Προσφυγή της 23ης Μαρτίου 2009 - Zhejiang Xinshiji Foods και Hubei Xinshiji Foods κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-122/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Προσφεύγουσες: Zhejiang Xinshiji Foods Co. Ltd, Hubei Xinshiji Foods Co. Ltd (εκπρόσωποι: F. Carlin, barrister, A. MacGregor, solicitor, N. Niejahr και Q. Azau, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο :

Να ακυρώσει τον κανονισμό, καθόσον επιβάλλει δασμό αντιντάμπινγκ επί των προϊόντων που κατασκευάζουν και εξάγουν οι προσφεύγουσες,

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή τους, οι προσφεύγουσες ζητούν, δυνάμει του άρθρου 230 ΕΚ, την ακύρωση του κανονισμού (ΕΚ) n° 1355/2008 του Συμβουλίου, της 18 Δεκεμβρίου 2008, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και για την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων παρασκευασμένων ή διατηρημένων εσπεριδοειδών (συγκεκριμένα μανταρινιών κ.λπ.) καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας¹ (στο εξής: οριστικός κανονισμός), στον βαθμό που τις αφορά.

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι ο οριστικός κανονισμός πρέπει να ακυρωθεί, στον βαθμό που τις αφορά, καθόσον προσβάλλει τα δικαιώματά τους άμυνας, παραβαίνει την υποχρέωση αιτιολογήσεως και παραβιάζει την αρχή της χρηστής διοικήσεως.

Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι έχουν προσβληθεί τα δικαιώματά τους άμυνας,

(i) λόγω της παραλείψεως εμπρόθεσμης γνωστοποιήσεως των ουσιωδών πραγματικών περιστατικών, σύμφωνα με το άρθρο 20, παράγραφος 4, του κανονισμού n° 384/96², καθώς και παροχής των προσηκουσών εξηγήσεων όσον αφορά τις ανακολουθίες στις των στοιχείων για τις ποσότητες πωλήσεων της κοινοτικής βιομηχανίας, πράγμα που εμπόδισε τις προσφεύγουσες να γνωστοποιήσουν αποτελεσματικά την άποψή τους ή να υπερασπιστούν επωφελώς τα συμφέροντά τους,

(ii) στο πλαίσιο του προσδιορισμού της ζημίας, λόγω της παράλειψης της Επιτροπής:

(α) να απαντήσει εμπρόθεσμα στις ερωτήσεις των προσφευγουσών, όσον αφορά τις ανακολουθίες των στοιχείων για τις ποσότητες πωλήσεων της κοινοτικής βιομηχανίας, προκειμένου αυτές να μπορέσουν να γνωστοποιήσουν την άποψή τους, προτού το Συμβούλιο εκδώσει τον οριστικό κανονισμό,

(β) να παράσχει στις προσφεύγουσες τις αιτηθείσες εξηγήσεις όσον αφορά την άρνηση της δέουσας συνεκτιμήσεως των τιμών των πρώτων υλών,

(γ) να εξηγήσει πώς η Επιτροπή είχε υπολογίσει την προσαύξηση κατά 2 % του κόστους εισαγωγής και των περιθωρίων κέρδους των εισαγωγέων και

(iii) λόγων πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως στην οποία το Συμβούλιο υπέπεσε, παραλείποντας να λάβει υπόψη σημαντικές ανακολουθίες των στοιχείων για τις ποσότητες πωλήσεων της κοινοτικής βιομηχανίας στο πλαίσιο του προσδιορισμού της ζημίας.

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι ο οριστικός κανονισμός συνιστά επίσης παράβαση του άρθρου 253 ΕΚ, καθόσον παραλείπει να αιτιολογήσει ένα ουσιώδες σημείο, ήτοι την προσαύξηση κατά 2 % του κόστους εισαγωγής και των περιθωρίων κέρδους των εισαγωγέων, που είναι καθοριστική για τις διαπιστώσεις που περιέχονται στον κανονισμό αυτό και οι οποίες οδήγησαν στην επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ που εφαρμόζεται στις προσφεύγουσες.

Τέλος, οι προσφεύγουσες, εν όψει των παρατηρήσεων που διατύπωσαν κατά τη διαδικασία, επισημαίνοντας τις διάφορες παραλείψεις της Επιτροπής, η οποία δεν εξήγησε ορθώς τα πραγματικά στοιχεία στα οποία στηρίχθηκε για να προτείνει τη λήψη οριστικών μέτρων αντιντάμπινγκ και η οποία δεν προστάτευσε ως όφειλε τα δικαιώματα άμυνας των προσφευγουσών, ισχυρίζονται ότι το Συμβούλιο παραβίασε την αρχή της χρηστής διοικήσεως εκδίδοντας τον οριστικό κανονισμό όπως πρότεινε η Επιτροπή.

____________

¹ - ΕΕ L 350, σ. 35.

² - Κανονισμός (ΕΚ) n° 384/96 του Συμβουλίου, της 22 Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 56, σ. 1).