WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(pierwsza izba)

z dnia 23 listopada 2010 r.

Sprawa F‑75/09

Fritz Harald Wenig

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Urzędnicy – Wniosek o udzielenie wsparcia – Naruszenie dobrego imienia i zasady domniemania niewinności

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której F.H. Wenig żąda, po pierwsze, stwierdzenia nieważności odmownych decyzji Komisji w sprawie jego wniosków o udzielenie wsparcia, a po drugie, zasądzenia na swą rzecz odszkodowania w związku z rzekomą niezgodnością tych decyzji z prawem.

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Skarżący pokrywa całość kosztów postępowania.

Streszczenie

Urzędnicy – Obowiązek wspomagania ciążący na administracji – Zakres

(regulamin pracowniczy, art. 24)

Administracja powinna, na podstawie spoczywającego na niej obowiązku wspomagania, wynikającego z art. 24 akapit pierwszy regulaminu pracowniczego, w razie zaistnienia zdarzenia zakłócającego porządek i spokój służby, interweniować z całą niezbędną stanowczością i odpowiadać z szybkością i troską, jakiej wymagają okoliczności danego przypadku w celu ustalenia faktów i możliwości wyciągnięcia odpowiednich konsekwencji przy pełnej znajomości stanu rzeczy. W tym celu wystarczy, by urzędnik, który domaga się ochrony od swojej instytucji, uprawdopodobnił rzeczywiste wystąpienie rzekomo w niego wymierzonych ataków. W świetle tych informacji dana instytucja powinna podjąć odpowiednie działania, w szczególności poprzez wszczęcie dochodzenia w celu ustalenia okoliczności faktycznych leżących u podstaw skargi, we współpracy z wnioskodawcą.

Ponadto obowiązek wspomagania nie jest uzależniony od spełnienia warunku, by niezgodne z prawem działanie, ze względu na które urzędnik ubiega się o pomoc, było wcześniej stwierdzone. Taki warunek stałby zresztą w sprzeczności z samym przedmiotem wniosku o udzielenie wsparcia w wielu przypadkach, w których jest on właśnie przedstawiany celem uzyskania stwierdzenia w drodze skargi sądowej wspieranej przez instytucję, że działania te są niezgodne z prawem.

Jednakże, chociaż obowiązek wspomagania, określony w art. 24 akapit pierwszy regulaminu pracowniczego, stanowi dla urzędnika istotną gwarancję na gruncie tego regulaminu i nie jest uzależniony od spełnienia warunku, by niezgodne z prawem działanie, ze względu na które urzędnik ubiega się o pomoc, było wcześniej stwierdzone, to trzeba, by urzędnik ten przedstawił informacje sugerujące na pierwszy rzut oka, że działania te dotyczą go z uwagi na jego status i sprawowane przez niego obowiązki oraz że są niezgodne z prawem w świetle mającego zastosowanie prawa krajowego. Gdyby bowiem urzędnikowi nie zostały narzucone takie wymogi, administracja byłaby zmuszona udzielać wsparcia, gdy tylko jeden z jej urzędników skarżyłby się na okoliczności rzekomo mające związek z wykonywanymi przez niego obowiązkami, bez względu na charakter tych okoliczności, powagę złożonej do niej skargi oraz jej szans powodzenia.

Ponadto administracja nie może być zobowiązana do udzielenia wsparcia urzędnikowi podejrzewanemu, w świetle dokładnych i istotnych informacji, o ciężkie uchybienie swoim obowiązkom zawodowym i podlegającemu z tego względu postępowaniu dyscyplinarnemu, nawet jeśli takie uchybienie zostało popełnione w związku z niezgodnym z prawem działaniem osób trzecich.

(zob. pkt 46–49)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 224/87 Koutchoumoff przeciwko Komisji, 26 stycznia 1989 r., Rec. s. 99, pkt 15, 16

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑115/05 Vienne i in. przeciwko Parlamentowi, 16 stycznia 2007 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑9, II‑A‑1‑47, pkt 51