Προσφυγή της 27ης Σεπτεμβρίου 2011 - Al-Aqsa κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-503/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Διάδικοι
Προσφεύγον: Stichting Al-Aqsa (Heerlen, Ολλανδία) (εκπρόσωπος: A. van Eik, δικηγόρος)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό 687/2011 του Συμβουλίου, κατά το μέτρο που έχει εφαρμογή στο προσφεύγον,
να κρίνει ότι ο κανονισμός (EK) 2580/2001 δεν έχει εφαρμογή ως προς το προσφεύγον,
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον προβάλλει δέκα λόγους ακυρώσεως.
Ο πρώτος λόγος αφορά το ότι ο εκτελεστικός κανονισμός 687/2011
1, κατά το μέτρο που αυτός αφορά το προσφεύγον, είναι αντίθετος προς την ορθή απονομή της δικαιοσύνης και προς την οικονομία της δίκης, λόγω του ότι εκκρεμούν ακόμη αιτήσεις αναιρέσεως ενώπιον του Δικαστηρίου κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2010 και λόγω της αποφάσεως του Ολλανδού Υπουργού Εξωτερικών Υποθέσεων της 18ης Απριλίου 2011 να θεωρήσει ότι η Sanctieregeling Terrorisme 2007-II (κανονιστική απόφαση για την πάταξη της τρομοκρατίας 2007-ΙΙ) έχει εφαρμογή ως προς το προσφεύγον.
Ο δεύτερος λόγος αφορά το ότι το προσφεύγον δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Κοινής Θέσεως
2.
Ο τρίτος λόγος αφορά το ότι καμία αρμόδια αρχή δεν έχει λάβει απόφαση, υπό την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 4, της Κοινής Θέσεως. Ούτε η απόφαση του vorzieningsrechter (δικαστή των ασφαλιστικών μέτρων) της 3ης Ιουνίου 2003 ούτε η απόφαση της 18ης Απριλίου 2011, με την οποία θεωρήθηκε εφαρμοστέα ως προς το προσφεύγον η κανονιστική απόφαση για την πάταξη της τρομοκρατίας, μπορεί να θεωρηθεί ως απόφαση αρμόδιας αρχής.
Ο τέταρτος λόγος αφορά το ότι, κατά το προσφεύγον, ουδόλως προκύπτει ότι αυτό είχε την επίγνωση την οποία απαιτεί το άρθρο 1, παράγραφος 3, στοιχείο ια΄, της κοινής θέσεως.
Ο πέμπτος λόγος αφορά το ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι το προσφεύγον διευκολύνει (ακόμη) τη διάπραξη τρομοκρατικών ενεργειών, δεδομένου ότι τούτο δεν προκύπτει από την απόφαση του δικαστή των ασφαλιστικών μέτρων της 3ης Ιουνίου 2003 ούτε από την απόφαση του Ολλανδού Υπουργού Εξωτερικών Υποθέσεων της 18ης Απριλίου 2011 να θεωρήσει ότι η κανονιστική απόφαση για την πάταξη της τρομοκρατίας 2007-ΙΙ έχει εφαρμογή ως προς το προσφεύγον.
Ο έκτος λόγος αφορά παράβαση ουσιώδους τύπου και υπέρβαση των ορίων της διακριτικής ευχέρειας. Κατά το προσφεύγον, κακώς το Συμβούλιο δεν προέβη σε επανεξέταση και, με την απόφαση περί εκ νέου εγγραφής, δεν ανταποκρίθηκε στο βάρος αποδείξεως το οποίο φέρει.
Ο έβδομος λόγος αφορά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.
Ο όγδοος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 1 του πρώτου πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς και του άρθρου 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω του ότι ο εκτελεστικός κανονισμός συνιστά αδικαιολόγητη ανάμειξη στην απρόσκοπτη άσκηση του δικαιώματος ιδιοκτησίας.
Ο ένατος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ.
Ο δέκατος λόγος αφορά το δικαίωμα αποτελεσματικής ένδικης προσφυγής και την αρχή της προστασίας των δικαιωμάτων άμυνας, διότι το Συμβούλιο δεν παρέσχε επαρκείς ειδικές και συγκεκριμένες πληροφορίες όσον αφορά τον λόγο για τον οποίο είναι απαραίτητη η διατήρηση στον κατάλογο.
____________1 - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 687/2011 του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2011, σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 2, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 2580/2001 για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και για την κατάργηση των εκτελεστικών κανονισμών (ΕΕ) 610/2010 και (ΕΕ) 83/2011 (ΕΕ L 188, σ. 2).2 - Κοινή Θέση του Συμβουλίου, της 27ης Δεκεμβρίου 2001, για την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (ΕΕ L 344, σ. 93).