ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ένατο τμήμα)
της 21ης Σεπτεμβρίου 2022 (*)
«ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ – Δαπάνες που αποκλείονται από τη χρηματοδότηση – Δαπάνες τις οποίες πραγματοποίησε η Γαλλία – Προαιρετική συνδεδεμένη στήριξη – Προϋποθέσεις επιλεξιμότητας – Επιλέξιμοι τομείς και παραγόμενα είδη – Άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 1307/2013»
Στην υπόθεση T‑475/21,
Γαλλική Δημοκρατία, εκπροσωπούμενη από την A.-L. Desjonquères και τους F. Alabrune, T. Stéhelin, G. Bain και J.-L. Carré,
προσφεύγουσα,
κατά
Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εκπροσωπούμενης από την C. Perrin και τον A. Sauka,
καθής,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (ένατο τμήμα),
συγκείμενο από τους M. J. Costeira, πρόεδρο, M. Kancheva και Ι. Δημητρακόπουλο (εισηγητή), δικαστές,
γραμματέας: E. Coulon
έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία,
λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διάδικοι δεν υπέβαλαν αίτηση προκειμένου να οριστεί ημερομηνία για τη διεξαγωγή επ’ ακροατηρίου συζητήσεως εντός της προθεσμίας των τριών εβδομάδων από την επίδοση του εγγράφου με το οποίο γνωστοποιείται η περάτωση της έγγραφης διαδικασίας και αποφασίζοντας, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 106, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, να αποφανθεί χωρίς να διεξαχθεί επ’ ακροατηρίου συζήτηση,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
1 Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η Γαλλική Δημοκρατία ζητεί την ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2021/988 της Επιτροπής, της 16ης Ιουνίου 2021, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ 2021, L 218, σ. 9, στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), στο μέτρο που απέκλεισε από τη χρηματοδότηση από το ΕΓΤΕ το ποσό των 45 869 990,19 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στις δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο μέτρου προαιρετικής συνδεδεμένης στήριξης για την παραγωγή οσπρίων για ζωοτροφές και σχετίζονται με το έτος υποβολής αιτήσεων 2017.
Ιστορικό της διαφοράς
2 Την 1η Αυγούστου 2016, οι γαλλικές αρχές κοινοποίησαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 54, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της Κοινής γεωργικής πολιτικής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 637/2008 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, σ. 608), μέτρο συνδεδεμένης στήριξης για τον τομέα των πρωτεϊνούχων φυτών, με τίτλο «24. Ενίσχυση της παραγωγής οσπρίων για ζωοτροφές» (στο εξής: μέτρο 24). Στο σημείο 2.2.β της κοινοποιήσεως διευκρινιζόταν, μεταξύ άλλων, ότι για το εν λόγω καθεστώς συνδεδεμένης στήριξης επιλέξιμες ήταν οι εκτάσεις που καλλιεργούνται με όσπρια για ζωοτροφές καθαρά, αναμεμειγμένα μεταξύ τους ή αναμεμειγμένα με άλλα είδη (σιτηρά, άλλα αγρωστώδη, ελαιούχους σπόρους), εφόσον το μίγμα περιείχε κατ’ ελάχιστον σε ποσοστό 50 % σπόρους οσπρίων για ζωοτροφές κατά την εμφύτευση.
3 Για τα έτη υποβολής αιτήσεων 2015 και 2016 (ήτοι, τα οικονομικά έτη 2016 και 2017), η Επιτροπή διενήργησε έρευνα, με τον αριθμό NAC/2016/021/FR, μετά το πέρας της οποίας διαπίστωσε ότι οι προϋποθέσεις επιλεξιμότητας που είχαν καθοριστεί για το μέτρο 24 δεν ήταν σύμφωνες προς το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, ως εκ τούτου, εξέδωσε την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2018/1841 της Επιτροπής, της 16ης Νοεμβρίου 2018, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του ΕΓΤΕ και του ΕΓΤΑΑ (ΕΕ 2018, L 298, σ. 34), με την οποία εφάρμοσε δημοσιονομική διόρθωση στη Γαλλική Δημοκρατία για τις δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του εν λόγω μέτρου.
4 Η Επιτροπή διενήργησε νέα έρευνα για το έτος υποβολής αιτήσεων 2017, η οποία πρωτοκολλήθηκε με τον αριθμό NAC/2018/009/FR.
5 Με επιστολή της 4ης Μαΐου 2018, η Επιτροπή κοινοποίησε στη Γαλλική Δημοκρατία τα πορίσματα της προαναφερθείσας έρευνας, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 34, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 908/2014 της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2014, για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τους οργανισμούς πληρωμών και άλλους οργανισμούς, τη δημοσιονομική διαχείριση, την εκκαθάριση λογαριασμών, τους κανόνες σχετικά με τους ελέγχους, τις εγγυήσεις και τη διαφάνεια (ΕΕ 2014, L 255, σ. 59). Στην ως άνω κοινοποίηση της 4ης Μαΐου 2018, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι οι προϋποθέσεις επιλεξιμότητας του μέτρου 24 δεν είχαν μεταβληθεί σε σχέση με τις προϋποθέσεις που ίσχυαν για τα έτη υποβολής αιτήσεων 2015 και 2016, διότι τα μίγματα οσπρίων με αγρωστώδη εξακολουθούσαν να περιλαμβάνονται στις επιλέξιμες για συνδεδεμένη στήριξη εκτάσεις. Κατόπιν τούτου, η Επιτροπή επισήμανε στις γαλλικές αρχές ότι θεωρούσε τις πληρωμές που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του μέτρου 24 από το έτος υποβολής αιτήσεων 2017 ως παράτυπες και μη επιλέξιμες για χρηματοδότηση από την Ένωση. Επιπλέον, η Επιτροπή κάλεσε τις γαλλικές αρχές να προβούν σε εκτίμηση του κινδύνου για το ΕΓΤΕ για το έτος υποβολής αιτήσεων 2017 και να τροποποιήσουν τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας του μέτρου 24.
6 Με επιστολή της 6ης Νοεμβρίου 2018, οι γαλλικές αρχές, αφενός, αμφισβήτησαν την εφαρμογή δημοσιονομικής διορθώσεως ίσης προς το ποσό της ενισχύσεως η οποία καταβλήθηκε για τις εκτάσεις που καλύπτονταν από μίγματα αποτελούμενα από όσπρια και αγρωστώδη και, αφετέρου, υποστήριξαν, κατ’ ουσίαν, ότι ουδεμία κανονιστική διάταξη απέκλειε τα αγρωστώδη από τη συνδεδεμένη στήριξη.
7 Με επιστολή της 17ης Δεκεμβρίου 2019, αποσταλείσα βάσει του άρθρου 34, παράγραφος 3, τρίτο εδάφιο, και του άρθρου 40, παράγραφος 1, του κανονισμού 908/2014, η Επιτροπή κοινοποίησε επισήμως στη Γαλλική Δημοκρατία το εκτιμώμενο ποσό της προτεινόμενης διορθώσεως για το έτος υποβολής αιτήσεων 2017, το οποίο ανερχόταν στο ποσό των 45 869 990,19 ευρώ.
8 Με επιστολή της 3ης Φεβρουαρίου 2020, οι γαλλικές αρχές ζήτησαν να κινηθεί διαδικασία συμβιβασμού επί τη βάσει του άρθρου 40, παράγραφος 1, του κανονισμού 908/2014. Στις 2 Αυγούστου 2020, το όργανο συμβιβασμού εξέδωσε την έκθεσή του, με την οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει συμβιβασμός μεταξύ των μερών.
9 Με επιστολή της 5ης Μαρτίου 2021, η Επιτροπή διαβίβασε στις γαλλικές αρχές την τελική της θέση κατόπιν της εκθέσεως του οργάνου συμβιβασμού, με την οποία επιβεβαίωσε, κατ’ ουσίαν, ότι, στο μέτρο που τα αγρωστώδη δεν περιλαμβάνονταν στον κατάλογο των τομέων και των παραγόμενων ειδών που είναι επιλέξιμα για τη συνδεδεμένη στήριξη, τον οποίο θεσπίζει το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013, τα μίγματα που αποτελούνται από όσπρια και αγρωστώδη, έστω και αν τα τελευταία περιέχονται σε μικρότερη αναλογία, δεν μπορούσαν να λάβουν τέτοια στήριξη.
10 Με την προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή απέκλεισε από τη χρηματοδότηση της Ένωσης, μεταξύ άλλων, τις δαπάνες τις οποίες πραγματοποίησε η Γαλλική Δημοκρατία στο πλαίσιο του μέτρου 24 και οι οποίες σχετίζονταν με το έτος υποβολής αιτήσεων 2017, ύψους 45 869 990,19 ευρώ.
Αιτήματα των διαδίκων
11 Η Γαλλική Δημοκρατία ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση με την οποία εφαρμόζεται δημοσιονομική διόρθωση ύψους 45 869 990,19 ευρώ στις δαπάνες που αφορούν το μέτρο 24 και σχετίζονται με το έτος υποβολής αιτήσεων 2017·
– να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
12 Η Επιτροπή ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να απορρίψει την προσφυγή·
– να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.
Σκεπτικό
13 Προς στήριξη της προσφυγής της, η Γαλλική Δημοκρατία προβάλλει έναν μόνο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αντλείται από παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013. Συγκεκριμένα, η Γαλλική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι, εκτιμώντας ότι τα όσπρια που καλλιεργούνται αναμεμειγμένα με αγρωστώδη δεν ήταν επιλέξιμα για καθεστώς συνδεδεμένης στήριξης, η Επιτροπή ερμήνευσε εσφαλμένα την εν λόγω διάταξη.
14 Συναφώς, η Γαλλική Δημοκρατία ισχυρίζεται ότι από τη γραμματική, συστηματική και τελολογική ερμηνεία του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013 προκύπτει ότι η έννοια του «τομέα», η οποία μνημονεύεται στη διάταξη αυτή, έχει ευρύτερο περιεχόμενο από την έννοια του «παραγόμενου είδους», όπερ επιβεβαιώνεται, μεταξύ άλλων, από τη διάκριση μεταξύ γεωργικών παραγωγών και γεωργικών τομέων στην οποία προβαίνει το άρθρο 52, παράγραφος 3, και το άρθρο 54, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 1307/2013, η αιτιολογική σκέψη 49 του εν λόγω κανονισμού και ο κανονισμός (ΕΕ) 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, σ. 671). Συνακόλουθα, κατά τη Γαλλική Δημοκρατία, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013, τα κράτη μέλη μπορούν, προκειμένου να αποτρέψουν την επιδείνωση υφιστάμενων δυσκολιών, να παρέχουν συνδεδεμένη στήριξη είτε σε συγκεκριμένο γεωργικό τομέα, δηλαδή σε περισσότερα είδη παραγωγών που ανήκουν κυρίως ή δευτερευόντως στον τομέα αυτό, είτε σε ένα μόνο συγκεκριμένο είδος γεωργικής παραγωγής.
15 Όσον αφορά ειδικότερα τον τομέα των πρωτεϊνούχων καλλιεργειών, ο οποίος μνημονεύεται στο άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013, η Γαλλική Δημοκρατία φρονεί ότι αυτός δεν υποδηλώνει μια συγκεκριμένη παραγωγή, αλλά αναφέρεται στον τομέα των φυτών που ανήκουν στην οικογένεια των οσπρίων, τα οποία καλλιεργούνται λόγω της μεγάλης περιεκτικότητάς τους σε πρωτεΐνες.
16 Υπό τις συνθήκες αυτές, η Γαλλική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι ο τομέας των πρωτεϊνούχων καλλιεργειών πρέπει να τύχει ευρείας ερμηνείας ούτως ώστε να περιλαμβάνει το σύνολο των τρεχουσών και καθιερωμένων εντός κράτους μέλους πρακτικών για την παραγωγή ειδών οσπρίων που καλλιεργούνται λόγω της μεγάλης περιεκτικότητάς τους σε πρωτεΐνες.
17 Στη Γαλλία, τα όσπρια που προορίζονται για ζωοτροφές καλλιεργούνται ευρέως αναμεμειγμένα με άλλα είδη, όπως τα αγρωστώδη. Συγκεκριμένα, η καλλιέργεια οσπρίων αναμεμειγμένων με αγρωστώδη παρουσιάζει όχι μόνο γεωργικό ενδιαφέρον, καθόσον παρέχει στους κτηνοτρόφους τη δυνατότητα να διαθέτουν πιο εύπεπτη τροφή για τα ζώα, αλλά και περιβαλλοντικό ενδιαφέρον, διότι τα όσπρια έχουν την ικανότητα να συγκρατούν το ατμοσφαιρικό άζωτο στο έδαφος με αποτέλεσμα να περιορίζεται η ανάγκη για προσθήκη αζωτούχων λιπασμάτων. Εξάλλου, η Γαλλική Δημοκρατία διατείνεται ότι, από τη δεκαετία του 1960, ο τομέας των οσπρίων για ζωοτροφές έχει υποστεί σημαντική κάμψη. Ως εκ τούτου, η χορήγηση συνδεδεμένης στήριξης για την καλλιέργεια οσπρίων που συμπεριλαμβάνει τις καλλιέργειες οσπρίων για ζωοτροφές αναμεμειγμένων με άλλα είδη, μεταξύ των οποίων και τα αγρωστώδη, ανταποκρίνεται στον επιδιωκόμενο από τη συνδεδεμένη στήριξη σκοπό, ο οποίος συνίσταται στη στήριξη ενός τομέα που αντιμετωπίζει δυσκολίες, ενθαρρύνοντας μια συνήθη και ωφέλιμη, τόσο για την υγεία των ζώων όσο και για το περιβάλλον, πρακτική.
18 Τέλος, με το υπόμνημα απαντήσεως, η Γαλλική Δημοκρατία διευκρινίζει ότι δεν υποστηρίζει ότι τα όσπρια και τα αγρωστώδη αποτελούν, αντιστοίχως, κύρια και δευτερεύοντα παραγόμενα είδη εντός του τομέα των πρωτεϊνούχων καλλιεργειών, αλλά ότι τα μίγματα οσπρίων και αγρωστωδών που αποτελούνται κυρίως από όσπρια είναι ένας ξεχωριστός τύπος παραγωγής υπαγόμενος στον εν λόγω τομέα.
19 Η Επιτροπή αντικρούει τα επιχειρήματα της Γαλλικής Δημοκρατίας.
20 Προκαταρκτικώς, αφενός, παρατηρείται ότι, με τα υπομνήματά της, η Γαλλική Δημοκρατία δεν αμφισβητεί ότι τα αγρωστώδη, εξεταζόμενα μεμονωμένα, δεν εμπίπτουν στους τομείς ή στα παραγόμενα είδη που περιλαμβάνονται στον κατάλογο του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013 και ότι, ως εκ τούτου, δεν είναι, αυτά καθεαυτά, επιλέξιμα για τη συνδεδεμένη στήριξη. Αφετέρου, οι διάδικοι δεν αμφισβητούν ότι τα όσπρια είναι επιλέξιμα για τη συνδεδεμένη στήριξη, καθόσον η παραγωγή αυτή ανήκει στον τομέα των πρωτεϊνούχων καλλιεργειών, στον οποίο αναφέρεται ρητώς το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013.
21 Εντούτοις, οι διάδικοι διαφωνούν ως προς το ζήτημα του κατά πόσον τα μίγματα μεταξύ, αφενός, γεωργικών προϊόντων που εμπίπτουν σε έναν από τους τομείς ή σε ένα από τα παραγόμενα είδη των οποίων ο κατάλογος παρατίθεται στο άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013, όπως είναι τα όσπρια, και, αφετέρου, γεωργικών προϊόντων που δεν εμπίπτουν στους εν λόγω τομείς ή στα εν λόγω παραγόμενα είδη, όπως είναι τα αγρωστώδη, είναι επιλέξιμα για τη συνδεδεμένη στήριξη.
22 Προκειμένου να επιλυθεί το ως άνω ζήτημα, πρέπει να γίνει γραμματική, συστηματική και τελολογική ερμηνεία του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013 (πρβλ. απόφαση της 11ης Δεκεμβρίου 2015, Φινλανδία κατά Επιτροπής, T‑124/14, EU:T:2015:955, σκέψη 24).
Επί της γραμματικής ερμηνείας
23 Όσον αφορά τη γραμματική ερμηνεία, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα κείμενα του δικαίου της Ένωσης διατυπώνονται σε πολλές γλώσσες και ότι οι αποδόσεις τους στις διάφορες γλώσσες είναι όλες εξίσου αυθεντικές, γεγονός που μπορεί να καθιστά αναγκαία μια σύγκριση των γλωσσικών αποδόσεων (πρβλ. απόφαση της 11ης Δεκεμβρίου 2015, Φινλανδία κατά Επιτροπής, T‑124/14, EU:T:2015:955, σκέψη 25 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).
24 Το άρθρο 52 του κανονισμού 1307/2013, το οποίο φέρει τον τίτλο «Γενικοί κανόνες», περιλαμβάνεται στο επιγραφόμενο «Προαιρετική συνδεδεμένη στήριξη» κεφάλαιο 1 του τιτλοφορούμενου «Συνδεδεμένη στήριξη» τίτλου IV του εν λόγω κανονισμού και ορίζει, στην παράγραφο 1, ότι τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν συνδεδεμένη στήριξη σε γεωργούς σύμφωνα με τους όρους του ως άνω κεφαλαίου.
25 Κατά το γράμμα του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013, συνδεδεμένη στήριξη μπορεί να χορηγείται στους ακόλουθους τομείς και παραγόμενα είδη: σιτηρά, ελαιούχους σπόρους, πρωτεϊνούχες καλλιέργειες, όσπρια, λινάρι, κάνναβη, ρύζι, καρπούς με κέλυφος, γεώμηλα αμυλοποιίας, γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα, σπόρους, πρόβειο και αίγειο κρέας, βόειο κρέας, ελαιόλαδο, μεταξοσκώληκες, αποξηραμένη χορτονομή, λυκίσκο, ζαχαρότευτλα, ζαχαροκάλαμο και κιχώριο, οπωροκηπευτικά και πρεμνοφυή δάση μικρού περίτροπου χρόνου.
26 Επισημαίνεται ότι το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013 θεσπίζει κατάλογο τομέων και παραγόμενων ειδών που είναι επιλέξιμα για τη συνδεδεμένη στήριξη, ο περιορισμένος και εξαντλητικός χαρακτήρας του οποίου υποδηλώνεται από τη χρήση του επιθέτου «ακόλουθους» («following» στα αγγλικά και «seguenti» στα ιταλικά), το οποίο ακολουθείται από άνω και κάτω τελεία και προηγείται της απαριθμήσεως των εν λόγω τομέων και παραγόμενων ειδών.
27 Επομένως, δεδομένου ότι το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013, αφενός, θεσπίζει περιοριστικό κατάλογο των τομέων και των παραγόμενων ειδών που είναι επιλέξιμα για τη συνδεδεμένη στήριξη και, αφετέρου, δεν μνημονεύει τα μίγματα μεταξύ προϊόντων που εμπίπτουν στους τομείς ή στα παραγόμενα είδη που αναφέρονται ρητώς στον κατάλογο αυτό και προϊόντων που δεν εμπίπτουν στους εν λόγω τομείς ή στα εν λόγω παραγόμενα είδη, η γραμματική ερμηνεία της διατάξεως αυτής φαίνεται να συνηγορεί υπέρ της θέσης της Επιτροπής όσον αφορά, κατ’ ουσίαν, τη μη επιλεξιμότητα των εν λόγω μιγμάτων, και όχι υπέρ της θέσης της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Επί της συστηματικής ερμηνείας
28 Από τη χρήση, αφενός, του επιθέτου «προαιρετική» στον τίτλο του κεφαλαίου 1 του τίτλου IV του κανονισμού 1307/2013 και, αφετέρου, του ρήματος «μπορώ» στο άρθρο 52, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού (βλ. σκέψη 24 ανωτέρω) συνάγεται ότι το καθεστώς συνδεδεμένης στήριξης δεν είναι υποχρεωτικό και ότι τα κράτη μέλη διαθέτουν, επομένως, την ελευθερία να χορηγήσουν μια τέτοια στήριξη.
29 Περαιτέρω, κατά το άρθρο 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1307/2013, όταν τα κράτη μέλη αποφασίζουν να θεσπίσουν τέτοιο καθεστώς στήριξης, πρέπει να το πράττουν τηρουμένων όλων των όρων του κεφαλαίου 1 του τίτλου IV του εν λόγω κανονισμού (βλ. σκέψη 24 ανωτέρω).
30 Συναφώς, πρώτον, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013, επιλέξιμοι για τη συνδεδεμένη στήριξη είναι οι τομείς και τα παραγόμενα είδη που απαριθμούνται στον περιοριστικό κατάλογο του συγκεκριμένου άρθρου. Δεύτερον, κατά το άρθρο 52, παράγραφος 3, του εν λόγω κανονισμού, μπορούν να επωφεληθούν τέτοιας στήριξης μόνον εκείνοι οι τομείς ή εκείνες οι περιφέρειες κράτους μέλους όπου «συγκεκριμένα είδη γεωργικής δραστηριότητας» ή «συγκεκριμένοι γεωργικοί τομείς», αφενός, αντιμετωπίζουν ορισμένες δυσκολίες και, αφετέρου, είναι ιδιαίτερα σημαντικοί για οικονομικούς, κοινωνικούς και/ή περιβαλλοντικούς λόγους. Το άρθρο 52, παράγραφος 3, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 639/2014 της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2014, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 και για την τροποποίηση του παραρτήματος Χ του εν λόγω κανονισμού (ΕΕ 2014, L 181, σ. 1), διευκρινίζει ότι οι εν λόγω δυσκολίες συνεπάγονται την ύπαρξη κινδύνου εγκατάλειψης ή μείωσης της παραγωγής, μεταξύ άλλων, λόγω της μειωμένης κερδοφορίας της ασκούμενης δραστηριότητας, η οποία επηρεάζει αρνητικά την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ισορροπία στην εν λόγω περιφέρεια ή στον εν λόγω τομέα. Τρίτον, το άρθρο 52, παράγραφος 5, του κανονισμού 1307/2013 ορίζει ότι η στήριξη αυτή πρέπει να είναι απαραίτητη για τη διατήρηση των τρεχόντων επιπέδων παραγωγής στις περιφέρειες ή στους τομείς αυτούς.
31 Επομένως, από τη συνδυασμένη ερμηνεία των προαναφερθεισών διατάξεων προκύπτει ότι βούληση του νομοθέτη ήταν να περιορίσει τη δυνατότητα των κρατών μελών να χορηγούν συνδεδεμένη στήριξη διά της θέσπισης σωρευτικών προϋποθέσεων οι οποίες περιορίζουν σημαντικά τον κύκλο των επιλέξιμων δικαιούχων και, γενικότερα, το καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής της. Επομένως, τυχόν ευρεία ερμηνεία του εν λόγω πεδίου εφαρμογής δεν θα συμβιβαζόταν με τις προαναφερθείσες προϋποθέσεις.
32 Επιπλέον, μολονότι το άρθρο 52, παράγραφος 3, του κανονισμού 1307/2013 παρέχει ορισμένο περιθώριο εκτιμήσεως στα κράτη μέλη προκειμένου να καθορίσουν αν ορισμένοι τομείς ή ορισμένα παραγόμενα είδη, αφενός, είναι ιδιαίτερα σημαντικά για οικονομικούς, περιβαλλοντικούς ή κοινωνικούς λόγους και, αφετέρου, αντιμετωπίζουν ορισμένες δυσκολίες και αν η συνδεδεμένη στήριξη θα μπορούσε να αποτρέψει την επιδείνωση των δυσκολιών αυτών ή την εγκατάλειψη της παραγωγής, ουδόλως προκύπτει από την ως άνω διάταξη ούτε από καμία άλλη διάταξη του κανονισμού 1307/2013 ή του κανονισμού 639/2014 ότι τα κράτη μέλη διαθέτουν ανάλογο περιθώριο εκτιμήσεως όσον αφορά τον καθορισμό των επιλέξιμων για τη συνδεδεμένη στήριξη τομέων ή παραγόμενων ειδών, των οποίων ο κατάλογος περιλαμβάνεται στο άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013. Συγκεκριμένα, μια τέτοια εξουσία εκτιμήσεως θα ήταν αντίθετη προς τον εξαντλητικό χαρακτήρα του καταλόγου του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013, τον οποίο άλλωστε ρητώς παραδέχθηκε η Γαλλική Δημοκρατία με τα υπομνήματά της.
33 Εξάλλου, επισημαίνεται ότι το άρθρο 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 1307/2013 απαριθμεί τα διάφορα καθεστώτα στήριξης για τους γεωργούς τα οποία ρυθμίζονται από τις διατάξεις του. Πάντως, από το παράρτημα 1 του ως άνω κανονισμού προκύπτει ότι τα εν λόγω καθεστώτα αποσυνδέονται από την παραγωγή, με εξαίρεση το καθεστώς της συνδεδεμένης στήριξης και της ειδικής ενίσχυσης για το βαμβάκι, η οποία διέπεται από τις διατάξεις του κεφαλαίου 2 του τίτλου IV του ίδιου κανονισμού.
34 Κατά συνέπεια, η συνδεδεμένη στήριξη συνιστά παρεκκλίνον καθεστώς ενίσχυσης σε σχέση με τα λοιπά διεπόμενα από τον κανονισμό 1307/2013 καθεστώτα ενισχύσεων, τα οποία αποσυνδέονται από την παραγωγή και τα οποία, κατ’ αρχήν, δεν αφορούν ειδικά τομείς ή γεωργικές παραγωγές που αντιμετωπίζουν δυσκολίες.
35 Επομένως, λαμβανομένου υπόψη του εξαιρετικού χαρακτήρα της συνδεδεμένης στήριξης, οι προϋποθέσεις εφαρμογής της πρέπει να ερμηνεύονται στενά [πρβλ., κατ’ αναλογίαν, αποφάσεις της 13ης Δεκεμβρίου 2018, Sut, C‑514/17, EU:C:2018:1016, σκέψη 28 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία, και της 22ας Ιανουαρίου 2020, Pensionsversicherungsanstalt (Παύση εργασίας μετά την ηλικία συνταξιοδότησης), C‑32/19, EU:C:2020:25, σκέψη 38 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία].
36 Υπό το πρίσμα των ανωτέρω σκέψεων, συνάγεται το συμπέρασμα ότι οι επιλέξιμοι τομείς και τα επιλέξιμα παραγόμενα είδη που περιλαμβάνονται στον κατάλογο του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013 πρέπει να ερμηνεύονται στενά.
37 Επομένως, η συστηματική ερμηνεία του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013 δεν επιρρωννύει τη θέση της Γαλλικής Δημοκρατίας όσον αφορά την επιλεξιμότητα των μιγμάτων τα οποία αποτελούνται από γεωργικά προϊόντα που εμπίπτουν σε έναν από τους τομείς ή σε ένα από τα παραγόμενα είδη των οποίων ο κατάλογος παρατίθεται ρητώς στο εν λόγω άρθρο και από άλλα προϊόντα που δεν εμπίπτουν στους εν λόγω τομείς ή στα εν λόγω παραγόμενα είδη.
Επί της τελολογικής ερμηνείας
38 Για την τελολογική ερμηνεία του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013, πρέπει να ληφθεί υπόψη ο σκοπός του καθεστώτος συνδεδεμένης στήριξης, ο οποίος μνημονεύεται στην αιτιολογική σκέψη 49 και στο άρθρο 52, παράγραφος 5, του ίδιου κανονισμού. Από την εν λόγω αιτιολογική σκέψη και την τελευταία ως άνω διάταξη, ερμηνευόμενες σε συνδυασμό με το άρθρο 52, παράγραφος 3, του κανονισμού 1307/2013 και το άρθρο 52, παράγραφος 3, του κανονισμού 639/2014 (βλ. σκέψη 30 ανωτέρω), προκύπτει ότι η συνδεδεμένη στήριξη δεν αποσκοπεί στη στήριξη της γεωργικής παραγωγής εν γένει, αλλά στη δημιουργία κινήτρου για τη διατήρηση των τρεχόντων επιπέδων παραγωγής σε εκείνους τους τομείς ή σε εκείνες τις περιφέρειες κράτους μέλους όπου συγκεκριμένα είδη γεωργικής δραστηριότητας ή συγκεκριμένοι γεωργικοί τομείς –ιδιαίτερα σημαντικοί για οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους– αντιμετωπίζουν ορισμένες δυσκολίες, οι οποίες ενδέχεται να οδηγήσουν στην εγκατάλειψη ή στη μείωση της παραγωγής και να επηρεάσουν αρνητικά την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ισορροπία στην εν λόγω περιφέρεια ή στον εν λόγω τομέα.
39 Επομένως, ο σκοπός της συνδεδεμένης στήριξης συνίσταται στη στήριξη της παραγωγής που σχετίζεται με ορισμένους γεωργικούς τομείς ή με ορισμένα παραγόμενα είδη που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, προκειμένου να αποτραπούν η εγκατάλειψη ή η μείωση της παραγωγής αυτής, καθώς και οι συνακόλουθες επιπτώσεις για την οικονομική, κοινωνική ή περιβαλλοντική ισορροπία της οικείας περιφέρειας ή του οικείου τομέα.
40 Εν προκειμένω, πρέπει να υπομνησθεί ότι το μέτρο 24, με τίτλο «Ενίσχυση της παραγωγής οσπρίων για ζωοτροφές», αποσκοπούσε στη δημιουργία κινήτρου για παραγωγή οσπρίων για ζωοτροφές διότι, σύμφωνα με την κοινοποίηση στην οποία προέβη η Γαλλική Δημοκρατία σύμφωνα με το άρθρο 52, παράγραφος 4, του κανονισμού 1307/2013, οι καλυπτόμενες από όσπρια για ζωοτροφές εκτάσεις είχαν υποστεί κάμψη από το 2010 και οι καλυπτόμενες από καθαρά όσπρια για ζωοτροφές εκτάσεις σημείωναν συνεχή και σημαντική μείωση.
41 Η Γαλλική Δημοκρατία ισχυρίζεται, κατ’ ουσίαν, ότι η χορήγηση συνδεδεμένης στήριξης για την καλλιέργεια οσπρίων με μεγάλη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, η οποία θα περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, τα μίγματα που αποτελούνται από όσπρια και αγρωστώδη, ανταποκρίνεται στον σκοπό της στήριξης ενός ιδιαίτερα σημαντικού για οικονομικούς, κοινωνικούς ή περιβαλλοντικούς λόγους τομέα που αντιμετωπίζει δυσκολίες, κατά την έννοια του άρθρου 52, παράγραφος 3, του κανονισμού 1307/2013.
42 Συναφώς, πρώτον, η Γαλλική Δημοκρατία διατείνεται ότι τα όσπρια έχουν την ιδιαιτερότητα να συγκρατούν το ατμοσφαιρικό άζωτο στο έδαφος με αποτέλεσμα να αποφεύγεται κατ’ αυτόν τον τρόπο η προσθήκη αζωτούχων λιπασμάτων και ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα όσπρια συχνά και παραδοσιακά σπέρνονται μαζί με άλλα είδη.
43 Πάντως, από το προαναφερθέν επιχείρημα δεν προκύπτει ότι τα όσπρια σπέρνονται αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο με αγρωστώδη. Επομένως, το επιχείρημα αυτό δεν είναι ικανό να αποδείξει ότι ο επιδιωκόμενος με το μέτρο 24 σκοπός, συμφώνως προς τον κανονισμό 1307/2013, ο οποίος συνίσταται στη στήριξη της παραγωγής οσπρίων για ζωοτροφές για τη διατήρηση του τρέχοντος επιπέδου (βλ. σκέψη 40 ανωτέρω), μπορούσε να επιτευχθεί κατά αποτελεσματικό τρόπο μόνον εφόσον η εν λόγω παραγωγή περιλάμβανε τα μίγματα που αποτελούνται από όσπρια και αγρωστώδη.
44 Εν πάση περιπτώσει, όπως υποστήριξε και η Επιτροπή, επισημαίνεται ότι η συνδεδεμένη στήριξη δεν αποσκοπεί στη στήριξη των μέτρων που έχουν συνέπειες επωφελείς για το περιβάλλον και ότι στον κανονισμό 1307/2013 προβλέπεται ένα άλλο καθεστώς στήριξης το οποίο επιδιώκει τον εν λόγω σκοπό (βλ. το τιτλοφορούμενο «Ενίσχυση για γεωργικές πρακτικές επωφελείς για το κλίμα και το περιβάλλον» κεφάλαιο 3 του επιγραφόμενου «Καθεστώς βασικής ενίσχυσης, καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης και συναφείς ενισχύσεις» τίτλου ΙΙΙ του ως άνω κανονισμού).
45 Επομένως, ακόμη και αν υποτεθεί ότι τα όσπρια είναι ωφέλιμα για το περιβάλλον, το γεγονός αυτό δεν αποδεικνύει ότι ο μνημονευόμενος στη σκέψη 40 ανωτέρω σκοπός εξυπηρετείται αποτελεσματικά με τη χορήγηση συνδεδεμένης στήριξης στα μίγματα που αποτελούνται από όσπρια και αγρωστώδη. Ως εκ τούτου, το επιχείρημα της Γαλλικής Δημοκρατίας που μνημονεύθηκε στη σκέψη 42 ανωτέρω πρέπει να απορριφθεί.
46 Εξάλλου, με το υπόμνημα απαντήσεως, η Γαλλική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι οι καλλιέργειες μιγμάτων που αποτελούνται από όσπρια μαζί με αγρωστώδη παρουσιάζουν καθαυτό περιβαλλοντικό ενδιαφέρον, διότι η παρουσία αγρωστωδών αναγκάζει τα όσπρια να συγκρατούν καλύτερα το ατμοσφαιρικό άζωτο με αποτέλεσμα να αποφεύγεται, κατ’ αυτόν τον τρόπο, η προσθήκη αζωτούχων λιπασμάτων στο έδαφος. Προς στήριξη του επιχειρήματος αυτού, η Γαλλική Δημοκρατία επικαλείται μελέτη του 2010 του Institut national de recherche pour l’agriculture, l’alimentation et l’environnement (Εθνικού Ιδρύματος Έρευνας για τη Γεωργία, τη Διατροφή και το Περιβάλλον, Γαλλία). Εντούτοις, από τη δικογραφία της υποθέσεως δεν προκύπτει ότι το κατά τα ανωτέρω προβληθέν επιχείρημα και η προαναφερθείσα μελέτη κοινοποιήθηκαν στην Επιτροπή ούτε ότι αποτέλεσαν αντικείμενο συζητήσεως κατά τη διοικητική διαδικασία. Υπό τις συνθήκες αυτές, σύμφωνα με τη νομολογία κατά την οποία η νομιμότητα μιας αποφάσεως της Επιτροπής πρέπει να εκτιμάται βάσει των στοιχείων τα οποία μπορούσε να έχει στη διάθεσή της όταν εξέδωσε τη σχετική απόφαση (πρβλ. απόφαση της 22ας Ιανουαρίου 2020, Λιθουανία κατά Επιτροπής, T‑19/18, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2020:4, σκέψη 42 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία), το κατά τα ανωτέρω προβληθέν επιχείρημα και η προαναφερθείσα μελέτη πρέπει να μη ληφθούν υπόψη ως μη ασκούντα επιρροή επί του βασίμου της προσβαλλομένης αποφάσεως.
47 Δεύτερον, η Γαλλική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι τα μίγματα που αποτελούνται από όσπρια και αγρωστώδη παρέχουν στους κτηνοτρόφους τη δυνατότητα να διαθέτουν πιο πλήρη και εύπεπτη τροφή για τα ζώα. Πλην όμως, πρέπει να γίνει δεκτό, όπως υποστηρίζει η Επιτροπή, ότι το επιχείρημα αυτό δεν είναι λυσιτελές, διότι, στην προκειμένη περίπτωση, το μέτρο 24 δεν αφορά τον κτηνοτροφικό τομέα, αλλά σκοπεί στη στήριξη της παραγωγής οσπρίων για ζωοτροφές. Ως εκ τούτου, το επιχείρημα της Γαλλικής Δημοκρατίας πρέπει να απορριφθεί.
48 Επομένως, η Γαλλική Δημοκρατία δεν είναι σε θέση να αποδείξει ότι η χορήγηση συνδεδεμένης στήριξης στα μίγματα που αποτελούνται από όσπρια και αγρωστώδη ανταποκρίνεται στον επιδιωκόμενο με το μέτρο 24 σκοπό, σύμφωνα με τον κανονισμό 1307/2013.
49 Λαμβανομένων υπόψη των προεκτεθέντων, η τελολογική ερμηνεία του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013 τείνει να επιβεβαιώσει ότι τα μίγματα μεταξύ γεωργικών προϊόντων που εμπίπτουν σε έναν από τους τομείς ή σε ένα από τα παραγόμενα είδη των οποίων ο κατάλογος περιλαμβάνεται ρητώς στο εν λόγω άρθρο και γεωργικών προϊόντων που δεν εμπίπτουν στους εν λόγω τομείς ή στα εν λόγω παραγόμενα είδη δεν είναι επιλέξιμα για τη συνδεδεμένη στήριξη.
50 Υπό το πρίσμα των προεκτεθέντων, η γραμματική, συστηματική και τελολογική ερμηνεία του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013 αποκλείουν την ευρεία ερμηνεία της έννοιας του γεωργικού «τομέα», κατά το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013, την οποία υποστηρίζει η Γαλλική Δημοκρατία.
51 Εντούτοις, πρέπει να εξακριβωθεί αν, όπως ισχυρίζεται η Γαλλική Δημοκρατία, προκειμένου να οριστεί ένας γεωργικός τομέας, κατά την έννοια του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των συνήθων και καθιερωμένων εντός κράτους μέλους πρακτικών για την παραγωγή καλλιεργειών που ανήκουν σε έναν τέτοιο τομέα (βλ. σκέψη 16 ανωτέρω).
52 Συναφώς, η Γαλλική Δημοκρατία ισχυρίζεται ότι, σύμφωνα με το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 639/2014, οι συνήθεις και καθιερωμένες εντός κράτους μέλους πρακτικές είναι κρίσιμες προκειμένου να οριστούν οι συγκεκριμένοι γεωργικοί τομείς στους οποίους αναφέρεται το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013.
53 Η Επιτροπή αντικρούει τα επιχειρήματα της Γαλλικής Δημοκρατίας.
54 Πρώτον, αφενός, επισημαίνεται ότι, όπως σημείωσε και η Επιτροπή, ο κανονισμός 639/2014 είναι κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός ο οποίος αποσκοπεί στη συμπλήρωση των διατάξεων του κανονισμού 1307/2013. Ωσαύτως, οι διατάξεις του δεν μπορούν να αποτελέσουν βάση ούτε για παρέκκλιση από τις διατάξεις του κανονισμού 1307/2013, επί τη βάσει του οποίου εκδόθηκε, ούτε για ερμηνεία των διατάξεων αυτών κατά τρόπο αντίθετο προς το γράμμα και την οικονομία τους.
55 Αφετέρου, το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 639/2014 δεν αφορά τον καθορισμό των τομέων και των παραγόμενων ειδών που είναι επιλέξιμα για τη συνδεδεμένη στήριξη, στον οποίο προβαίνει το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013. Πράγματι, το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 639/2014 παραπέμπει ρητώς στο άρθρο 52, παράγραφος 3, του κανονισμού 1307/2013, το οποίο θέτει σωρευτική και διακριτή προϋπόθεση από εκείνη του άρθρου 52, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού (βλ. σκέψεις 30 έως 32 ανωτέρω).
56 Επομένως, από τον συνδυασμό του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 639/2014 και του άρθρου 52, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 1307/2013 προκύπτει ότι τα κράτη μέλη «λαμβάνουν υπόψη ιδίως τις σχετικές διαρθρώσεις και συνθήκες παραγωγής της εν λόγω περιφέρειας ή του εν λόγω τομέα» μόνον όταν προσδιορίζουν, σύμφωνα με το άρθρο 52, παράγραφος 3, του κανονισμού 1307/2013, τα «συγκεκριμένα είδη γεωργικής δραστηριότητας» ή τους «συγκεκριμένο[υς] γεωργικο[ύς] τομείς» που, αφενός, είναι ιδιαίτερα σημαντικοί για οικονομικούς, κοινωνικούς ή περιβαλλοντικούς λόγους και, αφετέρου, αντιμετωπίζουν ορισμένες δυσκολίες.
57 Δεύτερον, με το υπόμνημα απαντήσεως, η Γαλλική Δημοκρατία διευκρίνισε, κατ’ ουσίαν, ότι δεν επεδίωκε να αποδείξει ότι οι συνήθεις και καθιερωμένες εντός κράτους μέλους πρακτικές συνιστούν κριτήριο επιλεξιμότητας για τη συνδεδεμένη στήριξη, αλλά ότι οι πρακτικές αυτές ήταν κρίσιμες προκειμένου να οριστούν οι συγκεκριμένοι γεωργικοί τομείς στους οποίους αναφέρεται το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013. Συναφώς, αρκεί η επισήμανση ότι η διάκριση αυτή είναι τεχνητή. Συγκεκριμένα, σε αντίθεση με τον ισχυρισμό της Γαλλικής Δημοκρατίας, ο ορισμός των τομέων των οποίων ο κατάλογος περιλαμβάνεται στο άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013 είναι ζήτημα που τίθεται προκειμένου να προσδιοριστούν οι καλλιέργειες και τα παραγόμενα είδη που είναι επιλέξιμα για τη συνδεδεμένη στήριξη κατ’ εφαρμογήν του ως άνω άρθρου. Όπως όμως επισημάνθηκε στη σκέψη 32 ανωτέρω, το άρθρο αυτό δεν παρέχει κανένα περιθώριο εκτιμήσεως στα κράτη μέλη όσον αφορά τον καθορισμό των τομέων και των παραγόμενων ειδών που είναι επιλέξιμα για τη συνδεδεμένη στήριξη.
58 Τρίτον, προκειμένου να διαφυλαχθεί, εντός της Ένωσης, η ασφάλεια δικαίου και μια ομοιόμορφη ερμηνεία των διατάξεων σχετικά με τη συνδεδεμένη στήριξη, ένας γεωργικός τομέας, κατά την έννοια του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013, πρέπει να ορίζεται βάσει σαφών και αντικειμενικών κριτηρίων όσον αφορά τα γεωργικά προϊόντα που εμπίπτουν στον τομέα αυτό. Συνακόλουθα, η έννοια του «τομέα» δεν μπορεί να οριστεί βάσει των συνήθων και καθιερωμένων εντός κράτους μέλους πρακτικών για την παραγωγή καλλιεργειών που ανήκουν σε έναν τέτοιο τομέα, οι οποίες δεν αφορούν τα ίδια τα προϊόντα και μπορούν να ποικίλλουν ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στο εκάστοτε κράτος μέλος. Περαιτέρω, η ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν προβλέπει ειδικά κριτήρια βάσει των οποίων πρέπει να εξετάζεται η ύπαρξη συνήθους και καθιερωμένης εντός κράτους μέλους πρακτικής. Επομένως, η προτεινόμενη από τη Γαλλική Δημοκρατία ερμηνεία δεν συνάδει με τις απαιτήσεις σαφήνειας και προβλεψιμότητας του εφαρμοστέου κανόνα δικαίου.
59 Ως εκ τούτου, ακόμη και αν υποτεθεί ότι τα μίγματα που αποτελούνται από όσπρια και αγρωστώδη συνιστούν συνήθη και καθιερωμένη στη Γαλλία πρακτική στον τομέα των πρωτεϊνούχων καλλιεργειών, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι τα μίγματα αυτά εμπίπτουν στον εν λόγω τομέα κατά την έννοια του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013.
60 Υπό το πρίσμα του συνόλου των προεκτεθέντων, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η Επιτροπή δεν υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο ερμηνεύοντας το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013 υπό την έννοια ότι αποκλείονται από τη συνδεδεμένη στήριξη, αφενός, τα προϊόντα τα οποία δεν μνημονεύονται στον κατάλογο του εν λόγω άρθρου ή τα οποία δεν περιλαμβάνονται σε έναν από τους τομείς που επίσης μνημονεύονται στον εν λόγω κατάλογο, όπως είναι τα αγρωστώδη, και, αφετέρου, τα μίγματα μεταξύ των προαναφερθέντων προϊόντων και των προϊόντων που εμπίπτουν στους τομείς ή στα παραγόμενα είδη που αναφέρονται ρητώς στο ως άνω άρθρο.
61 Επομένως, πρέπει να απορριφθεί ο μοναδικός λόγος ακυρώσεως που προέβαλε η Γαλλική Δημοκρατία και, ως εκ τούτου, η προσφυγή στο σύνολό της.
Επί των δικαστικών εξόδων
62 Κατά το άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η Γαλλική Δημοκρατία ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα της Επιτροπής.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (ένατο τμήμα)
αποφασίζει:
1) Απορρίπτει την προσφυγή.
2) Καταδικάζει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.
Costeira | Kancheva | Δημητρακόπουλος |
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 21 Σεπτεμβρίου 2022.
(υπογραφές)