Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 13ης Ιουνίου 2024 [αίτηση του Tribunalul Argeş (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – SC Adient Ltd & Co. Kg κατά Agenţia Naţională de Administrare Fiscală, Agenţia Naţională de Administrare Fiscală – Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Ploieşti – Administraţia Judeţeană a Finanţelor Publice Argeş
(Υπόθεση C-533/22 1 , Adient)
[Προδικαστική παραπομπή – Φορολογία – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 44 – Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 282/2011 – Άρθρο 11, παράγραφος 1 – Τόπος παροχής υπηρεσιών – Έννοια της «μόνιμης εγκατάστασης» – Δυνατότητα, όσον αφορά τους ανθρώπινους και τεχνικούς πόρους, λήψης και χρήσης υπηρεσιών για την κάλυψη ιδίων αναγκών – Υπηρεσίες κατασκευής καλυμμάτων καθισμάτων για αυτοκίνητα οχήματα, παρεχόμενες από εταιρία για λογαριασμό άλλης εταιρίας η οποία ανήκει στον ίδιο όμιλο και είναι εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος]
Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunalul Argeş
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
SC Adient Ltd & Co. Kg
κατά
Agenţia Naţională de Administrare Fiscală, Agenţia Naţională de Administrare Fiscală – Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Ploieşti – Administraţia Judeţeană a Finanţelor Publice Argeş
Διατακτικό
Το άρθρο 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2018/1695 του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2018, και το άρθρο 11, παράγραφος 1, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 282/2011 του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2011, για τη θέσπιση μέτρων εφαρμογής της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας,
έχουν την έννοια ότι:
εταιρία υποκείμενη στον φόρο προστιθέμενης αξίας, η οποία έχει την έδρα της οικονομικής της δραστηριότητας σε κράτος μέλος και λαμβάνει υπηρεσίες παρεχόμενες από εταιρία εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι διαθέτει μόνιμη εγκατάσταση εντός του τελευταίου αυτού κράτους μέλους, για τον καθορισμό του τόπου παροχής των υπηρεσιών αυτών, εκ του λόγου και μόνον ότι αμφότερες οι εταιρίες ανήκουν στον ίδιο όμιλο ή ότι συνδέονται μεταξύ τους με σύμβαση παροχής υπηρεσιών.
Το άρθρο 44 της οδηγίας 2006/112, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2018/1695, και το άρθρο 11 του εκτελεστικού κανονισμού 282/2011
έχουν την έννοια ότι:
ούτε η περίσταση ότι εταιρία υποκείμενη στον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ), η οποία έχει την έδρα της οικονομικής της δραστηριότητας σε κράτος μέλος και λαμβάνει υπηρεσίες μεταποίησης παρεχόμενες από εταιρία εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος, διαθέτει εντός του τελευταίου αυτού κράτους μέλους υποδομή μετέχουσα στην παράδοση των τελικών προϊόντων που προκύπτουν από τις εν λόγω υπηρεσίες μεταποίησης ούτε το γεγονός ότι οι πράξεις παράδοσης πραγματοποιούνται κατά κύριο λόγο εκτός του ως άνω κράτους μέλους, οι δε πράξεις που πραγματοποιούνται εντός του εν λόγω κράτους μέλους υπόκεινται σε ΦΠΑ, ασκούν επιρροή για να αποδειχθεί, κατά τον καθορισμό του τόπου παροχής των υπηρεσιών αυτών, ότι η εν λόγω εταιρία κατέχει εντός του ίδιου αυτού κράτους μέλους μόνιμη εγκατάσταση.
Τα άρθρα 44 και 192α της οδηγίας 2006/112, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2018/1695, καθώς και τα άρθρα 11 και 53 του εκτελεστικού κανονισμού 282/2011
έχουν την έννοια ότι:
εταιρία υποκείμενη στον φόρο προστιθέμενης αξίας, η οποία έχει την έδρα της οικονομικής της δραστηριότητας σε κράτος μέλος και λαμβάνει υπηρεσίες από εταιρία εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος, δεν κατέχει μόνιμη εγκατάσταση εντός του τελευταίου αυτού κράτους μέλους αν οι ανθρώπινοι και τεχνικοί πόροι που διαθέτει στο εν λόγω κράτος μέλος δεν είναι διαφορετικοί από εκείνους μέσω των οποίων της παρέχονται οι υπηρεσίες ή αν οι ως άνω ανθρώπινοι και τεχνικοί πόροι καλύπτουν μόνον προπαρασκευαστικές ή επικουρικές δραστηριότητες.
____________
1 ΕΕ C 463 της 5.12.2022.