ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 6ης Δεκεμβρίου 2012

Υπόθεση T‑630/11 P

Peter Strobl

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής και

Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Πρόσληψη — Γενικός διαγωνισμός — Υποψήφιοι περιληφθέντες σε πίνακα επιτυχόντων πριν από την έναρξη ισχύος του νέου ΚΥΚ — Ανακοίνωση για την πλήρωση κενής θέσεως — Διορισμός — Κατάταξη σε βαθμό σύμφωνα με τους νέους λιγότερο ευνοϊκούς κανόνες — Άρθρο 12 του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ — Πλάνη περί το δίκαιο — Υποχρέωση αιτιολογήσεως από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης»

Αντικείμενο:      Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 29ης Σεπτεμβρίου 2011, F‑56/05, Strobl κατά Επιτροπής.

Απόφαση:      Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Ο Peter Strobl φέρει τα δικά του δικαστικά έξοδα και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας. Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

1.      Αναίρεση — Υπόμνημα αντικρούσεως του παρεμβαίνοντος — Τυπικά στοιχεία — Διατύπωση των αιτημάτων — Συνολική παραπομπή σε δικόγραφο άλλου διαδίκου, που δεν επισυνάπτεται στο υπόμνημα αντικρούσεως — Απαράδεκτο

(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρα 141 §§ 1 και 2, στοιχεία γ΄ και δ΄, και 142 § 1, στοιχείο α΄)

2.      Αναίρεση — Λόγοι — Μη προσδιορισμός της προβαλλόμενης πλάνης περί το δίκαιο — Απαράδεκτο

(Άρθρο 257 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 21 και παράρτημα I, άρθρο 11· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 138 § 1, εδ. 1, στοιχείο γ΄)

3.      Προσφυγή ακυρώσεως — Αρμοδιότητα του δικαστή της Ένωσης — Αίτημα με το οποίο ζητείται να απευθυνθεί εντολή προς θεσμικό όργανο — Απαράδεκτο

(Άρθρο 263 ΣΛΕΕ)

4.      Πράξεις των οργάνων — Τεκμήριο νομιμότητας — Συνέπειες

(Άρθρο 288 ΣΛΕΕ)

5.      Αναίρεση — Λόγοι — Λόγος προβαλλόμενος για πρώτη φορά στο πλαίσιο της αιτήσεως αναιρέσεως — Απαράδεκτο

(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρα 48 § 2, 139 § 2, και 144)

6.      Αναίρεση — Λόγοι — Λόγος που στρέφεται κατά σημείου του σκεπτικού το οποίο δεν είναι αναγκαίο για τη θεμελίωση του διατακτικού της αποφάσεως — Αλυσιτελής λόγος

7.      Ένδικη διαδικασία — Αιτιολογία των δικαστικών αποφάσεων — Περιεχόμενο — Υποχρέωση του δικαστή να αποφαίνεται επί κάθε προβαλλόμενης παραβάσεως του δικαίου

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 36 και παράρτημα I, άρθρο 7 § 1)

8.      Αναίρεση — Λόγοι — Ανεπαρκής ή αντιφατική αιτιολογία — Παραδεκτό

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 36 και παράρτημα I, άρθρο 7 § 1)

9.      Ένδικη διαδικασία — Εισαγωγικό δικόγραφο — Τυπικά στοιχεία — Συνοπτική έκθεση των προβαλλόμενων ισχυρισμών — Έλλειψη — Απαράδεκτο — Αναπτύξεις περιλαμβανόμενες σε υπόμνημα που κατατέθηκε αργότερα — Δεν ασκούν επιρροή

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 35 § 1, στοιχείο ε΄)

1.      Κατά το άρθρο 141, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, κάθε διάδικος της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου δίκης μπορεί να υποβάλει υπόμνημα αντικρούσεως εντός δύο μηνών από την επίδοση της αιτήσεως αναιρέσεως. Προς διασφάλιση της πρακτικής αποτελεσματικότητας του υπομνήματος αυτού, ο διάδικος οφείλει, καταρχήν, να λάβει θέση επί της αιτήσεως αναιρέσεως, ζητώντας την πλήρη ή μερική απόρριψή της, ή συντασσόμενος πλήρως ή μερικώς προς αυτήν, ή ακόμα ασκώντας ανταναίρεση, καθόσον άπαντα τα ως άνω συνιστούν αιτήματα προβλεπόμενα στο άρθρο 142, παράγραφος 1, πρώτη περίπτωση, του Κανονισμού Διαδικασίας. Το άρθρο 141, παράγραφος 2, στοιχεία γ΄ και δ΄, του Κανονισμού Διαδικασίας ορίζει ότι το υπόμνημα αντικρούσεως πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα ουσιώδη στοιχεία που παρέχουν στον δικαστή της Ένωσης τη δυνατότητα να αποφανθεί επ’ αυτού, ήτοι, ειδικότερα, «τους προβαλλόμενους νομικούς λόγους και επιχειρήματα» και «τα αιτήματα».

Δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις του άρθρου 141, παράγραφος 2, στοιχεία γ΄ και δ΄, του Κανονισμού Διαδικασίας και, επομένως, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο υπόμνημα αντικρούσεως ενός παρεμβαίνοντος που περιορίζεται στο να παραπέμψει συνολικά σε υπόμνημα αντικρούσεως άλλου διαδίκου, το οποίο δεν επισυνάπτεται σε παράρτημα και το οποίο, συνεπώς, δεν αποδεικνύεται ότι αντιστοιχεί καθ’ όλα προς το υπόμνημα αντικρούσεως που κατέθεσε ο άλλος αυτός διάδικος στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου. Πράγματι, μια τέτοια παραπομπή δεν μπορεί να έχει ως αντικείμενο να ενσωματώσει τα αιτήματα και τα νομικά επιχειρήματα που προβάλλονται με το υπόμνημα αντικρούσεως του διαδίκου αυτού στο υπόμνημα αντικρούσεως του παρεμβαίνοντος ούτε, κατά μείζονα λόγο, να θεραπεύσει την έλλειψη, στο εν λόγω υπόμνημα, των ουσιωδών στοιχείων τα οποία πρέπει να περιλαμβάνει αυτό δυνάμει του άρθρου 141, παράγραφος 2, στοιχεία γ΄ και δ΄, του Κανονισμού Διαδικασίας.

(βλ. σκέψεις 37 έως 39)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 11 Μαΐου 2006, C‑416/04 P, Sunrider κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2006, σ. I‑4237, σκέψη 30

ΓΔΕΕ: 14 Δεκεμβρίου 2005, T‑209/01, Honeywell κατά Επιτροπής, Συλλογή 2005, σ. II‑5527, σκέψεις 57 και 63 έως 68 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

2.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 41 έως 43)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 12 Μαρτίου 2008, T‑107/07 Ρ, Rossi Ferreras κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2008, σ. I‑B‑1‑5 και II‑B‑1‑31, σκέψη 27 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

3.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 46)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 22 Ιανουαρίου 2004, C‑353/01 P, Mattila κατά Συμβουλίου και Επιτροπής, Συλλογή 2004, σ. I‑1073, σκέψη 15 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

4.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 55)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 24 Νοεμβρίου 2010, Τ‑9/10 P, Marcuccio κατά Επιτροπής, σκέψη 37

5.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 57)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 1 Ιουνίου 1994, C‑136/92 P, Επιτροπή κατά Brazzelli Lualdi κ.λπ., Συλλογή 1994, σ. I‑1981, σκέψη 59

6.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 63)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 29 Απριλίου 2004, C‑496/99 P, Επιτροπή κατά CAS Succhi di Frutta, Συλλογή 2004, σ. I‑3801, σκέψη 68 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

7.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 75)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 19 Νοεμβρίου 2009, T‑49/08 Ρ, Μιχαήλ κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2009, σ. I‑B‑1‑121 και II‑B‑1‑739, σκέψη 51 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία· 19 Νοεμβρίου 2009, T‑50/08 P, Μιχαήλ κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2009, σ. I‑B‑1‑127 και II‑B‑1‑775, σκέψεις 41 και 42 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

8.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 76)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 8 Φεβρουαρίου 2007, C‑3/06 P, Groupe Danone κατά Επιτροπής, Συλλογή 2007, σ. I‑1331, σκέψη 45 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

9.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 81)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 3 Μαΐου 2012, C‑240/11 P, World Wide Tobacco España κατά Επιτροπής, σκέψη 38

ΓΔΕΕ: 24 Μαρτίου 2011, T‑376/06, Legris Industries κατά Επιτροπής, σκέψη 31