WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ (druga izba)

z dnia 24 września 2015 r.

Sprawa F‑92/14

Roderich Weissenfels

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu

Służba publiczna – Urzędnicy – Skarga o zadośćuczynienie – Odpowiedzialność pozaumowna Unii – Treść poczty elektronicznej przesłanej przez administrację emerytowanemu urzędnikowi – Naruszenie reputacji skarżącego – Brak – Przekazanie przez pełnomocników reprezentujących instytucję danych osobowych skarżącego jego adwokatowi w ramach postępowania przed Sądem – Ważność rozporządzenia nr 45/2001 – Fałszywe twierdzenia dotyczące okoliczności faktycznych

Przedmiot:      Skarga, wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy art. 106a, w której R. Weissenfels żąda stwierdzenia nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 5 marca 2014 r. oddalającej jego wniosek o naprawienie krzywdy, której twierdzi, że doznał ze względu na po pierwsze, twierdzenia zawarte w skierowanej do niego przez administrację Parlamentu poczcie elektronicznej, a po drugie, przekazanie jego adwokatowi niektórych dokumentów zawierających jego dane osobowe.

Orzeczenie:      Skarga zostaje oddalona. Roderich Weissenfels pokrywa własne koszty i zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez Parlament Europejski.

Streszczenie

1.      Skargi urzędników – Właściwość sądu Unii – Granice – Stosowanie prawa krajowego – Wyłączenie

(art. 270 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, załącznik I, art. 1)

2.      Urzędnicy – Pozaumowna odpowiedzialność instytucji – Przesłanki – Bezprawność – Pojęcie – Przekazanie przez pełnomocników reprezentujących instytucję danych osobowych urzędnika jego adwokatowi w ramach postępowania sądowego – Wyłączenie

(art. 340 akapit drugi TFUE)

1.      Zgodnie z art. 1 załącznika I do statutu Trybunału Sprawiedliwości, właściwość Sądu do spraw Służby Publicznej jest ograniczona do rozstrzygania sporów między Unią a jej pracownikami na mocy art. 270 TFUE, w tym sporów odszkodowawczych, w granicach i na warunkach określonych przez regulamin pracowniczy i warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej.

W związku z tym, biorąc pod uwagę fakt, że sąd Unii, rozstrzygając w sporach dotyczących służby publicznej, w odniesieniu do których jest właściwy, stosuje wyłącznie prawo służby publicznej Unii, a nie jakiekolwiek prawo krajowe, odesłania przez jedną ze stron do prawa krajowego są pozbawione znaczenia.

(zob. pkt 17, 18)

2.      Przesłanie przez pełnomocników reprezentujących instytucję w kontekście postępowania sądowego dokumentów, takich jak rozliczenia emerytalne urzędnika, adwokatowi, co do którego uważa się, że posiada zaufanie danego urzędnika czy pracownika i który w każdym razie, jest zobowiązany ze względu na spoczywające na każdym adwokacie obowiązki etyczne przestrzegać potencjalnie poufnego charakteru informacji otrzymanych w ramach swojego mandatu nie jest w żadnym razie niezgodne z prawem.

(zob. pkt 33)

Odesłanie

Sąd do spraw Służby Publicznej, postanowienia: z dnia 6 lutego 2013 r., Marcuccio/Komisja, F‑67/12, EU:F:2013:12, pkt 23, 24 i przytoczone tam orzecznictwo, z dnia 12 grudnia 2013 r., Marcuccio/Komisja, F‑133/12, EU:F:2013:212, pkt 38–40