Αναίρεση που άσκησε στις 28 Δεκεμβρίου 2020 η Zhejiang Jiuli Hi-Tech Metals Co. Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 15 Οκτωβρίου 2020 στην υπόθεση T-307/18, Zhejiang Jiuli Hi-Tech Metals κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-718/20 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Zhejiang Jiuli Hi-Tech Metals Co. Ltd (εκπρόσωπος: Κ. Αδαμαντόπουλος, δικηγόρος, P. Billiet, advocaat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της·

να δεχθεί τα αιτήματα που προέβαλε η αναιρεσείουσα με την προσφυγή της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/330¹ κατά το μέτρο που αφορά την αναιρεσείουσα, σύμφωνα με το άρθρο 61 του Οργανισμού του Δικαστηρίου·

να καταδικάσει την αντίδικο κατ’ αναίρεση στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-307/18.

Επικουρικώς, η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί κάθε άλλου λόγου της προσφυγής, στο μέτρο που ο βαθμός ωριμότητας της υπόθεσης επιβάλλει κάτι τέτοιο· και

να επιφυλαχθεί ως προς τα έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Κατά τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα καθόσον έκρινε ότι η Επιτροπή είχε αποκαλύψει εγκαίρως στις αναιρεσείουσες τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά και το σκεπτικό βάσει των οποίων επιβλήθηκαν τα μέτρα. Αν η Επιτροπή είχε τηρήσει τις υποχρεώσεις που υπείχε βάσει του άρθρου 20, παράγραφοι 2 και 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1036² (στο εξής: βασικός κανονισμός), η αναιρεσείουσα θα είχε υποβάλει ουσιαστικές παρατηρήσεις στην Επιτροπή και εκείνη θα είχε συνακόλουθα καταλήξει σε διαπίστωση περί ντάμπινγκ υπέρ της αναιρεσείουσας. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά καθόσον έκρινε ότι η κανονική αξία της κατηγορίας των σωλήνων κάθε είδους χωρίς συγκόλληση από ανοξείδωτο χάλυβα για γεώτρηση και εξόρυξη στην οποία ανήκουν τα προϊόντα της αναιρεσείουσας προσδιορίστηκε με αναφορά σε αριθμούς ελέγχου προϊόντος τους οποίους παρέσχε ο Ινδός παραγωγός.

Κατά τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει νομικό σφάλμα ως προς την κρίση ότι η νομιμότητα πράξεων της ΕΕ που εκδίδονται βάσει του άρθρου 2, παράγραφος 7, του βασικού κανονισμού δεν μπορεί να εξεταστεί υπό το πρίσμα του πρωτοκόλλου προσχωρήσεως της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στον ΠΟΕ. Επικουρικώς προβάλλεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει νομικό σφάλμα καθόσον δεν αναγνώρισε ότι το άρθρο 2, παράγραφος 7, του βασικού κανονισμού εισάγει εξαίρεση από τo άρθρο 2, παράγραφοι 1 έως 6, του κανονισμού αυτού η οποία μπορεί ειδικώς να εφαρμοστεί μόνον επί των εισαγωγών της Κίνας στην ΕΕ δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 15, παράγραφος 1, στοιχείο d, του πρωτοκόλλου προσχωρήσεως της Κίνας στον ΠΟΕ και για όσο διάστημα βρίσκονται σε ισχύ οι εν λόγω διατάξεις. Η μεταχείριση της Ινδίας από την Επιτροπή ως ανάλογη χώρα στην περίπτωση της αναιρεσείουσας ήταν εσφαλμένη τόσο κατά το δίκαιο της ΕΕ όσο και κατά το δίκαιο του ΠΟΕ. Η προσέγγιση αυτή είχε ως αποτέλεσμα να διαπιστωθεί από την Επιτροπή πολύ υψηλό περιθώριο ντάμπινγκ ως προς την αναιρεσείουσα, διαπίστωση στην οποία δεν θα κατέληγε η Επιτροπή αν είχε αντιθέτως εφαρμόσει ως προς εκείνη τις διατάξεις του άρθρου 2, παράγραφοι 1 έως 6, του βασικού κανονισμού. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε καθόλου, στη σκέψη 154 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως και, ως εκ τούτου, ούτε στις επόμενες σκέψεις της αποφάσεως αυτής, το ζήτημα της ανακρίβειας των πληροφοριών που παρασχέθηκαν στην Επιτροπή από τον Ινδό παραγωγό, παρά το ότι είχε εκθέσει το εν λόγω επιχείρημα της αναιρεσείουσας στη σκέψη 150 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως.

Κατά τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, οι διαπιστώσεις του Γενικού Δικαστηρίου ενέχουν σφάλματα ως προς την εφαρμογή του άρθρου 2, παράγραφοι 10 και 11, καθώς και του άρθρου 11, παράγραφος 9, του βασικού κανονισμού, τα οποία προβλέπουν την υποχρέωση των θεσμικών οργάνων της ΕΕ να διασφαλίζουν, σε περίπτωση όπως της αναιρεσείουσας, δίκαιη σύγκριση μεταξύ της κανονικής αξίας και της τιμής εξαγωγής.

Κατά τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, οι διαπιστώσεις του Γενικού Δικαστηρίου ενέχουν νομικά σφάλματα και παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών. Η μεθοδολογία που ακολούθησε η Επιτροπή για τον καθορισμό των συντελεστών που εφαρμόστηκαν επί της κανονικής αξίας των σωλήνων κάθε είδους χωρίς συγκόλληση από ανοξείδωτο χάλυβα τύπου C που εμπορεύεται η αναιρεσείουσα, καθώς και ο προσδιορισμός της κανονικής αξίας των σωλήνων κάθε είδους χωρίς συγκόλληση από ανοξείδωτο χάλυβα για γεώτρηση και εξόρυξη που εμπορεύεται η αναιρεσείουσα ήταν εσφαλμένος και δεν διασφάλισε δίκαιη κανονική αξία για εκείνη βάσει του άρθρου 2 του βασικού κανονισμού, με αποτέλεσμα να προκύψουν εξαιρετικά διογκωμένα περιθώρια ντάμπινγκ για την αναιρεσείουσα. Οι εν λόγω διαπιστώσεις του Γενικού Δικαστηρίου ουδόλως λαμβάνουν υπόψη την κρίση του δευτεροβάθμιου δικαιοδοτικού οργάνου του ΠΟΕ στην υπόθεση EC-Fasteners.

Κατά τον πέμπτο λόγο αναιρέσεως, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα καθόσον περιέλαβε στις διαπιστώσεις του περί του αντικτύπου της υποτιμολόγησης των σωλήνων κάθε είδους χωρίς συγκόλληση από ανοξείδωτο χάλυβα της αναιρεσείουσας στην ΕΕ τις τιμές των σωλήνων κάθε είδους χωρίς συγκόλληση από ανοξείδωτο χάλυβα της αναιρεσείουσας που χρησιμοποιήθηκαν κατά τις τελωνειακές διαδικασίας τελειοποίησης προς επανεξαγωγή.

____________

¹ Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2018/330 της Επιτροπής, της 5ης Μαρτίου 2018, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων σωλήνων κάθε είδους χωρίς συγκόλληση από ανοξείδωτο χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, έπειτα από επανεξέταση ενόψει της λήξης ισχύος των μέτρων σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2018, L 63, σ. 15).

² Κανονισμός (ΕΕ) 2016/1036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2016, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2016, L 176, σ. 21).