ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(πρώτο τμήμα)

της 23ης Οκτωβρίου 2013

Υπόθεση F‑123/12

Maria-Pia Palleschi

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση – Συμβασιούχος υπάλληλος επιφορτισμένη με επικουρικά καθήκοντα – Άρθρο 3 του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αίτηση αναχαρακτηρισμού της σύμβασης εργασίας ως σύμβασης εργασίας εκτάκτου υπαλλήλου αορίστου χρόνου – Προσφυγή προδήλως στερούμενη οποιουδήποτε νομικού ερείσματος»

Αντικείμενο:      Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία η Μ.‑Ρ. Palleschi ζητεί την ακύρωση της απορριπτικής απόφασης που εξέδωσε η εξουσιοδοτημένη για τη σύναψη των συμβάσεων πρόσληψης αρχή (στο εξής: ΕΣΣΠΑ) στις 4 Ιανουαρίου 2012 επί της αίτησης με την οποία αυτή είχε ζητήσει να χαρακτηριστεί η σύμβαση που είχε ως συμβασιούχος υπάλληλος επιφορτισμένη με επικουρικά καθήκοντα εκ νέου ως σύμβαση εκτάκτου υπαλλήλου αορίστου χρόνου.

Απόφαση:      Η προσφυγή απορρίπτεται ως προδήλως στερούμενη οποιουδήποτε νομικού ερείσματος. Η Μ.‑Ρ. Palleschi φέρει τα δικά της δικαστικά έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Συμβασιούχοι υπάλληλοι επιφορτισμένοι με επικουρικά καθήκοντα – Χαρακτηριστικά και σκοπός των σχετικών συμβάσεων εργασίας

(Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού, άρθρο 3β, εδ. 1)

2.      Υπάλληλοι – Συμβασιούχοι υπάλληλοι επιφορτισμένοι με επικουρικά καθήκοντα – Αναχαρακτηρισμός της σύμβασης εργασίας τέτοιου υπαλλήλου σε σύμβαση εργασίας εκτάκτου υπαλλήλου αορίστου χρόνου – Προϋποθέσεις – Βάρος απόδειξης

(Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού, άρθρο 3β, εδ. 1)

3.      Υπάλληλοι – Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού – Συμβασιούχος υπάλληλος επιφορτισμένος με επικουρικά καθήκοντα – Δυνατότητα ανανέωσης της σύμβασής του ανάλογα με τις ανάγκες του οικείου οργάνου

(Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού, άρθρο 88)

1.      Από τις διατάξεις του άρθρου 3β, πρώτο εδάφιο, του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού προκύπτει ότι κύριος σκοπός των συμβάσεων που συνάπτονται με υπαλλήλους επικουρικών καθηκόντων είναι να παρέχεται η δυνατότητα πρόσληψης προσωπικού για ορισμένο χρονικό διάστημα, προκειμένου να ικανοποιηθούν προσωρινές ή περιστασιακές ανάγκες διοικητικής φύσεως, οι οποίες ενδέχεται ενίοτε να έχουν επαναλαμβανόμενο χαρακτήρα. Επομένως το προσωπικό που προσλαμβάνεται κατ’ αυτόν τον τρόπο καλείται είτε να αναλάβει την άσκηση καθηκόντων τα οποία συνδέονται, εκ της φύσεώς τους, με μη πάγιες ανάγκες είτε να καλύψει το κενό που προκαλείται από την παροδική απουσία κάποιου μόνιμου υπαλλήλου.

(βλ. σκέψη 27)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 21 Σεπτεμβρίου 2011, T‑325/09 P, Adjemian κ.λπ. κατά Επιτροπής, σκέψη 86 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

ΔΔΔΕΕ: 14 Μαρτίου 2013, F‑63/08, Christoph κ.λπ. κατά Επιτροπής, σκέψεις 68 και 69

2.      Προκειμένου οι περίοδοι κατά τις οποίες υπάλληλος έχει εργαστεί ως συμβασιούχος επιφορτισμένος με επικουρικά καθήκοντα να εξομοιωθούν με περιόδους εργασίας υπό την ιδιότητα του εκτάκτου υπαλλήλου, ο ενδιαφερόμενος υπάλληλος οφείλει να αποδείξει, αφενός, ότι ο πίνακας προσωπικού ο οποίος προσαρτάται στο τμήμα του προϋπολογισμού σχετικά με το οικείο όργανο περιελάμβανε, κατά τον κρίσιμο χρόνο, θέσεις αντίστοιχες προς τα καθήκοντα που αυτός ασκούσε στην πράξη και ότι οι εν λόγω θέσεις ήσαν κενές και, αφετέρου, ότι τα καθήκοντα αυτά ανταποκρίνονταν συγκεκριμένα σε ορισμένες και πάγιες ανάγκες του δημοσίου τομέα.

Εφόσον δεν υπάρχει στο Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού διάταξη η οποία να ρυθμίζει το ζήτημα της απόδειξης ο ενδιαφερόμενος υπάλληλος μπορεί να τεκμηριώσει ότι κάλυπτε πάγιες ανάγκες του δημόσιου τομέα της Ένωσης με κάθε μέσο, ακόμη και στηριζόμενος σε ένα σύνολο ενδείξεων που συγκλίνουν στο ίδιο συμπέρασμα. Αντιθέτως, απλοί ισχυρισμοί οι οποίοι δεν θεμελιώνονται σε σχετικά αποδεικτικά στοιχεία επ’ ουδενί θεωρούνται επαρκείς προκειμένου να αναχαρακτηριστεί η σύμβαση εργασίας.

(βλ. σκέψεις 28 και 31)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: προαναφερθείσα απόφαση Adjemian κ.λπ. κατά Επιτροπής, σκέψη 88 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

ΔΔΔΕΕ: 17 Νοεμβρίου 2009, F‑57/08, Palazzo κατά Επιτροπής, σκέψεις 44 έως 48

3.      Στο πλαίσιο μιας διοίκησης με πολυάριθμο προσωπικό, είναι αναπόφευκτο να ανακύπτουν κατ’ επανάληψη τέτοιες προσωρινές ή περιστασιακές ανάγκες διοικητικής φύσεως, συνδεόμενες με εντελώς συγκεκριμένα ή επείγοντα καθήκοντα. Το γεγονός αυτό δεν σημαίνει εντούτοις ότι οι οικείες υπηρεσίες στερούνται της δυνατότητας να προσλαμβάνουν, για ορισμένες χρονικές περιόδους, πρόσωπα τα οποία διαθέτουν τα προσόντα ή τις ειδικές γνώσεις που απαιτούνται προς κάλυψη των ως άνω αναγκών. Τουναντίον οι περιστάσεις αυτές συνιστούν αντικειμενικό λόγο που δικαιολογεί τόσο την ορισμένη διάρκεια ισχύος των συμβάσεων που συνάπτονται με υπαλλήλους επικουρικών καθηκόντων όσο και την ανανέωσή τους ανάλογα, κατά περίπτωση, με το αν συνεχίζουν να υφίστανται ή αν ανακύπτουν τέτοιες ανάγκες.

(βλ. σκέψη 30)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 11 Ιουλίου 2002, T‑137/99 και T‑18/00, Martínez Páramo κ.λπ. κατά Επιτροπής, σκέψη 95 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

ΔΔΔΕΕ: προαναφερθείσα απόφαση Christoph κ.λπ. κατά Επιτροπής, σκέψη 69 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία