Language of document : ECLI:EU:F:2013:184

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(δεύτερο τμήμα)

της 21ης Νοεμβρίου 2013

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις F‑72/12 και F‑10/13

Josiane Roulet

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση – Αποδοχές – Άρθρο 66 του ΚΥΚ – Πρώην έκτακτος υπάλληλος βαθμού AD 12 – Πρόσληψή του ως μονίμου υπαλλήλου βαθμού AD 6 – Καταβολή αποδοχών αντιστοιχουσών σε μόνιμο υπάλληλο βαθμού AD 12 – Πρόδηλη πλάνη – Αναζήτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων δυνάμει του άρθρου 85 του ΚΥΚ»

Αντικείμενο:      Προσφυγές-αγωγές ασκηθείσες δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με τις οποίες, με δικόγραφο που περιήλθε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης στις 9 Ιουλίου 2012 και πρωτοκολλήθηκε με αριθμό υποθέσεως F‑72/12, η J. Roulet ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως αυτή προκύπτει από υπηρεσιακό σημείωμα της 20ής Δεκεμβρίου 2011, να προβεί στην αναζήτηση ποσού 172 236,42 ευρώ κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 85 του ΚΥΚ και, επικουρικώς, να της επιδικάσει αποζημίωση προς αποκατάσταση των ζημιών τις οποίες ισχυρίζεται ότι υπέστη και, με δικόγραφο που περιήλθε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης στις 3 Φεβρουαρίου 2013 και πρωτοκολλήθηκε με αριθμό υποθέσεως F‑10/13, η J. Roulet ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 28ης Μαρτίου 2012, στο μέτρο που απορρίπτει το αίτημα αποζημιώσεως της 13ης Ιανουαρίου 2012, και να υποχρεώσει την Επιτροπή να της επιδικάσει αποζημίωση ύψους 172 236,42 ευρώ ή, επικουρικώς, αποζημίωση χαμηλότερου ποσού, για τις ζημίες που ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Απόφαση:      Οι προσφυγές-αγωγές στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις F‑72/12 και F‑10/13 απορρίπτονται. Η J. Roulet φέρει τα δικαστικά έξοδά της και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Αναζήτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων – Προϋποθέσεις – Εμφανής αντικανονικότητα της καταβολής – Κριτήρια

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 85)

2.      Υπαλληλικές προσφυγές – Προϋποθέσεις παραδεκτού – Ένσταση εκκρεμοδικίας – Αγωγή αποζημιώσεως – Αγωγικά αιτήματα πανομοιότυπα με αιτήματα προηγούμενης αγωγής τα οποία κρίθηκαν απαράδεκτα – Μη ύπαρξη εκκρεμοδικίας

1.      Όσον αφορά την αναζήτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων, η έκφραση «τόσο εμφανής» που χαρακτηρίζει την αντικανονικότητα της καταβολής και η οποία περιέχεται στο άρθρο 85, πρώτο εδάφιο, του ΚΥΚ δεν σημαίνει ότι ο υπάλληλος στον οποίο καταβλήθηκαν αχρεωστήτως ορισμένα ποσά απαλλάσσεται από κάθε προσπάθεια σκέψεως ή ελέγχου, αλλά ότι οφείλεται επιστροφή όταν πρόκειται για σφάλμα που δεν διαφεύγει από έναν υπάλληλο με συνήθη επιμέλεια, ο οποίος θεωρείται ότι γνωρίζει τους κανόνες που διέπουν τον μισθό του. Επιπλέον, επιβάλλεται να λαμβάνεται υπόψη, σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, η ικανότητα του ενδιαφερομένου υπαλλήλου να προβεί στις αναγκαίες εξακριβώσεις. Τα στοιχεία που λαμβάνει συναφώς υπόψη ο δικαστής της Ένωσης αφορούν ιδίως το επίπεδο ευθύνης του υπαλλήλου, τον βαθμό του και την αρχαιότητά του.

Εξάλλου, δεν είναι απαραίτητο να μπορεί ο ενδιαφερόμενος μόνιμος ή έκτακτος υπάλληλος, στο πλαίσιο του καθήκοντος επιμελείας που υπέχει, να καθορίσει με ακρίβεια την έκταση του σφάλματος της διοικήσεως. Αρκεί, συναφώς, να αμφιβάλλει ως προς την κανονικότητα των επίμαχων καταβολών, οπότε είναι υποχρεωμένος να ενημερώσει σχετικά τη Διοίκηση ώστε αυτή να προβεί στους αναγκαίους ελέγχους.

(βλ. σκέψεις 48 έως 50)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 5 Νοεμβρίου 2002, T‑205/01, Ronsse κατά Επιτροπής, σκέψεις 46 και 47· 29 Σεπτεμβρίου 2005, T‑195/03, Thommes κατά Επιτροπής, σκέψη 124

2.      Όταν ασκείται προσφυγή με ίδιους διαδίκους, ίδιο αντικείμενο και ίδιους ισχυρισμούς με προσφυγή προηγουμένως ασκηθείσα, πρέπει να απορρίπτεται ως απαράδεκτη.

Όταν τα αγωγικά αιτήματα που διατυπώθηκαν στο πλαίσιο προγενέστερης προσφυγής έχουν κριθεί απαράδεκτα με την αιτιολογία ότι υποβλήθηκαν προώρως, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης εξάντλησε την αρμοδιότητά του ως προς τα πανομοιότυπα αγωγικά αιτήματα που υποβάλλονται στο πλαίσιο μεταγενεστέρως ασκουμένης προσφυγής.

(βλ. σκέψεις 86 και 87)

Παραπομπή:

ΔΔΔΕΕ: 19 Σεπτεμβρίου 2006, F‑22/06, Vienne κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου, σκέψη 12 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία