WYROK SĄDU (izba ds. odwołań)

z dnia 20 maja 2014 r.

Sprawa T‑200/13 P

Patrizia De Luca

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Powołanie – Grupa zaszeregowania – Powołanie na stanowisko w wyższej grupie funkcyjnej w następstwie konkursu otwartego – Oddalenie skargi w pierwszej instancji po przekazaniu sprawy przez Sąd do ponownego rozpoznania – Wejście w życie nowego regulaminu pracowniczego – Przepisy przejściowe – Artykuł 12 ust. 3 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego

Przedmiot:      Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (trzecia izba) z dnia 30 stycznia 2013 r. w sprawie F‑20/06 RENV De Luca przeciwko Komisji.

Orzeczenie:      Odwołanie zostaje oddalone. Patrizia De Luca i Komisja Europejska ponoszą swoje własne koszty w obu postępowaniach przed Sądem oraz w obu postępowaniach przed Sądem do spraw Służby Publicznej. Rada Unii Europejskiej ponosi własne koszty w obu postępowaniach przed Sądem oraz w obu postępowaniach przed Sądem do spraw Służby Publicznej.

Streszczenie

Urzędnicy – Kariera zawodowa – Zmiana kategorii lub ścieżki kariery w następstwie udziału w konkursie otwartym – Zmiana zaszeregowania – Właściwe przepisy – Laureaci konkursów wpisani na listy odpowiednich kandydatów przed dniem 30 kwietnia 2006 r. – Stosowanie art. 12 ust. 3 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego – Przesłanki

(regulamin pracowniczy, załącznik XIII, art. 12 ust. 3)

Artykuł 12 ust. 3 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego, regulujący kwestię grupy zaszeregowania urzędników zatrudnionych między dniem 1 maja 2004 r. a dniem 30 kwietnia 2006 r., oraz przepisy regulaminu i ogólne zasady określające zwykły przebieg kariery aktywnych zawodowo urzędników w ramach ich korpusu stanowią dwa różne rodzaje norm, których stosowanie wzajemnie się wyklucza.

Tym samym w przypadku stosowania art. 12 ust. 3 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego Sąd do spraw Służby Publicznej nie może uznać, że zainteresowany otrzymał awans, czyli uwzględnić okoliczności, że był pełniącym już służbę urzędnikiem. W tych okolicznościach, w sytuacji gdy zainteresowanego należało uznać za nowo zatrudnionego, Sąd do spraw Służby Publicznej mógł słusznie stwierdzić, że faktycznie należało go zaszeregować do właściwej grupy, bez mnożnika, na podstawie art. 12 ust. 3 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego i korelacji grup zaszeregowania określonej w zamieszczonej tam tabeli.

Ponadto zaszeregowanie zainteresowanego do właściwej grupy, bez mnożnika, nie stanowi naruszenia zasady prawa do kariery zawodowej, ponieważ stosowanie w drodze wyjątku przepisów dotyczących naboru było możliwe wyłącznie w przypadku, gdyby zainteresowany miał w tym jakiś interes lub jakąś korzyść w stosunku do stosowania norm zawartych w regulaminie pracowniczym.

Zastosowanie przepisów dotyczących naboru zależy od istnienia jakiegoś interesu lub jakiejś korzyści dla urzędnika. Zważywszy na istnienie tego interesu lub korzyści, zastosowanie art. 12 ust. 3 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego nie może więc zostać uznane za nieproporcjonalne. Ustaliwszy istnienie tego rodzaju interesu lub korzyści, Sąd do spraw Służby Publicznej może słusznie uznać, że nie zachodzi naruszenie zasady proporcjonalności.

W drugiej kolejności Sąd do spraw Służby Publicznej powinien ocenić istnienie jakiegoś interesu lub jakiejś korzyści w zakresie przebiegu kariery urzędnika lub wynagrodzenia, mogących stanowić rekompensatę za to, że jego zaszeregowanie ustalono w niższej grupie, niż ta, do której już należał. Ten interes lub ta korzyść muszą koniecznie być stosowne i wystarczające, by uzasadnić zastosowanie art. 12 ust. 3 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego. Natomiast rzeczone interes lub korzyść, wynikające z zastosowania art. 12 ust. 3 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego nie muszą wcale być oczywiste, aby były zgodne z treścią wyroku przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania.

W trzeciej kolejności sąd rozpatrujący stan faktyczny powinien był ocenić, co mogło stanowić jakiś interes lub jakąś korzyść.

(zob. pkt 37–39, 47, 50, 51)