Sprawy połączone T‑22/13 i T‑23/13

(publikacja fragmentów)

Senz Technologies BV

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego
(znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wzór wspólnotowy – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru – Zarejestrowane wzory wspólnotowe przedstawiające parasole – Podstawa unieważnienia – Ujawnienie wcześniejszego wzoru – Wcześniejszy wzór tworzony przez patent amerykański – Środowiska wyspecjalizowane w danej branży – Poinformowany użytkownik – Poziom uwagi poinformowanego użytkownika – Produkty związane z modą – Stopień swobody twórcy – Indywidualny charakter – Inne całościowe wrażenie – Wniosek o unieważnienie prawa do wzoru

Streszczenie – wyrok Sądu (piąta izba) z dnia 21 maja 2015 r.

1.      Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Publiczne rozpowszechnianie – Wyjątek – Okoliczności faktyczne, które nie mogą być racjonalnie znane środowiskom wyspecjalizowanym w danej branży – Wydarzenia, które odbyły się poza terytorium Unii – Kryteria oceny

(rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 7 ust. 1)

2.      Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Publiczne rozpowszechnianie – Ujawnienie wcześniejszego wzoru – Wpływ – Przesłanki

(rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 7 ust. 1)

1.      Z art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych wynika, że uważa się, że wzór został udostępniony, gdy strona, która powołuje się na udostępnienie, udowodniła okoliczności składające się na to udostępnienie. Natomiast w celu obalenia tego domniemania to na stronie, która podważa udostępnienie, ciąży obowiązek wykazania zgodnie z wymogami prawa, że uwarunkowania danego przypadku mogły racjonalnie stać na przeszkodzie temu, by okoliczności te stały się znane środowiskom wyspecjalizowanym w danej branży podczas zwykłego toku prowadzenia spraw.

Domniemanie przewidziane w art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002 stosuje się zresztą niezależnie od miejsca, w którym wydarzyły się okoliczności składające się na udostępnienie, gdyż ze zdania pierwszego tego przepisu wynika, że po to, aby uznać, iż wzór został udostępniony publicznie do celów zastosowania art. 5 i 6 tego rozporządzenia, nie wymaga się, aby okoliczności składające się na udostępnienie wydarzyły się na terytorium Unii.

Kwestia tego, czy osoby wchodzące w skład środowisk wyspecjalizowanych w danej branży mogły racjonalnie uzyskać wiedzę na temat wydarzeń, które odbyły się poza terytorium Unii, pozostaje kwestią faktyczną, której ustalenie zależy od oceny konkretnych okoliczności danej sprawy.

Aby przeprowadzić taką ocenę, należy zbadać kwestię tego, czy na podstawie okoliczności faktycznych, które powinna przedstawić strona podważająca udostępnienie, trzeba uznać, że środowiska te nie miały faktycznie możliwości uzyskania wiedzy o okolicznościach składających się na udostępnienie, przy uwzględnieniu tego, czego zasadnie można wymagać od tych środowisk dla celów uzyskania wiedzy na temat stanu sztuki wzorniczej. Te okoliczności faktyczne mogą przykładowo dotyczyć składu środowisk wyspecjalizowanych, ich kwalifikacji, zwyczajów i zachowań, zakresu ich działalności, obecności w wydarzeniach, podczas których wzory są prezentowane, cech charakterystycznych danego wzoru, takich jak jego współzależność od innych produktów lub sektorów, i cech charakterystycznych produktów, w których dany wzór został zawarty, w szczególności stopnia zawiłości technicznej rozpatrywanego produktu. W każdym razie nie można uważać, że wzór stał się znany podczas zwykłego toku prowadzenia spraw, jeśli środowiska wyspecjalizowane w danej branży mogły się z nim zapoznać tylko przez przypadek.

(por. pkt 26–29)

2.      Artykuł 7 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych w żaden sposób nie wymaga, by wcześniejszy wzór był wykorzystywany dla celów wytwarzania lub sprzedaży jakiegoś produktu.

Jednakże okoliczność, że wzór nigdy nie został zawarty w produkcie, miałaby znaczenie tylko przy założeniu, że wykazano, iż środowiska wyspecjalizowane w danym sektorze ogólnie nie przeglądają rejestrów patentów lub środowiska wyspecjalizowane w danym sektorze ogólnie nie przywiązują żadnej wagi do patentów. Przy takim założeniu argument o nieistnieniu na rynku produktów objętych wcześniejszym patentem mógłby nieco uwiarygodnić okoliczność, że środowiska wyspecjalizowane w danej branży mogły uzyskać wiedzę o wcześniejszym patencie za pośrednictwem innych źródeł informacji.

(por. pkt 36, 37)