POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(pierwsza izba)

z dnia 20 lipca 2009 r.

Sprawa F-86/07

Luigi Marcuccio

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Mobbing – Wniosek o wszczęcie dochodzenia – Oczywista niedopuszczalność – Skarga w sposób oczywisty pozbawiona podstawy prawnej

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której L. Marcuccio żąda zasadniczo stwierdzenia nieważności odmownej decyzji Komisji w sprawie wniosku o to, by zostało wszczęte dochodzenie w sprawie mobbingu, którego stał się ofiarą podczas okresu zatrudnienia w delegaturze Komisji w Angoli, oraz nakazania Komisji naprawienia szkody wynikającej z tego rzekomego mobbingu.

Orzeczenie: Skarga zostaje odrzucona w części jako oczywiście niedopuszczalna, a w części jako oczywiście pozbawiona podstawy prawnej. Skarżący pokrywa koszty postępowania.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Akt niekorzystny – Czynność przygotowawcza – Sprawozdanie Biura Dochodzeń i Postępowań Dyscyplinarnych Komisji – Niedopuszczalność

(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)

2.      Urzędnicy – Obowiązek wspomagania ciążący na administracji – Zakres

(regulamin pracowniczy, art. 24)

1.      W zakresie skarg wnoszonych przez urzędników akty przygotowujące decyzję końcową nie wywołują niekorzystnych skutków, a tym samym mogą zostać zaskarżone jedynie w sposób incydentalny w ramach skargi na akty, które mogą podlegać stwierdzeniu nieważności. Jakkolwiek niektóre środki o charakterze czysto przygotowawczym mogą być niekorzystne dla urzędnika, ponieważ mogą wpłynąć na treść późniejszego aktu zaskarżalnego, środki te nie mogą być przedmiotem niezależnej skargi i należy je kwestionować w ramach skargi na ten akt.

Ponieważ sprawozdanie Biura Dochodzeń i Postępowań Dyscyplinarnych stanowi jedynie akt przygotowujący końcową decyzję, do której wydania organ powołujący, w konkretnym przypadku, skłania się, żądania stwierdzenia nieważności takiego sprawozdania winny zostać odrzucone jako w sposób oczywisty niedopuszczalne.

(zob. pkt 39, 40)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 11/64 Weighardt przeciwko Komisji, 7 kwietnia 1965 r., Rec. s. 365, 383; sprawa 35/67 Van Eick przeciwko Komisji, 11 lipca 1968 r., Rec. s. 481, 500; sprawa 346/87 Bossi przeciwko Komisji, 14 lutego 1989 r., Rec. s. 303, pkt 23

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑309/03 Camós Grau przeciwko Komisji, 6 kwietnia 2006 r., Zb.Orz. s. II‑1173, pkt 46–58

2.      Administracja powinna, na podstawie spoczywającego na niej obowiązku wspomagania, w razie zaistnienia zdarzenia zakłócającego porządek i spokój służby, interweniować z całą niezbędną stanowczością i odpowiadać z szybkością i troską, jakiej wymagają okoliczności danego przypadku w celu ustalenia faktów i możliwości wyciągnięcia odpowiednich konsekwencji przy pełnej znajomości stanu rzeczy. W tym celu wystarczy, by urzędnik, który domaga się ochrony od swojej instytucji, uprawdopodobnił rzeczywiste wystąpienie rzekomo w niego wymierzonych ataków. W świetle tych informacji dana instytucja powinna podjąć odpowiednie działania, w szczególności poprzez wszczęcie dochodzenia w celu ustalenia okoliczności faktycznych leżących u podstaw skargi, we współpracy z wnioskodawcą.

(zob. pkt 47)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 224/87 Koutchoumoff przeciwko Komisji, 26 stycznia 1989 r., Rec. s. 99, pkt 15, 16

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑63/06 Mascheroni przeciwko Komisji, 17 października 2007 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑0000, II‑A‑1‑0000, pkt 36