Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 16 czerwca 2011 r. w sprawach połączonych T-208/08 i T-209/08 Gosselin Group NV i Stichting Administratiekantoor Portielje przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 26 sierpnia 2011 r. przez Komisję Europejską
(Sprawa C-440/11 P)
Język postępowania: niderlandzki
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Bouquet, S. Noë i F. Ronkes Agerbeek, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Gosselin Group NV, dawniej Gosselin World Wide Moving NV, i Stichting Administratiekantoor Portielje
Żądania wnoszącego odwołanie
Komisja wnosi do Trybunału o:
uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakim stwierdza on nieważność decyzji C(2008) 926 w brzmieniu zmienionym przez decyzję C(2009)5810 w odniesieniu do Stichting Administratiekantoor Portielje;
oddalenie skargi wniesionej przez Portielje;
obciążenie Portielje kosztami postępowania przez Sądem i przed Trybunałem.
Zarzuty i główne argumenty
I. Zarzut pierwszy dotyczący podmiotowego zakresu zastosowania art. 101 TFUE
Sąd naruszył prawo dokonując wykładni pojęcia "przedsiębiorstwa" oraz przepisów dotyczących rozkładu ciężaru dowodu w odniesieniu do odpowiedzialności z tytułu uczestnictwa w naruszeniu art. 81 WE (obecnie art. 101 TFUE). W pkt 36-50 zaskarżonego wyroku Sąd skoncentrował się na niewłaściwej kwestii, mianowicie czy Portielje jest przedsiębiorstwem. Tymczasem powinien był zbadać, czy w swojej decyzji Komisja słusznie przyjęła za punkt wyjścia, iż Portielje należała do przedsiębiorstwa, które dopuściło się naruszenia. Do problematyki tej mają w pełnym zakresie zastosowanie zasady sformułowane w wyroku w sprawie C-97/08 P Akzo Nobeli in.
1, włącznie z domniemaniem dotyczącym 100-procentowego udziału.
II. Zarzut drugi dotyczący obalenia domniemania pewnego wpływu
A. Część pierwsza
Stwierdzając, że personalne powiązania pomiędzy Portielje i Gosselin dotyczą jedynie połowy zarządu Portielje Sąd dokonał oczywiście błędnej oceny dowodów, w każdym razie w zakresie, w jakim Sąd chciał zasugerować w ten sposób, iż przedmiotowi członkowskie zarządu nie mogli mieć żadnego określonego wpływu na politykę realizowaną przez Portielje. Przedmiotowe osoby dysponowały w każdym razie razem wystarczającą liczbą głosów w zarządzie, aby móc określać politykę realizowaną przez Portielje.
B. Część druga
Sąd orzekł w każdym razie błędnie, że mimo personalnych powiązań w przypadku Portielje obalone zostaje rozwinięte w orzecznictwie domniemanie 100-procentowego udziału, ponieważ w odnośnym okresie nie podjęła ona żadnych formalnych decyzji administracyjnych. Stanowisko Sądu nie jest do pogodzenia z funkcjonalnym charakterem pojęcia przedsiębiorstwa i z zasadami sformułowanymi w wyroku w sprawie Akzo Nobel i in.
C. Część trzecia
Sąd orzekł również błędnie, że w przypadku Portielje obalone zostaje domniemanie 100-procentowego udziału, ponieważ w odnośnym okresie nie miało miejsca żadne walne zgromadzenie Gosselin. Również to stanowisko Sądu nie jest do pogodzenia z funkcjonalnym charakterem pojęcia przedsiębiorstwa i z zasadami sformułowanymi w wyroku w sprawie Akzo Nobel i in.
____________1 - Wyrok Trybunału z dnia 10 września 2009 r. (Zb.Orz. 2009, s. I-8237).