ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 26ης Ιουνίου 2014

Υπόθεση T‑20/13 P

Luigi Marcuccio

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως —Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Συντάξεις και επίδομα αναπηρίας — Συνταξιοδότηση λόγω αναπηρίας — Επιτροπή αναπηρίας — Σύνθεση — Ορισμός των ιατρών — Πλημμέλεια του ενδιαφερομένου υπαλλήλου όσον αφορά τον ορισμό του δευτέρου ιατρού — Ορισμός του δευτέρου ιατρού από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου — Ορισμός του τρίτου ιατρού με συμφωνία του πρώτου και του δευτέρου ορισθέντος ιατρού — Άρθρο 7 του παραρτήματος II του ΚΥΚ — Απόρριψη πρωτοδίκως της προσφυγής κατόπιν αναπομπής εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου»

Αντικείμενο:      Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) της 6ης Νοεμβρίου 2012, Marcuccio κατά Επιτροπής, F‑41/06 RENV.

Απόφαση:      Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Ο Luigi Marcuccio φέρει τα έξοδά του, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της δίκης αυτής.

Sommaire

1.      Υπάλληλοι — Αναπηρία — Επιτροπή αναπηρίας — Σύνθεση — Ορισμός των ιατρών — Ορισμός του τρίτου ιατρού με κοινή συμφωνία του πρώτου και του δευτέρου εκ των ορισθέντων ιατρών ή, ελλείψει συμφωνίας, από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου — Τροποποίηση της επιλογής κατόπιν της αντικαταστάσεως του πρώτου και του δευτέρου ιατρού — Επιτρέπεται

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα II, άρθρο 7)

2.      Υπάλληλοι — Αναπηρία — Επιτροπή αναπηρίας — Σύνθεση — Ορισμός των ιατρών — Μη ανάκληση της πράξεως ορισμού του πρώτου τρίτου ιατρού πριν από τον ορισμό νέου τρίτου ιατρού — Έκδοση της πράξεως ορισμού του νέου τρίτου ιατρού βάσει τύπου διαφορετικού από αυτόν της πράξεως ορισμού του πρώτου τρίτου ιατρού — Παραβίαση της αρχής της αντίθετης πράξεως — Δεν υφίσταται

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα ΙΙ, άρθρο 7)

3.      Υπάλληλοι — Αναπηρία — Επιτροπή αναπηρίας — Σύνθεση — Ορισμός των ιατρών — Τροποποίηση της επιλογής — Επιτρέπεται

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα ΙΙ, άρθρο 7)

4.      Υπάλληλοι — Δικαιώματα και υποχρεώσεις — Καθήκον πίστεως — Έννοια — Περιεχόμενο — Υποχρέωση συνεργασίας με την επιτροπή αναπηρίας σε περίπτωση που αυτή το ζητήσει

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 21)

5.      Υπάλληλοι — Αναρρωτική άδεια — Ιατρικός έλεγχος — Περιεχόμενο — Εξουσία εκτιμήσεως της Διοικήσεως — Δικαστικός έλεγχος — Έκταση

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 59 § 1, εδ. 3)

6.      Υπάλληλοι — Αναπηρία — Επιτροπή αναπηρίας — Τήρηση του απορρήτου των εργασιών — Περιεχόμενο

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα II, άρθρα 9, εδ. 2, και 3)

1.      Κατά το άρθρο 7, τρίτο εδάφιο, του παραρτήματος II του ΚΥΚ, ελλείψει συμφωνίας για τον διορισμό του τρίτου ιατρού εντός προθεσμίας δύο μηνών από της ημερομηνίας διορισμού του δευτέρου ιατρού, ο τρίτος ιατρός διορίζεται αυτεπαγγέλτως από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου μετά από πρωτοβουλία ενός από τα ενδιαφερόμενα μέρη. Κατά το άρθρο 7, πρώτο εδάφιο, του παραρτήματος II του ΚΥΚ, ο τρίτος ιατρός ορίζεται με κοινή συμφωνία των δύο ιατρών που έχουν ορισθεί από το θεσμικό όργανο και τον ενδιαφερόμενο υπάλληλο.

Συγκεκριμένα, η κοινή συμφωνία των δύο κατ’ αυτόν τον τρόπο ορισθέντων ιατρών σχετικά με το όνομα του τρίτου ιατρού κατισχύει του αυτεπάγγελτου διορισμού εκ μέρους του Προέδρου του Δικαστηρίου, ο οποίος επέρχεται μόνον ελλείψει συμφωνίας μεταξύ των εν λόγω ιατρών. Ειδικότερα, σε περίπτωση που ο ιατρός που ορίσθηκε αρχικώς από το θεσμικό όργανο ή από τον ενδιαφερόμενο υπάλληλο ή ακόμη και οι δύο αυτοί ιατροί δεν είναι πλέον διαθέσιμοι και πρέπει συνεπώς να αντικατασταθούν από άλλους ιατρούς, δεν θα ήταν προς το συμφέρον της καλής διεξαγωγής των εργασιών της επιτροπής αναπηρίας το να πρέπει οι δύο αυτοί ιατροί να διατηρήσουν τον ήδη ορισθέντα τρίτο ιατρό. Οι ιατροί αυτοί, ως ορισθέντες από το θεσμικό όργανο και από τον ενδιαφερόμενο υπάλληλο, πρέπει να είναι σε θέση να ασκήσουν πλήρως τα προνόμια που τους αναγνωρίζει το άρθρο 7, πρώτο εδάφιο, του παραρτήματος II του ΚΥΚ. Οι εν λόγω ιατροί πρέπει να είναι σε θέση να συμφωνήσουν σχετικά με έναν άλλο ιατρό.

(βλ. σκέψεις 89 και 90)

2.      Στο πλαίσιο διαδικασίας αναγνωρίσεως αναπηρίας, δεν παραβιάζεται η αρχή της αντίθετης πράξεως από το γεγονός ότι του ορισμού νέου τρίτου ιατρού δεν προηγήθηκε η ανάκληση της πράξεως ορισμού του πρώτου τρίτου ιατρού στο πλαίσιο της επιτροπής αναπηρίας από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου ούτε από το ότι η πράξη του ορισμού νέου τρίτου ιατρού δεν εκδόθηκε κατά τον ίδιο τύπο με την πράξη ορισμού του πρώτου τρίτου ιατρού. Συγκεκριμένα, το άρθρο 7, πρώτο εδάφιο, του παραρτήματος II του ΚΥΚ επιβάλλει μόνον τον ορισμό του τρίτου ιατρού με κοινή συμφωνία των δύο ιατρών που έχουν ορισθεί από το θεσμικό όργανο και από τον ενδιαφερόμενο υπάλληλο. Ο σκοπός του άρθρου 7, τρίτο εδάφιο, του παραρτήματος II του ΚΥΚ είναι να παράσχει λύση για την περίπτωση ελλείψεως συμφωνίας μεταξύ των δύο αυτών ιατρών. Ο αυτεπάγγελτος ορισμός του τρίτου ιατρού από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου αντικαθιστά συνεπώς, κατ’ εξαίρεση, τον ορισμό που πραγματοποιείται κατά γενικό κανόνα με κοινή συμφωνία μεταξύ των δύο εν λόγω ιατρών. Κατά συνέπεια, ο ορισμός από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου δεν μπορεί να έχει διαφορετικό χαρακτήρα από αυτόν που πραγματοποιείται από τους δύο εν λόγω ιατρούς. Συνεπώς, ο ορισμός του τρίτου ιατρού από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου δεν συνιστά πράξη δικαστικής φύσεως, αλλά πράξη διοικητικής φύσεως.

(βλ. σκέψη 93)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 3 Ιουνίου 1997, T‑196/95, H κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1997, σ. I‑A‑133 και II‑403, σκέψη 80

3.      Η σταδιακή αντικατάσταση ενός ή περισσοτέρων μελών επιτροπής αναπηρίας, η οποία καταλήγει μάλιστα στην πλήρη αλλαγή της συνθέσεώς της, δεν καθιστά αυτομάτως άκυρη την ύπαρξη της επιτροπής αυτής ούτε την εντολή της.

(βλ. σκέψη 100)

4.      Στο πλαίσιο διαδικασίας αναγνωρίσεως αναπηρίας, η επανειλημμένη άρνηση συνεργασίας με την επιτροπή αναπηρίας δεν συνάδει με το καθήκον πίστης και συνεργασίας που υπέχει κάθε υπάλληλος δυνάμει του άρθρου 21, πρώτο εδάφιο, του ΚΥΚ.

(βλ. σκέψη 103)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 7 Μαρτίου 1996, T‑146/94, Williams κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 1996, σ. I‑A‑103 και II‑329, σκέψη 96 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

5.      Το άρθρο 59, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, του ΚΥΚ επιτρέπει στο θεσμικό όργανο να υποβάλλει, ανά πάσα στιγμή, σε ιατρικό έλεγχο υπάλληλο που τελεί σε αναρρωτική άδεια, ανεξάρτητα αν έχει ή όχι συσταθεί η επιτροπή αναπηρίας που προβλέπεται στην παράγραφο 4 του ίδιου άρθρου. Όσον αφορά το περιεχόμενο του ελέγχου αυτού, εναπόκειται στην ιατρική υπηρεσία του θεσμικού οργάνου στο οποίο ανήκει ο υπάλληλος να αποφασίσει, με βάση την κατάσταση της υγείας του υπαλλήλου αυτού, ποιο είδος εξετάσεων είναι σκόπιμο ή απαραίτητο, έστω και αν πρόκειται για ψυχιατρικές εξετάσεις, ο δε δικαστής της Ένωσης δύναται να ελέγξει μόνο την ύπαρξη πρόδηλης πλάνης.

(βλ. σκέψεις 105 και 106)

6.      Το άρθρο 9, τρίτο εδάφιο, του παραρτήματος II του ΚΥΚ προβλέπει ότι οι εργασίες της επιτροπής αναπηρίας είναι μυστικές. Η μυστικότητα των εργασιών της επιτροπής αναπηρίας εξηγείται από τη φύση τους, το περιεχόμενό τους και τις ιατρικής φύσεως συνέπειές τους. Επομένως, το ότι η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή γνώριζε το γεγονός ότι μια γνωμοδότηση της εν λόγω επιτροπής εκδόθηκε ομοφώνως δεν συνιστά παράβαση του άρθρου 9, τρίτο εδάφιο, του παραρτήματος II του ΚΥΚ.

(βλ. σκέψη 110)