ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (πέμπτο τμήμα)
της 21ης Μαΐου 2015 (*)
«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα — Διαδικασία κηρύξεως της ακυρότητας — Καταχωρισμένα κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα που απεικονίζουν ομπρέλες — Λόγος ακυρότητας — Διάθεση στο κοινό προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος — Προγενέστερο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που συνίσταται σε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας των ΗΠΑ — Ειδικευμένοι κύκλοι του συγκεκριμένου κλάδου — Ενημερωμένος χρήστης — Βαθμός προσοχής που επιδεικνύει ο ενημερωμένος χρήστης — Προϊόντα μόδας — Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού — Ατομικός χαρακτήρας — Διαφορετική συνολική εντύπωση — Αίτηση περί κηρύξεως της ακυρότητας»
Στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις T‑22/13 και T‑23/13,
Senz Technologies BV, με έδρα το Delft (Κάτω Χώρες), εκπροσωπούμενη αρχικώς από τους W. Hoyng και C. Zeri, στη συνέχεια, από τους W. Hoyng και I. de Bruijn, δικηγόρους,
προσφεύγουσα,
κατά
Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπούμενου αρχικώς από τον F. Mattina, στη συνέχεια, από τον A. Folliard-Monguiral,
καθού,
αντίδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου:
Impliva BV, με έδρα το Mijdrecht (Κάτω Χώρες), εκπροσωπούμενη από τους C. Gielen και A. Verschuur, δικηγόρους,
με αντικείμενο δύο προσφυγές που ασκήθηκαν κατά δύο αποφάσεων του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 26ης Σεπτεμβρίου 2012 (υποθέσεις R 2453/2010‑3 και R 2459/2010‑3), σχετικά με διαδικασίες κηρύξεως της ακυρότητας μεταξύ των Impliva BV και Senz Technologies BV,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πέμπτο τμήμα),
συγκείμενο από τους A. Dittrich (εισηγητή), πρόεδρο, J. Schwarcz και V. Tomljenović, δικαστές,
γραμματέας: J. Weychert, υπάλληλος διοικήσεως,
έχοντας υπόψη τα δικόγραφα που κατατέθηκαν στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 16 Ιανουαρίου 2013,
έχοντας υπόψη τα υπομνήματα αντικρούσεως του ΓΕΕΑ που κατατέθηκαν στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 30 Απριλίου 2013,
έχοντας υπόψη τα υπομνήματα αντικρούσεως της παρεμβαίνουσας που κατατέθηκαν στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 19 Απριλίου 2013,
έχοντας υπόψη τα υπομνήματα απαντήσεως που κατατέθηκαν στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 22 Ιουλίου 2013,
έχοντας υπόψη τα υπομνήματα ανταπαντήσεως του ΓΕΕΑ που κατατέθηκαν στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 11 Νοεμβρίου 2013,
έχοντας υπόψη τη διάταξη της 2ας Οκτωβρίου 2014 περί συνεκδικάσεως των υποθέσεων T‑22/13 και T‑23/13 προς διευκόλυνση της προφορικής διαδικασίας και προς έκδοση κοινής αποφάσεως,
κατόπιν της συνεδριάσεως της 27ης Νοεμβρίου 2014,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση (1)
[παραλειπόμενα]
Αιτήματα των διαδίκων
13 Με τα δικόγραφα των προσφυγών, η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο, τόσο στην υπόθεση T‑22/13 όσο και στην υπόθεση T‑23/13:
– να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες αποφάσεις·
– να κάνει δεκτά τα επιχειρήματα που προέβαλε η προσφεύγουσα ενώπιόν του και να κηρύξει έγκυρη την καταχώριση των προσβαλλόμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων·
– να καταδικάσει το μεν ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδά του, τη δε παρεμβαίνουσα, εφόσον αυτή παρέμβει, στα δικαστικά έξοδά της και σε εκείνα της προσφεύγουσας.
14 Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η προσφεύγουσα απέσυρε, τόσο στην υπόθεση T‑22/13 όσο και στην υπόθεση T‑23/13, το δεύτερο της αίτημα, με το οποίο ζητούσε από το Γενικό Δικαστήριο να κηρύξει έγκυρη την καταχώριση των προσβαλλόμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων.
15 Το ΓΕΕΑ ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο, τόσο στην υπόθεση T‑22/13 όσο και στην υπόθεση T‑23/13:
– να απορρίψει τις προσφυγές·
– να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.
16 Με το υπόμνημα αντικρούσεως, η παρεμβαίνουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο, τόσο στην υπόθεση T‑22/13 όσο και στην υπόθεση T‑23/13:
– να απορρίψει τις προσφυγές στο σύνολό τους ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του ΓΕΕΑ, ή όλως επικουρικώς, να κηρύξει άκυρη την καταχώριση των προσβαλλόμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων·
– να καταδικάσει την προσφεύγουσα, πέραν των δικαστικών της εξόδων, στα δικαστικά έξοδα της παρεμβαίνουσας, περιλαμβανομένων εκείνων στα οποία αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.
17 Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η παρεμβαίνουσα απέσυρε, τόσο στην υπόθεση T‑22/13 όσο και στην υπόθεση T‑23/13, το δεύτερο της αίτημα, με το οποίο ζητούσε από το Γενικό Δικαστήριο να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του ΓΕΕΑ.
Σκεπτικό
[παραλειπόμενα]
Επί του πρώτου λόγου ακυρώσεως, ο οποίος αντλείται από παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002
[παραλειπόμενα]
26 Ένα σχέδιο ή υπόδειγμα θεωρείται, επομένως, ότι έχει διατεθεί στο κοινό εφόσον ο διάδικος που προβάλλει ότι διατέθηκε αποδείξει τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν τη διάθεση αυτή. Προς κατάρριψη του τεκμηρίου αυτού, απόκειται, αντιθέτως, στον διάδικο που αμφισβητεί τη διάθεση να αποδείξει επαρκώς κατά νόμο ότι οι περιστάσεις της συγκεκριμένης υποθέσεως θα μπορούσαν ευλόγως να εμποδίσουν τους ειδικευμένους κύκλους του συγκεκριμένου κλάδου να λάβουν γνώση των πραγματικών αυτών περιστατικών στο πλαίσιο των συνήθων εμπορικών συναλλαγών.
27 Το προβλεπόμενο στο άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 τεκμήριο εφαρμόζεται, εξάλλου, ανεξαρτήτως του τόπου όπου έλαβαν χώρα τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν διάθεση, διότι από το πρώτο εδάφιο του άρθρου αυτού προκύπτει ότι, προκειμένου να θεωρηθεί ότι ένα σχέδιο ή υπόδειγμα διατέθηκε στο κοινό, δεν απαιτείται, για την εφαρμογή των άρθρων 5 και 6 του κανονισμού αυτού, να έλαβαν χώρα στο έδαφος της Ένωσης τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν διάθεση (απόφαση της 13ης Φεβρουαρίου 2014, H. Gautzsch Großhandel, C‑479/12, Συλλογή, EU:C:2014:75, σκέψη 33).
28 Πρέπει να διευκρινιστεί ότι το ζήτημα κατά πόσον τα εμπίπτοντα στους ειδικευμένους κύκλους του συγκεκριμένου κλάδου πρόσωπα θα μπορούσαν ευλόγως να τελούν εν γνώσει γεγονότων που έλαβαν χώρα εκτός του εδάφους της Ένωσης συνιστά πραγματικό ζήτημα, η απάντηση επί του οποίου εξαρτάται από την αξιολόγηση των ιδιαίτερων περιστάσεων κάθε υποθέσεως (απόφαση H. Gautzsch Großhandel, σκέψη 27 ανωτέρω, EU:C:2014:75, σκέψη 34).
29 Για τους σκοπούς της διεξαγωγής της αξιολογήσεως στην οποία αναφέρεται το Δικαστήριο, πρέπει να εξεταστεί το ζήτημα κατά πόσον, βάσει των πραγματικών στοιχείων που πρέπει να προσκομιστούν από τον διάδικο που αμφισβητεί τη διάθεση, πρέπει να γίνει δεκτό ότι οι κύκλοι αυτοί όντως δεν είχαν τη δυνατότητα να λάβουν γνώση των πραγματικών περιστατικών που συνιστούν διάθεση, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τι μπορεί ευλόγως να απαιτηθεί από τους κύκλους αυτούς προκειμένου να τελούν σε γνώση της προγενέστερης τεχνολογικής εξελίξεως. Τα πραγματικά αυτά στοιχεία μπορούν, παραδείγματος χάριν, να αφορούν τη σύνθεση των ειδικευμένων κύκλων, τα προσόντα, τις συνήθειες και τη συμπεριφορά τους, την έκταση των δραστηριοτήτων τους, την παρουσία τους σε εκδηλώσεις κατά τις οποίες παρουσιάζονται σχέδια και υποδείγματα, τα χαρακτηριστικά του οικείου σχεδίου ή υποδείγματος, όπως η διασύνδεσή τους με άλλα προϊόντα του κλάδου, και τα χαρακτηριστικά των προϊόντων στα οποία ενσωματώθηκε το οικείο σχέδιο ή υπόδειγμα, μεταξύ άλλων ο βαθμός τεχνικού χαρακτήρα του οικείου προϊόντος. Σε κάθε περίπτωση, ένα σχέδιο ή υπόδειγμα δεν μπορεί να εκληφθεί ως γνωστό στο πλαίσιο των συνήθων εμπορικών συναλλαγών εάν οι ειδικευμένοι κύκλοι του συγκεκριμένου τομέα μπορούσαν να το ανακαλύψουν μόνον τυχαία.
[παραλειπόμενα]
36 Ως προς το επιχείρημα κατά το οποίο η ομπρέλα, την οποία καλύπτει το προγενέστερο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, ουδέποτε κατασκευάστηκε, κάτι που εξάλλου δεν αμφισβητήθηκε ούτε από το ΓΕΕΑ ούτε από την παρεμβαίνουσα, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 ουδόλως απαιτεί να έχει χρησιμοποιηθεί το προβαλλόμενο από τον αντίδικο προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα ενόψει της παραγωγής ή της εμπορίας ενός προϊόντος.
37 Εντούτοις, το γεγονός ότι ένα σχέδιο ή υπόδειγμα ουδέποτε ενσωματώθηκε σε προϊόν θα αποκτούσε σημασία μόνον στην περίπτωση που η προσφεύγουσα είχε αποδείξει ότι οι ειδικευμένοι κύκλοι του συγκεκριμένου κλάδου δεν συμβουλεύονται εν γένει τα μητρώα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας ή ότι οι ειδικευμένοι κύκλοι του συγκεκριμένου κλάδου δεν δίνουν εν γένει καμία σημασία στα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, μεταξύ άλλων και στα διπλώματα ευρεσιτεχνίας των ΗΠΑ. Στις περιπτώσεις αυτές, το επιχείρημα ότι δεν υπάρχουν στην αγορά ομπρέλες που να καλύπτονται από το προγενέστερο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας θα καθιστούσε ελάχιστα πιθανό το ενδεχόμενο να είχαν οι ειδικευμένοι κύκλοι του συγκεκριμένου κλάδου τη δυνατότητα να λάβουν γνώση του προγενέστερου διπλώματος ευρεσιτεχνίας διά άλλων μέσων ενημέρωσης. Εν προκειμένω, το γεγονός ότι η ομπρέλα που καλύπτεται από το προγενέστερο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ουδέποτε κατασκευάστηκε καταδεικνύει ότι οι ειδικευμένοι κύκλοι του συγκεκριμένου κλάδου δεν ήταν δυνατόν να τελούσαν εν γνώσει του προγενέστερου διπλώματος ευρεσιτεχνίας μέσω διαφημίσεων, εμπορικών δραστηριοτήτων ή καταλόγων. Το γεγονός αυτό, ωστόσο, δεν είναι ικανό να αποδείξει ότι οι ειδικευμένοι κύκλοι του συγκεκριμένου κλάδου δεν θα μπορούσαν ευλόγως να έχουν λάβει γνώση με άλλον τρόπο, όπως, παραδείγματος χάριν, μέσω της ιστοσελίδας του μητρώου των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας των ΗΠΑ.
[παραλειπόμενα]
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πέμπτο τμήμα)
αποφασίζει:
1) Ακυρώνει τις αποφάσεις του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), της 26ης Σεπτεμβρίου 2012 (υποθέσεις R 2453/2010‑3 και R 2459/2010‑3).
2) Η Impliva BV φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων της Senz Technologies BV.
3) Η Senz Technologies φέρει τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων της.
4) Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικαστικά έξοδά του.
Dittrich | Schwarcz | Tomljenović |
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 21 Μαΐου 2015.
(υπογραφές)