Language of document : ECLI:EU:F:2008:113

WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(trzecia izba)

z dnia 11 września 2008 r.

Sprawa F‑127/07

Juana Maria Coto Moreno

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Konkurs otwarty – Niewpisanie na listę rezerwy kadrowej – Ocena egzaminów pisemnych i ustnych

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której J.M. Coto Moreno żąda zasadniczo stwierdzenia nieważności odmownej decyzji komisji konkursowej konkursu EPSO/AD/28/05 z dnia 12 lutego 2007 r. o wpisaniu jej nazwiska na listę rezerwy kadrowej, stwierdzenia, że właściwe organy powinny wpisać jej nazwisko na tę listę rezerwy kadrowej i zasądzenia od Komisji odszkodowania celem naprawienia rzekomo poniesionego uszczerbku na karierze zawodowej, szkody finansowej oraz rzekomo doznanej krzywdy.

Orzeczenie: Skarga skarżącej zostaje oddalona. Każda ze stron pokrywa własne koszty.


Streszczenie

1.      Urzędnicy – Konkurs – Ocena przydatności kandydatów

(regulamin pracowniczy, załącznik III, art. 5)

2.      Urzędnicy – Konkurs – Komisja konkursowa – Przestrzeganie tajności prac

(regulamin pracowniczy, załącznik III, art. 6)

1.      Oceny wystawiane przez komisję konkursową przy ocenianiu wiedzy i przydatności kandydatów nie podlegają kontroli sądu wspólnotowego. Nie dotyczy to jednak zgodności oceny wyrażonej liczbowo z ocenami słownymi komisji konkursowej. W istocie zgodność ta, gwarantująca równe traktowanie kandydatów, jest jedną z reguł, jakim podlega praca komisji konkursowej, których przestrzeganie podlega kontroli sądu. Co więcej, zgodność oceny wyrażonej liczbowo z oceną słowną może stanowić przedmiot odrębnej kontroli ze strony sądu wspólnotowego, niezależnej od kontroli oceny wyników kandydatów dokonanej przez komisję konkursową, której to wykonywania sąd wspólnotowy odmawia, zważywszy, że kontrola zgodności ogranicza się do badania oczywistego braku spójności. Dlatego właśnie do sądu wspólnotowego należy zbadanie, czy wziąwszy pod uwagę ocenę słowną zapisaną na karcie oceny pracy, komisja konkursowa nie dopuściła się oczywistego błędu w ocenie przy wystawieniu oceny punktowej za tę pracę.

Fakt, że kandydat uzyskał minimalną ocenę umożliwiającą mu przystąpienie do egzaminu ustnego, chociaż jego odpowiedzi pisemne zostały ogólnie uznane za więcej niż dostateczne, nie wskazuje na oczywistą niezgodność między oceną punktową a oceną słowną. W związku z tym oczywisty błąd w ocenie nie może zostać wywiedziony z porównania liczby punktów przyznanych za pracę pisemną zainteresowanego z ocenami słownymi umieszczonymi przez komisję konkursową na tej pracy.

(zob. pkt 33, 34, 38)

2.      Obowiązek uzasadnienia decyzji komisji konkursowej należy z jednej strony pogodzić z tajnością prac tej komisji. Zachowanie poufności stoi na przeszkodzie zarówno ujawnianiu stanowiska poszczególnych członków komisji, jak i ujawnianiu jakichkolwiek informacji związanych z ocenami o charakterze osobistym lub porównawczym dotyczącymi kandydatów. Z drugiej strony obowiązek uzasadnienia nie powinien spowalniać w sposób nie do przyjęcia czynności komisji konkursowej oraz pracy jednostek zajmujących się sprawami kadrowymi. Dlatego też w konkursach, w których bierze udział wielu kandydatów, przekazanie informacji o ocenach uzyskanych z poszczególnych egzaminów stanowi wystarczające uzasadnienie decyzji komisji konkursowej w odniesieniu do każdego z kandydatów.

(zob. pkt 55–57)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 89/79 Bonu przeciwko Radzie, 28 lutego 1980 r., Rec. s. 553, pkt 6; sprawa C‑254/95 P Parlament przeciwko Innamorati, 4 lipca 1996 r., Rec. s. I‑3423, pkt 24, 31; sprawa C‑17/07 P Neirinck przeciwko Komisji, 28 lutego 2008 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 58