Προσφυγή της 27ης Ιανουαρίου 2010 - Akzo Nobel κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-47/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Akzo Nobel NV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες), Akzo Nobel Chemicals GmbH (Düren, Γερμανία), Akzo Nobel Chemicals B.V. (Amersfoort, Κάτω Χώρες), Akcros Chemicals Ltd (Stratford-upon-Avon, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: C. Swaak, and Marc van der Woude, lawyers)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 2, της προσβαλλομένης αποφάσεως εν όλω ή εν μέρει, και/ή

να μειώσει τα επιβληθέντα με το άρθρο 2, παράγραφοι 1 και 2, της προσβαλλομένης αποφάσεως πρόστιμα, και/ή

να διαπιστώσει ότι η Akzo Nobel Chemicals GmbH και η Akzo Nobel Chemicals B.V. δεν μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνες για τις προγενέστερες του 1993 παραβάσεις και ότι η Akzo Nobel N.V. δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνη για την παράβαση που διαπράχθηκε στο διάστημα μεταξύ 1987 και 1998, ούτε ατομικώς ούτε από κοινού με τις επιχειρήσεις που ανήκουν στον όμιλο Elementis,

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, της 11ης Νοεμβρίου 2009, (Υπόθεση COMP/38589 - Σταθεροποιητές θερμότητας), στο μέτρο που με αυτή κρίθηκαν υπεύθυνες για παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ (νυν άρθρο 101 ΣΛΕΕ) και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ, καθόσον συμμετείχαν σε σύμπραξη με σκοπό τον καθορισμό των τιμών, την κατανομή των αγορών μέσω ποσοστώσεων πωλήσεων, την κατανομή της πελατείας και την ανταλλαγή ευαίσθητων εμπορικών πληροφοριών σχετικών ιδίως με την πελατεία, την παραγωγή και τις πωλήσεις, στον τομέα των σταθεροποιητών κασσιτέρου. Επικουρικώς, οι προσφεύγουσες ζητούν την ουσιαστική μείωση του επιβληθέντος σε βάρος τους προστίμου.

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή, κατά το μέτρο που τους καταλόγισε ευθύνη, υπέπεσε σε διάφορα νομικά και πραγματικά σφάλματα και προβάλλουν τρεις ισχυρισμούς προς στήριξη των αιτημάτων τους.

Με τον πρώτο ισχυρισμό, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή παραβίασε τις αρχές της διοικητικής επιμέλειας και της εύλογης προθεσμίας και προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας κατά τη διεξαγωγή της έρευνας σχετικά με τις προβαλλόμενες παραβάσεις στον τομέα των σταθεροποιητών κασσιτέρου και των σταθεροποιητών θερμότητας ESBO/esters. Η καθυστέρηση αυτή κατά την έρευνα της Επιτροπής δεν συνιστά αναστολή υπό την έννοια του άρθρου 25, παράγραφος 6, του κανονισμού 1/2003 ¹. Επιπλέον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή προσέβαλε τα δικαιώματά τους άμυνας, στο μέτρο που αρνήθηκε στις προσφεύγουσες την πρόσβαση στο σύνολο των περιεχομένων στο φάκελο ενοχοποιητικών και απαλλακτικών στοιχείων.

Με τον δεύτερο ισχυρισμό, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε την ύπαρξη των παραβάσεων και της ευθύνης των προσφευγουσών καθ' όλη την προβαλλόμενη περίοδο διάρκειάς τους. Επικουρικώς, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε την ύπαρξη παραβάσεως κατά τη διάρκεια ενός μέρους της περιόδου κατά την οποία προβάλλεται ότι αυτή διήρκεσε, γεγονός που θα έπρεπε να οδηγήσει σε μείωση κατά τον υπολογισμό του προστίμου. Η Επιτροπή παραβίασε τον κανόνα της δεκαετούς προθεσμίας παραγραφής που περιλαμβάνεται στο άρθρο 25 του κανονισμού 1/2003 και η εξουσία της προς επιβολή οποιουδήποτε προστίμου σε βάρος των προσφευγουσών έχει παραγραφεί.

Ο τρίτος ισχυρισμός των προσφευγουσών έχει επικουρικό χαρακτήρα και είναι λυσιτελής μόνον εφόσον το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι η εξουσία της Επιτροπής προς επιβολή κυρώσεων σε βάρος των προσφευγουσών δεν έχει παραγραφεί και/ή ότι οι εκτιθέμενες στο πλαίσιο του πρώτου ισχυρισμού παραβιάσεις δεν οδηγούν σε ακύρωση της αποφάσεως στο σύνολό της. Πρώτον, η Επιτροπή εσφαλμένως καταλόγισε ευθύνη στην Pure Chemicals Ltd και στην Akzo Nobel N.V. για τη συμπεριφορά της κοινής επιχειρήσεως Akcros, δεδομένου ότι η κοινή αυτή επιχείρηση είναι η μόνη υπεύθυνη για την αντίθετη προς τους κανόνες ανταγωνισμού συμπεριφορά της. Δεύτερον, η Επιτροπή δεν έχει πλέον εξουσία επιβολής κυρώσεων σε βάρος της Akzo Nobel Chemicals GmbH και Akzo Nobel Chemicals B.V. όσον αφορά το πριν τη σύσταση της κοινής επιχειρήσεως διάστημα. Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή θα έπρεπε να έχει κατανείμει την ευθύνη μεταξύ των προσφευγουσών και (των εταιριών) του ομίλου Elementis όσον αφορά το διάστημα λειτουργίας της κοινής επιχειρήσεως. Επιπροσθέτως, η Επιτροπή εσφαλμένως έλαβε υπόψη δύο φορές τον κύκλο εργασιών της κοινής επιχειρήσεως κατά τον υπολογισμό των προστίμων.

____________

¹ - Κανονισμός του Συμβουλίου (EΚ) 1/2003 της 16ης Δεκεμβρίου 2002 για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ 2003 L 1, σ. 1)