Προσφυγή της 20ής Αυγούστου 2009 - Πολωνία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-333/09)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: M. Dowgielewicz)
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
να ακυρώσει το παράρτημα I της αποφάσεως της Επιτροπής 2009/444/ΕΚ της 10ης Ιουνίου 2009 [κοινοποιηθείσας υπό τον αριθμό Ε(2009) 4375]
2, σχετικά με τον καθορισμό της κατανομής στα κράτη μέλη των ποσών που προκύπτουν από τη διαφοροποίηση η οποία προβλέπεται στα άρθρα 7 και 10 του κανονισμού (ΕΚ) 73/2009 του Συμβουλίου για τα έτη 2009 έως 2012, καθόσον καθορίζει για τα κράτη μέλη, όσον αφορά το έτος 2012, ποσά προκύπτοντα από τη διαφοροποίηση σύμφωνα με το άρθρο 9, παράγραφοι 2 και 3, του ως άνω κανονισμού 73/2009·
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί να κηρυχθεί μερικώς άκυρη η απόφαση της Επιτροπής 2009/444/ΕΚ, προς στήριξη δε του αιτήματός της προβάλλει τους ακόλουθους ισχυρισμούς.
Πρώτον, η προσφεύγουσα προβάλλει παραβίαση της αρχής της ιεραρχίας των νομικών κανόνων, λόγω λήψεως μέτρων που είναι αντίθετα προς το άρθρο 9, παράγραφος 2, του κανονισμού 73/2009. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, συναφώς, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση κατανέμει τα ποσά που προβλέπονται για το σύνολο της περιόδου 2009-2012 αποκλειστικά μεταξύ των παλαιών κρατών μελών που απάρτιζαν την Κοινότητα των δεκαπέντε, ενώ το άρθρο 9, παράγραφος 2, του κανονισμού 73/2009 ορίζει ότι, από το 2012, τα κράτη αυτά δεν θα είναι τα μόνα κράτη μέλη που θα επηρεάζονται από την εν λόγω διαφοροποίηση. Κατά συνέπεια, κατά την άποψη της προσφεύγουσας, τα νέα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να υπόκεινται στον εν λόγω μηχανισμό για το 2012.
Δεύτερον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι υπήρξε παραβίαση, αφενός, της αρχής ότι τα προκύπτοντα από τη διαφοροποίηση ποσά πρέπει να διατίθενται σύμφωνα με αντικειμενικά κριτήρια, αρχή η οποία απορρέει από την αιτιολογική σκέψη 14 του προοιμίου του κανονισμού 73/2009 και από το άρθρο 9, παράγραφος 2, αυτής και, αφετέρου, της αρχής της αλληλεγγύης.
Τρίτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι παραβιάστηκε η αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων, διότι, κατά την άποψή της, τα κριτήρια που ακολουθεί η Επιτροπή για την κατανομή των ποσών που απορρέουν από τη διαφοροποίηση για το 2012 (όπως είναι η ημερομηνία προσχώρησης κάθε συγκεκριμένου κράτους μέλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το επίπεδο των εισφορών κάθε κράτους μέλους για την κατανομή των ποσών που απορρέουν από τη διαφοροποίηση), κριτήρια τα οποία οδήγησαν στον αποκλεισμό της Δημοκρατίας της Πολωνίας και των άλλων νέων κρατών μελών από τις χορηγήσεις των σχετικών ποσών, δεν είναι αντικειμενικά και δεν εξασφαλίζουν μια αναλογική κατανομή των βαρών και των οφελών που προκύπτουν από τον μηχανισμό διαφοροποίησης.
Τέταρτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει προς το άρθρο 253 ΕΚ, διότι η Επιτροπή δεν είχε εκθέσει με την προσβαλλόμενη απόφασή της, ιδίως στο προοίμιο της ή κατά τη διάρκεια των προπαρασκευαστικών εργασιών της προσβαλλόμενης απόφασης, τους λόγους για τον αποκλεισμό των νέων κρατών μελών από την κατανομή για το 2012 σε σχέση με τα κονδύλια που απορρέουν από τη διαφοροποίηση, τα οποία πρέπει να κατανέμονται σύμφωνα με αντικειμενικά κριτήρια μεταξύ όλων των κρατών μελών που εφαρμόζουν τον μηχανισμό διαφοροποίησης.
Πέμπτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η καθής διέπραξε παράβαση ουσιώδους τύπου επειδή εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση κατά παράβαση των διαδικαστικών κανόνων που διέπουν τη διαχειριστική επιτροπή για τις άμεσες πληρωμές και του άρθρου 3 του κανονισμού 1 του Συμβουλίου περί καθορισμού του γλωσσικού καθεστώτος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παρέλειψε να παράσχει στον εκπρόσωπο της Δημοκρατίας της Πολωνίας ένα σχέδιο της προσβαλλομένης αποφάσεως στην πολωνική γλώσσα, παρά το γεγονός ότι της ζητήθηκε ειδικά, παράλειψη η οποία κατέστησε δυσχερή την εκτίμηση του σχεδίου αυτού και τη διεξαγωγή των αναγκαίων διαβουλεύσεων.
____________1 - ΕΕ L 148, σ. 29.2 - Κανονισμός (ΕΚ) 73/2009 του Συμβουλίου, της 19ης Ιανουαρίου 2009 , σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης για τους γεωργούς στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) 1290/2005, (ΕΚ) 247/2006, (ΕΚ) 378/2007 και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 1782/2003 (ΕΕ 2009 L 30 της 31.01.2009, σ. 16).3 - ΕΕ ειδ. έκδ. 01/001, σ. 14.