Language of document :

Προσφυγή της 15ης Δεκεμβρίου 2008 - Tudapetrol Mineralölerzeugnisse Nils Hansen κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-550/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Tudapetrol Mineralölerzeugnisse Nils Hansen KG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: U. Itzen και J. Ziebarth, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, κατά το μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα,

επικουρικώς, να μειώσει ευλόγως το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα με την προσβαλλόμενη απόφαση,

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα προσβάλλει την απόφαση Κ (2008) 5476 τελικό της Επιτροπής, της 1ης Οκτωβρίου 2008, επί της υποθέσεως COMP/39.181 - Κεριά παραφίνης, με την οποία η καθής έκρινε ότι ορισμένες επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων η προσφεύγουσα, μετέχοντας σε διαρκείς συμφωνίες ή εναρμονισμένες πρακτικές στον τομέα των κεριών παραφίνης, παρέβησαν τα άρθρα 81, παράγραφος 1, ΕΚ και 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ.

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή παραβίασε την επιβαλλόμενη από το άρθρο 253 ΕΚ υποχρέωση αιτιολογήσεως και προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας, διότι από την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων στην οποίαν προέβη η Επιτροπή με την προσβαλλόμενη απόφαση δεν προκύπτει ποιος βαθμός συμμετοχής στην παράβαση καταλογίζεται στην προσφεύγουσα. Η γενικευμένη εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων εκ μέρους της Επιτροπής αφορά, εκτός της προσφεύγουσας, και άλλες επιχειρήσεις, των οποίων η συμπεριφορά δεν πρέπει να καταλογιστεί σε αυτή. Η προσφεύγουσα προβάλλει προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, λόγω ασάφειας στην εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών, διότι η Επιτροπή θα έπρεπε να εξηγήσει, κατά τρόπο σαφή και μη διφορούμενο, ποιον βαθμό συμμετοχής στην παράβαση καταλογίζει σε κάθε επιχείρηση ατομικά και ποιες συνέπειες έχει ο καταλογισμός αυτός.

Περαιτέρω, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι δεν μετείχε σε αντίθετη στο άρθρο 81 ΕΚ πρακτική. Αφενός, η εκ μέρους της Επιτροπής εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων δεν ήταν νομότυπη και, αφετέρου, μια επικουρική ουσιαστική εξέταση των αποδεικτικών στοιχείων θα αποδείκνυε ότι δεν στοιχειοθετείται ευθύνη της προσφεύγουσας. Οι συναντήσεις και τα έγγραφα που ελήφθησαν υπόψη κατά την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων δεν στοιχειοθετούν συμμετοχή της προσφεύγουσας στη σύμπραξη. Τούτο επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι στην προσφεύγουσα προσάφθηκε εξαρχής παράβαση μικρής σημασίας, χωρίς, όμως, αυτό να ληφθεί υπόψη κατά την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων, αλλά, αντιθέτως, ελήφθησαν υπόψη σε βάρος της προσφεύγουσας αποδεικτικά στοιχεία για παραβάσεις τρίτων, στις οποίες η προσφεύγουσα δεν μετέσχε.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα επικαλείται παραγραφή. Η προσφεύγουσα μεταβίβασε τις επίμαχες δραστηριότητες διανομής σε άλλη εταιρία στις αρχές του 2005 και, επομένως, οι επιγενόμενες την άνοιξη του 2005 πράξεις διακοπής της παραγραφής δεν δικαιολογούν τον σε βάρος της κολασμό προγενέστερων παραβάσεων.

____________