 25 ανωτέρω. Δεδομένου ότι, στην καταχωρισμένη του μορφή, το επίδικο σήμα είναι ασπρόμαυρο και ότι στην περιγραφή που το συνοδεύει δεν γίνεται λόγος για έγχρωμες παραλλαγές, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι το τμήμα προσφυγών ουσιαστικά στήριξε την εκτίμησή του στην εμφάνιση των προϊόντων της προσφεύγουσας, όπως αυτή προέκυπτε από τα απτά δείγματα και τις έγχρωμες φωτογραφίες που περιλαμβάνονταν στον φάκελο της διαδικασίας ενώπιον του EUIPO.
28 Το EUIPO αναφέρεται επανειλημμένα στη συγκεκριμένη «αποτύπωση» ή «χρήση» του επίδικου σήματος επί της επιφάνειας των προϊόντων της προσφεύγουσας (βλ. σημεία 21, 51, 52, 55 και 58 του υπομνήματος αντικρούσεως του EUIPO). Κατά το EUIPO, αυτή ακριβώς η συγκεκριμένη αποτύπωση αποτελεί απλώς παραλλαγή της χρήσεως έντονου χρώματος στην επιφάνεια των σχετικών προϊόντων (βλ. σημείο 58 του υπομνήματος αντικρούσεως του EUIPO).
Η νομιμότητα της συλλογιστικής του τμήματος προσφυγών
29 Υπενθυμίζεται ότι η προσφεύγουσα προβάλλει διάφορες αιτιάσεις που, στο σύνολό τους, σκοπό έχουν να αποδείξουν ότι το τμήμα προσφυγών παρέβη το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009 λόγω πλάνης ως προς την εκτίμηση του διακριτικού χαρακτήρα του επίδικου σήματος. Ειδικότερα, στο πλαίσιο του πρώτου και του τρίτου λόγου ακυρώσεως, η προσφεύγουσα αμφισβητεί την εκτίμηση του τμήματος προσφυγών που αφορά τον διακριτικό χαρακτήρα του επίδικου σήματος, με γνώμονα τα συνήθως ισχύοντα στον σχετικό τομέα και την αντίληψη του ενδιαφερόμενου κοινού. Εξάλλου, ο τέταρτος λόγος αφορά τη διαπίστωση ότι «το σχέδιο που εμφαίνεται στο σήμα» μπορεί να εκληφθεί ως νερό ξύλου. Στο πλαίσιο της εξετάσεως του λόγου αυτού, το Γενικό Δικαστήριο καλείται να κρίνει αν το τμήμα προσφυγών μπορούσε νομίμως να στηριχτεί όχι στο επίδικο σήμα όπως έχει καταχωρισθεί, αλλά στις μορφές υπό τις οποίες, κατά το τμήμα προσφυγών, εκδηλώθηκε η ουσιαστική χρήση του σήματος αυτού. Συγκεκριμένα, μολονότι, στο πλαίσιο του τέταρτου λόγου, το ζήτημα αυτό τίθεται ειδικώς σε σχέση με την εκτίμηση του τμήματος προσφυγών κατά την οποία το επίδικο σήμα μπορούσε να εκληφθεί ως νερό ξύλου, γεγονός πάντως είναι ότι η δυνατότητα του τμήματος προσφυγών να στηρίξει την κρίση του στις μορφές υπό τις οποίες, κατά την άποψή του, εκδηλώθηκε η ουσιαστική χρήση του σήματος αυτού αποτελεί την αναγκαία αφετηρία των περιλαμβανόμενων στην προσβαλλόμενη απόφαση διαπιστώσεων όσον αφορά τον διακριτικό χαρακτήρα του επίδικου σήματος.
30 Υπενθυμίζεται συναφώς ότι ο δικαστής, μολονότι οφείλει να αποφαίνεται μόνον επί των αιτημάτων των διαδίκων, στους οποίους απόκειται η οριοθέτηση του πλαισίου της ένδικης διαφοράς, δεν μπορεί να περιορίζεται στην εξέταση των επιχειρημάτων που προβάλλουν οι διάδικοι προς στήριξη των ισχυρισμών τους, διότι, σε αντίθετη περίπτωση, θα μπορούσε να θεμελιώσει την απόφασή του σε εσφαλμένες νομικές εκτιμήσεις [διάταξη της 13ης Ιουνίου 2006, Mancini κατά Επιτροπής, C-172/05 P, EU:C:2006:393, σκέψη 41· απόφαση της 11ης Δεκεμβρίου 2014, Sherwin-Williams Sweden κατά ΓΕΕΑ – Akzo Nobel Coatings International (ARTI), T-12/13, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2014:1054, σκέψη 34].
31 Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι το ζήτημα αν το επίδικο σήμα αποτελείται από μέρος του σχήματος του προϊόντος το οποίο προσδιορίζει συζητήθηκε τόσο ενώπιον του τμήματος ακυρώσεως όσο και ενώπιον του τμήματος προσφυγών (βλ. σκέψεις 7 και 10 ανωτέρω) και ότι οι διάδικοι κλήθηκαν να τοποθετηθούν επί του σχετικού χωρίου της προσβαλλομένης αποφάσεως κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση. Κατά συνέπεια, επιβάλλεται η εξέταση του νόμω βασίμου του ακρογωνιαίου λίθου της συλλογιστικής του τμήματος προσφυγών σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009, η εξέταση δε αυτή πρέπει να διενεργηθεί σε πλαίσιο ευρύτερο από εκείνο το οποίο οριοθετείται με τον τέταρτο λόγο. Συγκεκριμένα, δικαστική απόφαση η οποία επικυρώνει ή ανατρέπει την εκτίμηση του κατά πόσον το επίδικο σήμα, στο μέτρο που χρησιμοποιήθηκε υπό μορφή διαφορετική εκείνης υπό την οποία καταχωρίστηκε, έχει διακριτικό χαρακτήρα συνεπάγεται εμμέσως πλην όμως κατά λογική αναγκαιότητα ότι ο χαρακτήρας αυτός μπορούσε νομίμως να εκτιμηθεί με γνώμονα τη διαφορετική αυτή μορφή. Πάντως, αν στο νομικό ζήτημα αυτό δοθεί αρνητική απάντηση, το σύνολο της συλλογιστικής του τμήματος προσφυγών θα ενέχει παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009.
32 Όπως προκύπτει από το σημείο 1 της προσβαλλομένης αποφάσεως και από το πιστοποιητικό καταχωρίσεως που περιλαμβάνεται στη σελίδα 11 του φακέλου της διαδικασίας ενώπιον του EUIPO, το επίδικο σήμα όπως έχει καταχωρισθεί συνίσταται στο ακόλουθο εικονιστικό σημείο:
33 Συναφώς, πρέπει να υπομνησθεί ότι η καταχώριση του σήματος σε δημόσιο μητρώο έχει ως σκοπό να το καθιστά προσιτό στις αρμόδιες αρχές και στο κοινό, και ειδικότερα στους επιχειρηματίες. Συνεπώς, με βάση την καταχώριση αυτή, οι αρμόδιες αρχές γνωρίζουν με σαφήνεια και ακρίβεια τη φύση των σημείων που αποτελούν το σήμα, ώστε να είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους σχετικά με την προηγούμενη εξέταση των αιτήσεων καταχωρίσεως, οι δε χρήστες του μητρώου έχουν πρόσβαση στη γραφική απεικόνισή του η οποία καθορίζει την ακριβή φύση του (βλ., υπ’ αυτή την έννοια, απόφαση της 12ης Δεκεμβρίου 2002, Sieckmann, C-273/00, EU:C:2002:748, σκέψεις 49, 50 και 52).
34 Επιπλέον, η γραφική απεικόνιση που περιλαμβάνεται στο μητρώο έχει ιδίως ως αποστολή να προσδιορίζει αυτό καθεαυτό το σήμα, ώστε να καθορίζεται το ακριβές αντικείμενο της προστασίας που παρέχεται στον δικαιούχο του (απόφαση της 6ης Μαρτίου 2014, Pi-Design κ.λπ. κατά Yoshida Metal Industry, C-337/12 P έως C‑340/12 P, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2014:129, σκέψη 57). Το μητρώο παρέχει στους επιχειρηματίες τη δυνατότητα να λαμβάνουν σαφή και ακριβή γνώση των καταχωρίσεων που διενεργούν ή των αιτήσεων καταχωρίσεως που υποβάλλουν οι πραγματικοί ή δυνητικοί ανταγωνιστές τους, καθώς και να λαμβάνουν όλες τις ουσιώδεις πληροφορίες που αφορούν τα δικαιώματα τρίτων (απόφαση της 19ης Ιουνίου 2012, Chartered Institute of Patent Attorneys, C-307/10, EU:C:2012:361, σκέψη 48).
35 Η εξέταση του διακριτικού χαρακτήρα του σήματος πρέπει να διενεργείται λαμβανομένου υπόψη του σήματος όπως έχει καταχωρισθεί ή όπως εμφανίζεται στην αίτηση καταχωρίσεως, ανεξαρτήτως του τρόπου χρήσεώς του [βλ., υπό την έννοια αυτή, αποφάσεις της 18ης Οκτωβρίου 2007, AMS κατά ΓΕΕΑ – American Medical Systems (AMS Advanced Medical Services), T‑425/03, EU:T:2007:311, σκέψη 91· της 9ης Απριλίου 2014, Pico Food κατά ΓΕΕΑ – Sobieraj (MILANÓWEK CREAM FUDGE), T-623/11, EU:T:2014:199, σκέψη 38, και της 7ης Μαΐου 2015, Cosmowell κατά ΓΕΕΑ – Haw Par (GELENKGOLD), T-599/13, EU:T:2015:262, σκέψη 35].
36 Ο κανόνας αυτός προκύπτει από επιτακτικές ανάγκες ασφάλειας δικαίου οι οποίες ικανοποιούνται μέσω της τηρήσεως του μητρώου των σημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 87 του κανονισμού 207/2009. Συγκεκριμένα, αν η εφαρμογή των άρθρων 7 και 8 του κανονισμού 207/2009 γινόταν με βάση όχι τα σήματα της Ένωσης όπως αυτά είχαν κατά την κατάθεση της αιτήσεως καταχωρίσεως ή κατά την καταχώριση, αλλά με βάση τη χρήση τους, το αποτέλεσμα θα ήταν να ματαιωθεί η λειτουργία του εν λόγω μητρώου ως μηχανισμού διασφαλίσεως της βεβαιότητας η οποία πρέπει να περιβάλλει την ακριβή φύση των δικαιωμάτων τα οποία έχει αποστολή να προστατεύει (βλ. σκέψη 33 ανωτέρω).
37 Λαμβανομένων υπόψη των προεκτεθέντων, όταν το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση ή το καταχωρισμένο σήμα συνίσταται σε δισδιάστατη ή τρισδιάστατη απεικόνιση του προϊόντος το οποίο προσδιορίζει, ο διακριτικός χαρακτήρας του εξαρτάται από το αν αποκλίνει σε σημαντικό βαθμό από τα γενικώς ή συνήθως ισχύοντα στον σχετικό τομέα και, ως εκ τούτου, από το αν είναι ικανό να πληροί τη βασική λειτουργία του που συνίσταται στον προσδιορισμό της προελεύσεως του προϊόντος [απόφαση της 23ης Μαΐου 2007, Procter & Gamble κατά ΓΕΕΑ (Λευκό τετράγωνο πλακίδιο με χρωματιστό σχέδιο άνθους), T-241/05, T‑262/05 έως T‑264/05, T-346/05, T-347/05 και T‑29/06 έως T-31/06, EU:T:2007:151, σκέψη 44].
38 Το ίδιο ισχύει, όπως εκθέτει το τμήμα προσφυγών στο σημείο 26 της προσβαλλομένης αποφάσεως, και όταν το σήμα αποτελείται από μέρος του σχήματος του προϊόντος το οποίο προσδιορίζει, στον βαθμό που το ενδιαφερόμενο κοινό θα μπορεί να το αναγνωρίζει, αμέσως και χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, ως απεικόνιση ορισμένης λεπτομέρειας ή ορισμένης πτυχής του οικείου προϊόντος [απόφαση της 19ης Σεπτεμβρίου 2012, Fraas κατά ΓΕΕΑ (Καρό σχέδιο σε σκούρο και ανοικτό γκρι, μαύρο, μπεζ, σκούρο και ανοικτό κόκκινο χρώμα), T‑50/11, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2012:442, σκέψη 43]. Σε μια τέτοια περίπτωση, το καθοριστικό στοιχείο δεν έγκειται στον χαρακτηρισμό του σχετικού σημείου ως εικονιστικού, τρισδιάστατου ή άλλου, αλλά στο γεγονός ότι το σημείο αυτό συμπίπτει με την εμφάνιση του προσδιοριζόμενου προϊόντος [απόφαση της 9ης Νοεμβρίου 2016, Birkenstock Sales κατά EUIPO (Σχέδιο διασταυρούμενων κυματοειδών γραμμών), T-579/14, EU:T:2016:650, σκέψη 28].
39 Συγκεκριμένα, αν, σε μια τέτοια περίπτωση, η εκτίμηση του διακριτικού χαρακτήρα του σήματος δεν διενεργούνταν σε σχέση με τη διαφοροποίηση του σήματος αυτού από τα γενικώς ή συνήθως ισχύοντα στον τομέα των προσδιοριζόμενων προϊόντων, θα αρκούσε να ζητηθεί η καταχώριση σημείου που γίνεται άμεσα αντιληπτό ως μέρος του προσδιοριζόμενου προϊόντος, προκειμένου να αυξηθεί η πιθανότητα καταχωρίσεώς του και, κατ’ επέκταση, η πιθανότητα να κατοχυρωθεί σχεδόν αυτόματα η προστασία της εμφανίσεως ή του σχήματος του ίδιου του προϊόντος. Πάντως, δεδομένου ότι ο μέσος καταναλωτής δεν συνηθίζει να τεκμαίρει την προέλευση ενός προϊόντος από την εμφάνισή του ή το σχήμα του (απόφαση της 6ης Σεπτεμβρίου 2012, Storck κατά ΓΕΕΑ, C‑96/11 P, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2012:537, σκέψη 35), η δυνατότητα αυτή θα προκαλούσε σημαντικό κίνδυνο καταστρατηγήσεως του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009 και, επομένως, θα υπονόμευε το δημόσιο συμφέρον που η διάταξη αυτή διαφυλάσσει.
40 Επιπλέον, όσον αφορά τα σήματα που συνίστανται στο σχήμα του προϊόντος το οποίο προσδιορίζουν, η αρμόδια αρχή έχει τη δυνατότητα να εντοπίζει τα βασικά χαρακτηριστικά τους εξετάζοντας το ίδιο το προϊόν. Συγκεκριμένα, η διενέργεια τέτοιου ελέγχου επιβάλλεται όταν ο εντοπισμός ενός βασικού χαρακτηριστικού γνωρίσματος του σήματος είναι αναγκαίος, προκειμένου να προσδιοριστεί η ακριβής φύση των στοιχείων που αποτελούν τμήμα της γραφικής απεικονίσεως και των περιγραφών που έχουν τυχόν υποβληθεί κατά την κατάθεση της αιτήσεως καταχωρίσεως και προκειμένου να διαφυλαχτεί κατά τον τρόπο αυτόν το δημόσιο συμφέρον το οποίο υπηρετεί το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο εʹ, σημείο ii, του κανονισμού 207/2009. Το συμφέρον αυτό συνίσταται στην επιβαλλόμενη σε επιχειρηματία απαγόρευση να ιδιοποιείται χωρίς νόμιμη αιτία σημείο που συνίσταται στο σχήμα του προϊόντος και ενσωματώνει ορισμένη τεχνική λύση (απόφαση της 6ης Μαρτίου 2014, Pi-Design κ.λπ. κατά Yoshida Metal Industry, C-337/12 P έως C-340/12 P, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2014:129, σκέψεις 50 και 54 έως 56). Τέτοιο ζήτημα ανακύπτει εξ ορισμού όταν το σήμα αποτελείται από τη μορφή ενός συγκεκριμένου προϊόντος και όχι από ένα αφηρημένο σχήμα (απόφαση της 10ης Νοεμβρίου 2016, Simba Toys κατά EUIPO, C‑30/15 P, EU:C:2016:849, σκέψη 47).
41 Εν προκειμένω, όπως παρατήρησε το τμήμα ακυρώσεως (βλ. σκέψη 7 ανωτέρω), δεν μπορεί βασίμως να υποστηριχτεί ότι το επίδικο σήμα (βλ. σκέψη 32 ανωτέρω) θα εκληφθεί αμέσως και χωρίς ιδιαίτερη σκέψη ως απεικόνιση ορισμένης λεπτομέρειας ή ορισμένης πτυχής των προϊόντων τα οποία προσδιορίζει ούτε βεβαίως ότι συνίσταται στο σχήμα των παραγόμενων από την προσφεύγουσα βελονών πλεξίματος και αγκυλωτών βελονών για πλέξιμο με βελονάκι.
42 Ορισμένα δείγματα των επίμαχων προϊόντων, που προέρχονται από τον φάκελο της διαδικασίας ενώπιον του EUIPO, εικονίζονται κατωτέρω:
43 Από τα δείγματα των προϊόντων αυτών καθώς και από τις φωτογραφίες τους, που περιλαμβάνονται στον φάκελο της διαδικασίας ενώπιον του EUIPO, προκύπτει ότι τα σχέδια επί των επίμαχων προϊόντων διαφέρουν από το επίδικο σήμα ως προς ορισμένα μη αμελητέα στοιχεία. Ειδικότερα, τα σχέδια αυτά είναι έγχρωμα, τα διαστήματα που τα χωρίζουν είναι ακανόνιστα, ο χρωματισμός του εσωτερικού κάθε επιφάνειας με σχήμα τεθλασμένης γραμμής δεν είναι ομοιογενής, στην αλληλουχία των χρωμάτων δεν χρησιμοποιείται μια σαφής διαχωριστική γραμμή και οι χρωματικές εναλλαγές είναι τυχαίες. Τα ίδια χαρακτηριστικά φέρουν και οι μπεζ βελόνες που απεικονίζονται στο σημείο 21 της προσβαλλομένης αποφάσεως, πλην της πολυχρωμίας, την οποία αντικαθιστούν χρησιμοποιούνται αποχρώσεις του μπεζ.
44 Αντιθέτως, το επίδικο σήμα όπως έχει καταχωρισθεί έχει τα χαρακτηριστικά αφηρημένου γεωμετρικού σχήματος υπό τη μορφή επαναλαμβανόμενου σχεδίου το οποίο συνίσταται σε δύο παράλληλες γραμμές που περικλείουν σαφώς καθορισμένες τεθλασμένες γραμμές και είναι στο σύνολό του ασπρόμαυρο.
45 Κατά συνέπεια, σε αντίθεση με όσα δέχτηκε το τμήμα προσφυγών, η επιλογή του τμήματος αυτού να στηριχτεί, υπό τις περιστάσεις της υπό κρίση υποθέσεως, στο γεγονός ότι επί της επιφάνειας των προϊόντων της προσφεύγουσας εμφανίζονται σχέδια με μορφή έγχρωμων τεθλασμένων γραμμών, προκειμένου να εξετάσει τον διακριτικό χαρακτήρα της εμφανίσεως των προϊόντων αυτών κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009, αντί να διενεργήσει την εξέταση αυτή με βάση το επίδικο σήμα όπως έχει καταχωρισθεί, δεν συνιστά εντοπισμό των βασικών χαρακτηριστικών γνωρισμάτων του σήματος αυτού, αλλά συνεπάγεται σημαντική παραμόρφωση των εν λόγω γνωρισμάτων. Η παραμόρφωση αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη μετατροπή σήματος, που είχε καταχωρισθεί ως αφηρημένο σχήμα και, ως εκ τούτου, προστατευόταν με βάση το εν λόγω σχήμα (απόφαση της 6ης Μαρτίου 2014, Pi-Design κ.λπ. κατά Yoshida Metal Industry, C‑337/12 P έως C-340/12 P, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2014:129, σκέψη 57), σε σήμα συνιστάμενο στο συγκεκριμένο σχήμα των προϊόντων τα οποία προσδιορίζει. Ο βαθμός στον οποίο η μετατροπή αυτή αποδεικνύεται καθοριστική προκύπτει από το γεγονός ότι το τμήμα προσφυγών στηρίχτηκε ακριβώς στην έγχρωμη διακόσμηση των αγκυλωτών βελονών για πλέξιμο με βελονάκι που απεικονίζονται στη σκέψη 25 ανωτέρω, ώστε να συναγάγει ότι τα σχέδια επί της επιφάνειας των προϊόντων της προσφεύγουσας δεν είχαν διακριτικό χαρακτήρα και, ως εκ τούτου, να εφαρμόσει κατ’ επέκταση το συμπέρασμα αυτό στο επίδικο σήμα.
46 Η δήλωση της προσφεύγουσας, την οποία μνημονεύει το τμήμα προσφυγών στο σημείο 21 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι είχε την πρόθεση να καλύψει με το σχήμα σεβρόν όλο το μήκος των βελονών πλεξίματος και των αγκυλωτών βελονών για πλέξιμο με βελονάκι δεν είναι ικανή να τροποποιήσει τα ως άνω πορίσματα. Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από τις σκέψεις 33 και 34 ανωτέρω, η καταχώριση σήματος στο μητρώο έχει ως σκοπό να παρέχει στο τμήμα προσφυγών τη δυνατότητα να ασκεί τις αρμοδιότητές του και να διαφυλάσσει τα συμφέροντα των μετεχόντων στην ενώπιόν του διαδικασία, αλλά έχει επίσης ως σκοπό να παρέχει στους τρίτους τη δυνατότητα να λαμβάνουν γνώση της ακριβούς φύσεως των καταχωρισμένων δικαιωμάτων, οριοθετώντας κατά τον τρόπο αυτό το αντικείμενο της παρεχόμενης προστασίας. Κατά συνέπεια, ακόμα και αν υποτεθεί ότι η δήλωση της προσφεύγουσας μπορεί να εκληφθεί υπό την έννοια ότι η προσφεύγουσα δεν αντιτίθεται στη δυνατότητα του τμήματος προσφυγών να εξετάσει τον διακριτικό χαρακτήρα του επίδικου σήματος λαμβάνοντας υπόψη την εμφάνιση των προϊόντων, όπως αυτή απεικονίζεται στο σημείο 21 της προσβαλλομένης αποφάσεως, η δήλωση αυτή στερείται σημασίας εν προκειμένω. Επίσης στερείται σημασίας, εν πάση περιπτώσει, το γεγονός, το οποίο μνημόνευσε η προσφεύγουσα κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, ότι το επίδικο σήμα, στη μορφή υπό την οποία έχει καταχωρισθεί, τέθηκε επί της συσκευασίας των προϊόντων που διαθέτει στην αγορά η προσφεύγουσα. Αρκεί συναφώς να υπομνησθεί ότι το τμήμα προσφυγών δεν εκτίμησε τον διακριτικό χαρακτήρα του επίδικου σήματος με βάση τη μορφή αυτή. Η νομιμότητα, όμως, της προσβαλλομένης αποφάσεως εκτιμάται με γνώμονα και μόνο την αιτιολογία που στηρίζει τις ουσιαστικές διατάξεις της.
47 Εκ των ανωτέρω έπεται ότι η εξέταση του διακριτικού χαρακτήρα του επίδικου σήματος με γνώμονα ορισμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματά του τα οποία παραμορφώθηκαν σε μεγάλο βαθμό συνιστά παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 207/2009. Επομένως, όπως υποστηρίζει η προσφεύγουσα, το τμήμα προσφυγών, κατά παράβαση της τελευταίας αυτής διατάξεως, εκτίμησε τον διακριτικό χαρακτήρα του επίδικου σήματος στηριζόμενο στα σχέδια επί της επιφάνειας των παραγόμενων από την προσφεύγουσα βελονών πλεξίματος και αγκυλωτών βελονών για πλέξιμο με βελονάκι, με συνέπεια η προσβαλλόμενη απόφαση να πρέπει να ακυρωθεί.
Επί των δικαστικών εξόδων
48 Κατά το άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι το EUIPO και η παρεμβαίνουσα ηττήθηκαν, πρέπει να καταδικαστούν στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα της προσφεύγουσας.
49 Κατά το άρθρο 138, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας, η παρεμβαίνουσα φέρει τα δικαστικά της έξοδα.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πέμπτο τμήμα),
αποφασίζει:
1) Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 5ης Νοεμβρίου 2015 (υπόθεση R 1814/2014-1).
2) Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδα της M/S. Indeutsch International.
3) Η Crafts Americana Group, Inc., φέρει τα δικαστικά έξοδά της.
Γρατσίας | Labucka | Ulloa Rubio |
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 21 Ιουνίου 2017.
(υπογραφές)