Αναίρεση που άσκησε στις 19 Ιανουαρίου 2009 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 4 Νοεμβρίου 2008 στην υπόθεση F-87/07, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-16/09 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

Εν πάση περιπτώσει:

(A.1)    να αναιρέσει το σύνολο και χωρίς καμία εξαίρεση της αναιρεσιβαλλομένης διατάξεως,

(A.2)    να κρίνει ότι η πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή είναι απολύτως παραδεκτή.

Κυρίως:

(B.1)    να δεχθεί στο σύνολό τους και χωρίς καμία εξαίρεση τα αιτήματα της πρωτοδίκως ασκηθείσας προσφυγής,

(B.2)    να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη να καταβάλει στον αναιρεσείοντα το σύνολο των δικαστικών εξόδων τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της κατ' αναίρεση διαδικασίας.

Επικουρικώς:

(B.3)    να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης, με διαφορετική σύνθεση, προκειμένου να την εκδικάσει εκ νέου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσιβαλλόμενη εν προκειμένω διάταξη εκδόθηκε από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 4 Νοεμβρίου 2008, στην υπόθεση F-87/07, L. Marcuccio κατά Επιτροπής.

Οι ισχυρισμοί και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοια με αυτά που προβλήθηκαν στην υπόθεση T-9/09, L. Marcuccio κατά Επιτροπής.

Ο αναιρεσείων ισχυρίζεται ειδικότερα ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης δεν αποφάνθηκε επί ενός βασικού σημείου της διαφοράς, ήτοι επί της αδείας προσκομίσεως ενός σημειώματος υπογεγραμμένου από ιατρό. Προβάλλεται επίσης η παντελής έλλειψη αιτιολογίας και η απουσία λογικής στο σκεπτικό, όσον αφορά το απαράδεκτο του αιτήματος περί αποζημιώσεως, του αιτήματος να αναγνωρίσει το ΔΔΔ "το υποστατό των επίμαχων πράξεων, πραγματικών περιστατικών και συμπεριφορών, καθώς και, τουλάχιστον επικουρικώς, την έλλειψη νομιμότητας αυτών" και της πρωτοδίκως ασκηθείσας προσφυγής συνολικά.

____________