Προσφυγή της 8ης Σεπτεμβρίου 2010 - Villeroy & Boch κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-373/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Villeroy & Boch AG (Mettlach, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Klusmann, δικηγόρος και S. Thomas)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
- να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που την αφορά,
επικουρικώς, να μειώσει προσηκόντως το ύψος του προστίμου που της επιβλήθηκε δια της επίδικης αποφάσεως, και
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα βάλλει κατά της αποφάσεως της Επιτροπής C(2010) 4185 τελικό, της 23ης Ιουνίου 2010, στην υπόθεση COMP/39092 - εγκαταστάσεις λουτρών. Με την προσβαλλόμενη απόφαση επιβλήθηκαν στην προσφεύγουσα και σε άλλες επιχειρήσεις πρόστιμα εξαιτίας παραβάσεως του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, καθώς και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ. Κατά την Επιτροπή, η προσφεύγουσα συμμετείχε σε διαρκή συμφωνία ή σε εναρμονισμένη πρακτική στον τομέα των εγκαταστάσεων λουτρών στο Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, τις Κάτω Χώρες και την Αυστρία.
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους:
Με τον πρώτο λόγο η προσφεύγουσα προβάλλει παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ, επειδή έγινε δεκτό ότι υφίσταται σύνθετη και διαρκής παράβαση. Μέσω της αθέμιτης αυτής γενικής αντιμετώπισης παρέβη η καθής την υποχρέωση νομικής αξιολογήσεως κατά εξατομικευμένο τρόπο των πρακτικών του κάθε μεμονωμένου αποδέκτη της αποφάσεως και της καταλόγισε αβασίμως μη καταλογιστέες πράξεις τρίτων κατά παράβαση της αρχής nulla poena sine lege.
Με τον δεύτερο λόγο προβάλλει η προσφεύγουσα επικουρικώς παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογίας κατά το άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ λόγω ελλείψεως εξατομικευμένης αιτιολογίας.
Περαιτέρω η προσφεύγουσα ζητεί με τον τρίτο λόγο περαιτέρω την ακύρωση της προσβαλλόμενης αποφάσεως, καθότι δεν υπήρξε συμμέτοχη της προσφεύγουσας στις προσαπτόμενες παραβάσεις επί των σχετικών αγορών προϊόντος και των σχετικών γεωγραφικών αγορών και δεν έχει αποδειχτεί παράβαση των κανόνων περί συμπράξεως επιχειρήσεων.
Με τον τέταρτο λόγο προβάλλει η προσφεύγουσα ότι παρανόμως επιβλήθηκε εις ολόκληρον πρόστιμο στην ίδια και τις θυγατρικές της εταιρίες στη Γαλλία, το Βέλγιο και την Αυστρία. Αυτή η εις ολόκληρον επιβολή προστίμου προσβάλλει την αρχή nulla poena sine lege του άρθρου 49, παράγραφος 1, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την αρχή της αναλογικότητας των ποινών κατά άρθρο 49, τρίτο εδάφιο, σε συνδυασμό με το άρθρο 48, πρώτο εδάφιο, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το άρθρο 23 του Κανονισμού (EΚ) 1/2003.
Η προσφεύγουσα προβάλλει στο πλαίσιο του πέμπτου λόγου εσφαλμένο υπολογισμό του προστίμου. Ισχυρίζεται συναφώς ότι η καθής έλαβε υπόψη κατά τον υπολογισμό του προστίμου κύκλους εργασιών της προσφεύγουσας, οι οποίοι δεν συνδέονται με τις προσαπτόμενες αιτιάσεις.
Με τον έκτο λόγο προβάλλει η προσφεύγουσα ότι η υπέρμετρη διάρκεια της διαδικασίας και η μη συνεκτίμησή της κατά τον υπολογισμό του προστίμου συνιστά παράβαση του άρθρου 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με τον έβδομο λόγο προβάλλονται σφάλματα εκτιμήσεως στο πλαίσιο του υπολογισμού του προστίμου κατά την αξιολόγηση της προσαπτόμενης συμμετοχής της προσφεύγουσας στην τέλεση των παραβάσεων. Η προσφεύγουσα διευκρινίζει σχετικώς ότι, ακόμη και αν γίνει δεκτό ότι υφίσταται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ κατά τους ισχυρισμούς της καθής, το πρόστιμο είναι υπέρμετρα υψηλό και δυσανάλογο. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η καθής προσέβαλε την αρχή της αναλογικότητας των ποινών του άρθρου 49, παράγραφος 3 σε συνδυασμό με το άρθρο 48, παράγραφος 1, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Περαιτέρω η καθής δεν έπρεπε να επιβάλει εν προκειμένω τη βαρύτερη κύρωση του 10 % του κύκλου εργασιών.
____________