Language of document : ECLI:EU:T:2016:4

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 14ης Ιανουαρίου 2016

Υπόθεση T‑94/13 P

Ιωάννης Ντούβας

κατά

Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου των Νόσων (ECDC)

«Αίτηση αναιρέσεως – Υπαλληλική υπόθεση – Συμβασιούχος υπάλληλος – Βαθμολόγηση – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Περίοδος αξιολογήσεως έτους 2010 – Απόρριψη της προσφυγής πρωτοδίκως – Προθεσμία υποβολής του υπομνήματος αντικρούσεως – Παράταση – Εξαιρετικές περιστάσεις – Άρθρο 39, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης – Νομιμότητα της αξιολογήσεως»

Αντικείμενο:      Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 11ης Δεκεμβρίου 2012, Ντούβας κατά ECDC (F‑107/11, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:F:2012:182).

Απόφαση:      Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Ο Ιωάννης Ντούβας καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

Περίληψη

1.      Αναίρεση – Λόγοι – Λόγος αναιρέσεως που επικρίνει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης περί παρατάσεως της προθεσμίας για την κατάθεση του υπομνήματος αντικρούσεως – Παραδεκτό

(Άρθρο 257 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, παράρτημα I, άρθρο 11 § 1)

2.      Ένδικη διαδικασία – Κατάθεση του υπομνήματος αντικρούσεως – Προθεσμία – Παράταση – Εξαιρετικές περιστάσεις – Εξουσία εκτιμήσεως του Προέδρου του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 39 § 2)

1.      Στο πλαίσιο αιτήσεως αναιρέσεως κατά αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, τα μέτρα που αυτό έλαβε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας που θα μπορούσαν να θίξουν τα συμφέροντα του διαδίκου που τα αμφισβητεί μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο ελέγχου εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου όσον αφορά τη νομιμότητα της διαδικασίας, δυνάμει του άρθρου 11 του παραρτήματος Ι του Οργανισμού του Δικαστηρίου. Συνεπώς, το Γενικό Δικαστήριο μπορεί να αποφανθεί επί της παρατάσεως της προθεσμίας για την κατάθεση του υπομνήματος αντικρούσεως που χορήγησε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης.

(βλ. σκέψεις 30 και 31)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: απόφαση της 13ης Δεκεμβρίου 2012, Επιτροπή κατά Strack, T‑197/11 P και T‑198/11 P, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:T:2012:690, σκέψεις 92 και 93

2.      Το άρθρο 39, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης προβλέπει ότι, κατόπιν αιτιολογημένης αιτήσεως, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης μπορεί, υπό εξαιρετικές περιστάσεις, να παρατείνει την προθεσμία υποβολής του υπομνήματος αντικρούσεως. Εναπόκειται, συναφώς, στον καθού να αιτιολογήσει την αίτηση που υποβάλλει δυνάμει της εν λόγω διατάξεως, προβάλλοντας τα επιχειρήματα που θεωρεί λυσιτελή και να τα τεκμηριώσει, εφόσον το θεωρεί απαραίτητο, με αποδεικτικά στοιχεία, χωρίς τα στοιχεία αυτά να αποτελούν προαπαιτούμενο για το κύρος της εν λόγω αιτήσεως.

Επιπλέον, δυνάμει του άρθρου 39, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, ο Πρόεδρός του είναι αρμόδιος να αποφανθεί σχετικά με την παράταση της προθεσμίας υποβολής του υπομνήματος αντικρούσεως, την οποία μπορεί να χορηγεί υπό εξαιρετικές περιστάσεις. Λαμβανομένων υπόψη του γράμματος και της οικονομίας της εν λόγω διατάξεως, πρέπει να αναγνωριστεί στον εν λόγω Πρόεδρο πολύ ευρύ περιθώριο εξουσίας εκτιμήσεως όσον αφορά τις περιστάσεις που ο διάδικος επικαλείται ως εξαιρετικές και τη σκοπιμότητα χορηγήσεως τέτοιας παρατάσεως.

(βλ. σκέψεις 37 και 44 έως 46)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: απόφαση της 13ης Δεκεμβρίου 2012, Επιτροπή κατά Strack, T‑197/11 P και T‑198/11 P, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:T:2012:690, σκέψη 92