Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Superior de Justicia de Galicia (Hiszpania) w dniu 17 lutego 2022 r. – DX, Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS)/Tesorería General de la Seguridad Social

(Sprawa C-113/22)

Język postępowania: hiszpański

Sąd odsyłający

Tribunal Superior de Justicia de Galicia

Strony w postępowaniu głównym

Strony skarżące: DX, Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS)

Druga strona postępowania: Tesorería General de la Seguridad Social

Pytania prejudycjalne

Czy praktykę instytucji zarządzającej określoną w Criterio de Gestión 1/2020 (kryterium zarządzania 1/2020) z dnia 31 stycznia 2020 r. wydanym przez Subdirección General de Ordenación y Asistencia Jurídica del INSS (poddyrekcję generalną ds. planowania i pomocy prawnej krajowego instytutu zabezpieczenia społecznego) polegającą na każdorazowym odmawianiu przyznania spornego dodatku mężczyznom i wymuszaniu na nich dochodzenia go na drodze sądowej, jak miało to miejsce w przypadku skarżącego w niniejszej sprawie, należy na podstawie dyrektywy Rady 79/7/EWG z dnia 19 grudnia 1978 r. w sprawie stopniowego wprowadzania w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego¹ uznać za naruszenie administracyjne tej dyrektywy odmienne od naruszenia legislacyjnego dyrektywy, o którym mowa w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 12 grudnia 2019 r., WA (C-450/18)² , tak że to naruszenie administracyjne samo w sobie stanowi dyskryminację ze względu na płeć, biorąc pod uwagę, że zgodnie z art. 4 zasada równego traktowania została zdefiniowana jako brak jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na płeć, bądź bezpośrednio, bądź pośrednio, a zgodnie z art. 5 państwa członkowskie podejmują środki niezbędne w celu uchylenia przepisów zarówno ustawowych, jak i administracyjnych sprzecznych z zasadą równego traktowania?

Czy w świetle odpowiedzi udzielonej na powyższe pytanie i przy uwzględnieniu dyrektywy 79/7 (w szczególności art. 6 oraz zasad równoważności i skuteczności w odniesieniu do skutków prawnych naruszenia prawa Unii) orzeczenie sądu w przedmiocie dodatku wywołuje skutek począwszy od daty złożenia wniosku (z trzymiesięczną mocą wsteczną), czy też datą, od której wywołuje ono skutek, powinna być wstecznie data wydania lub opublikowania wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie WA albo data zdarzenia stanowiącego podstawę przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy, do którego odnosi się sporny dodatek?

Czy w świetle odpowiedzi na powyższe pytania i przy uwzględnieniu mającej zastosowanie dyrektywy (w szczególności art. 6 oraz zasad równoważności i skuteczności w odniesieniu do skutków prawnych naruszenia prawa Unii) należy przyznać odszkodowanie tytułem naprawienia szkody, które miałoby skutek odstraszający, z uwagi na to, że szkoda ta nie zostaje naprawiona w następstwie ustalenia daty, od której orzeczenie sądu w przedmiocie dodatku wywołuje skutek, oraz czy kwotę kosztów sądowych i wynagrodzenia adwokackiego poniesionych w postępowaniu przed Juzgado de lo Social (sądem pierwszej instancji) i Sala de lo Social (sądem drugiej instancji) należy w każdym przypadku uwzględnić jako element odszkodowania?

____________

¹ Dz.U. 1979, L 6, s. 24.

¹ EU:C:2019:1075.