Προσφυγή της 15ης Ιουλίου 2011 - Pigui κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-382/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσa: Cristina Pigui (Strejnic, Ρουμανία) (εκπρόσωπος: M. Alexe, δικηγόρος)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να υποχρεώσει την καθής να αποκαλύψει πληροφοριακά στοιχεία όσον αφορά την ταυτότητα όποιου ιδρύματος τριτοβάθμιας εκπαιδεύσεως έχει ανάμιξη στο online Master 2008-2010 του προγράμματος Jean Monnet·
να υποχρεώσει την καθής να διακόψει το πρόγραμμα αν κανένα ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαιδεύσεως δεν έχει ανάμιξη σε αυτό, να απαιτήσει γραπτή σύμβαση σπουδών μεταξύ των φοιτητών και των οργανωτών και να αξιώσει ομοιόμορφο σύστημα αξιολογήσεως για όλους τους μετέχοντες φοιτητές· και
να υποχρεώσει την Επιτροπή να επαναφέρει στην αρχική της κατάσταση την προσφεύγουσα, δείχνοντας ότι το πρόγραμμα 2008-2010 δεν πληρούσε τα κριτήρια του προγράμματος Jean Monnet, τουλάχιστον όσον αφορά την προσφεύγουσα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Με την προσφυγή της, η προσφεύγουσα ζητεί, κατά το άρθρο 265 ΣΛΕΕ, να διαπιστωθεί ότι η καθής παράνομα παρέλειψε να ενεργήσει, επειδή δεν αποκάλυψε τα αποτελέσματα της δημόσιας έρευνας που είχε ζητήσει η προσφεύγουσα.
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις ισχυρισμούς.
Με τον πρώτο ισχυρισμό της διατείνεται ότι η καθής παρέβη τα άρθρα 6, παράγραφος 3, και 15 της αποφάσεως 1720/2006/ΕΚ
1, επειδή δεν κίνησε έρευνα και δεν αποκάλυψε πληροφοριακά στοιχεία όπως είχε ζητήσει η προσφεύγουσα, καθώς και τα άρθρα 11 και 38 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επειδή παραβίασε την αρχή της διαφάνειας και τους κανόνες για την προστασία των καταναλωτών.
Με τον δεύτερο ισχυρισμό της διατείνεται ότι η καθής παρέβη τα άρθρα 4 και 5 της οδηγίας 97/7/ΕΚ
2 και τα άρθρα 2, στοιχεία α΄ και β΄, και 5 της οδηγίας 2005/29/ΕΚ
3, επειδή δεν κίνησε έρευνα και δεν αξιολόγησε το online Master του προγράμματος Jean Monnet με γνώμονα τους σκοπούς του σύμφωνα με το άρθρο 15 της αποφάσεως 1720/2006/ΕΚ.
Με τον τρίτο ισχυρισμό της διατείνεται ότι η καθής παρέβη το άρθρο 5 της οδηγίας 97/7/ΕΚ και τα άρθρα 2, στοιχεία α΄ και β΄, 6 και 7 της οδηγίας 2005/29/ΕΚ, επειδή δεν εξέτασε τα δύο μέτρα και σταθμά που χρησιμοποιεί το σύστημα αξιολογήσεως των φοιτητών.
Με τον τέταρτο ισχυρισμό της διατείνεται ότι η καθής παρέβη το άρθρο 14 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (στο εξής: ΕΣΔΑ), καθώς και το άρθρο 2 του πρωτοκόλλου 1 της ΕΣΔΑ, επειδή η προσφεύγουσα δεν έτυχε ίσης μεταχειρίσεως στο πλαίσιο του online Master του προγράμματος Jean Monnet.
____________1 - Απόφαση 1720/2006/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Νοεμβρίου 2006, για τη θέσπιση προγράμματος δράσεως στον τομέα της διά βίου μαθήσεως (EE L 327, σ. 45).2 - Οδηγία 97/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 2997, για την προστασία των καταναλωτών κατά τις εξ αποστάσεως συμβάσεις (EE L 144, σ. 19).3 - Οδηγία 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ("οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές") (EE L 149, σ. 22).