Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Ιουνίου 2013 – Divandari κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-70/12) 1
(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας – Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν με σκοπό την παρεμπόδιση της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων – Δέσμευση κεφαλαίων – Ένσταση απαραδέκτου – Εκκρεμοδικία – Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας – Διαγραφή από τον κατάλογο των ενδιαφερόμενων προσώπων – Κατάργηση της δίκης)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Ali Divandari (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωποι: S. Zaiwalla, P. Reddy και F. Zaiwalla, solicitors, M. Brindle, QC, και R. Blakeley, barrister)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bishop και I. Ρόδιος)
Αντικείμενο
Ζητείται, αφενός, να ακυρωθούν η απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 319, σ. 71), ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 319, σ. 11), και ο κανονισμός (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού 961/2010 (ΕΕ L 88, σ. 1), στο μέτρο που οι πράξεις αυτές αφορούν τον προσφεύγοντα και, αφετέρου, να κριθούν ανεφάρμοστα, στην περίπτωση του προσφεύγοντος, το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ L 195, σ. 39), και το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007 (ΕΕ L 281, σ. 1).
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:
Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη, στο μέτρο που ζητείται να κριθούν ανεφάρμοστα, στην περίπτωση του προσφεύγοντος, το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ, και το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007.
Απορρίπτει την ένσταση απαραδέκτου κατά τα λοιπά.
Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής, στο μέτρο που ζητείται η ακύρωση της αποφάσεως 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού 961/2010, και του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού 961/2010, καθόσον οι πράξεις αυτές αφορούν τον προσφεύγοντα.
Το Συμβούλιο θα φέρει, πλέον των δικαστικών εξόδων του, και τα έξοδα του προσφεύγοντος σχετικά με το αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως 2011/783, του εκτελεστικού κανονισμού 1245/2011 και του κανονισμού 267/2012.
Ο προσφεύγων θα φέρει τα δικαστικά έξοδά του σχετικά, αφενός, με το αίτημα περί μη εφαρμογής του άρθρου 20, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της αποφάσεως 2010/413, και του άρθρου 16, παράγραφος 2, του κανονισμού 961/2010 και, αφετέρου, με την ένσταση απαραδέκτου.
____________1 EE C 109 της 14.4.2012.