Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie (Πολωνία) στις 4 Ιανουαρίου 2022 – M.B., U.B., M.B. κατά X S.A.
(Υπόθεση C-6/22)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Αιτούν δικαστήριο
Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγοντες: M.B., U.B., M.B.
Εναγομένη: X S.A.
Προδικαστικά ερωτήματα
1. Υπό το πρίσμα του σκοπού της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ που συνίσταται στην προστασία του καταναλωτή από τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτει με επαγγελματίες1 , μπορεί να γίνει δεκτό ότι, όταν η σύμβαση κηρύσσεται άκυρη από το δικαστήριο κατ’ εφαρμογήν διατάξεων της οδηγίας, παύει η εφαρμογή της οδηγίας και κατά συνέπεια και η προστασία του καταναλωτή και ότι, ως εκ τούτου, οι αρχές που διέπουν την εκκαθάριση της σχέσης καταναλωτή και επαγγελματία πρέπει να αναζητηθούν στους εφαρμοστέους κανόνες του εθνικού ενοχικού δικαίου για την εκκαθάριση των άκυρων συμβάσεων;
2. Υπό το πρίσμα των άρθρων 6 και 7 της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ μπορεί να γίνει δεκτό ότι, στην περίπτωση που το δικαστήριο διαπιστώνει ότι συγκεκριμένη ρήτρα της σύμβασης είναι μη επιτρεπτή και ότι η σύμβαση δεν μπορεί να εξακολουθήσει να ισχύει μετά την απάλειψη της ρήτρας, οφείλει, όταν δεν υπάρχει συμφωνία των διαδίκων για την κάλυψη του κενού της σύμβασης με όρο σύμφωνο προς τη βούλησή τους ή δεν υφίστανται διατάξεις ενδοτικού δικαίου, [οι οποίες να εφαρμόζονται στη μεταξύ τους σχέση, εάν δεν έχουν συμφωνήσει άλλως,] να κηρύξει άκυρη τη σύμβαση, λαμβάνοντας υπόψη μόνον τη βούληση του καταναλωτή ο οποίος ζητεί από το δικαστήριο την ακύρωσή της, ή οφείλει να εξετάσει αυτεπαγγέλτως, καθ’ υπέρβαση των αιτημάτων των διαδίκων, την περιουσιακή κατάσταση του καταναλωτή προκειμένου να διαπιστώσει αν η ακύρωση της σύμβασης τον εκθέτει σε ιδιαιτέρως επιζήμιες συνέπειες;
3. Έχει το άρθρο 6 της οδηγίας 93/13 την έννοια ότι το δικαστήριο, στην περίπτωση που το ίδιο κρίνει ότι η ακύρωση της σύμβασης θα ήταν ιδιαιτέρως επιζήμια για τον καταναλωτή και οι διάδικοι, παρά τη σχετική πρόσκληση που τους απηύθυνε, δεν καταλήγουν σε συμφωνία για τη συμπλήρωσή της, μπορεί, λαμβάνοντας υπόψη το αντικειμενικώς νοούμενο συμφέρον του καταναλωτή, να καλύψει τα κενά της σύμβασης, μετά την «απάλειψη» των καταχρηστικών όρων, όχι με εθνικές διατάξεις ενδοτικού δικαίου, κατά την έννοια της απόφασης του Δικαστηρίου επί της υπόθεσης C-260/18, ήτοι κανόνες που έχουν άμεση εφαρμογή ως προς τα κενά της σύμβασης, αλλά με ειδικές διατάξεις του εθνικού δικαίου, οι οποίες μπορούν να εφαρμοστούν στην επίμαχη σύμβαση μόνον εμμέσως ή κατ’ αναλογίαν και απηχούν κανόνα αναγκαστικού δικαίου του εθνικού ενοχικού δικαίου;
____________
1 ΕΕ 1993, L 95, σ. 29.