Αναίρεση που άσκησε στις 8 Ιανουαρίου 2013 η Dana Mocová κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 13 Ιουνίου 2012 στην υπόθεση F-41/11, Mocová κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-347/12 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Dana Mocová (Πράγα, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωποι: D. Abreu Caldas, S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis και É Marchal, δικηγόροι)
Αντίδικος κατ' αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 13ης Ιουνίου 2012 στην υπόθεση F-41/11, Dana Mocová κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής·
να ακυρώσει την απόφαση περί απορρίψεως της αιτήσεως ανανεώσεως της συμβάσεως της αναιρεσείουσας·
να καταδικάσει την Επιτροπή στα έξοδα αμφοτέρων των δικών.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους.
Ο πρώτος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά το περιεχόμενο της αρχής της νομιμότητας, καθόσον το ΔΔΔ έκρινε, αφενός, ότι η αιτιολογία που παρέσχε η αρμόδια αρχή για τη σύναψη των συμβάσεων (στο εξής: ΑΑΣΣ) κατά το στάδιο της απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως μπορεί να υποκαταστήσει και να τροποποιήσει την αιτιολογία που παρασχέθηκε κατά την απόρριψη της αιτήσεως της αναιρεσείουσας περί παρατάσεως της συμβάσεώς της εκτάκτου υπαλλήλου και, αφετέρου, καθόσον το ΔΔΔ έκρινε έγκυρη την αιτιολογία καίτοι στηριζόταν σε στοιχεία που διαπιστώθηκαν μετά την έκδοση της προσβαλλομένης πράξεως. Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι:
- αν, εν προκειμένω, η σύμβαση της προσφεύγουσας δεν ανανεώθηκε λόγω του αντισωρευτικού κανόνα των οκτώ ετών, η ΑΑΣΣ δεν μπορούσε στη συνέχεια να ισχυριστεί, με την απάντησή της στη διοικητική ένσταση, ότι η σύμβαση δεν ανανεώθηκε λόγω δημοσιονομικών περιορισμών, λόγω των προσόντων της ενδιαφερομένης και προς το συμφέρον της υπηρεσίας και να περιορίσει στη συνέχεια, ενώπιον του ΔΔΔ, την αιτιολογία αυτή μόνο στους δημοσιονομικούς περιορισμούς.
το ΔΔΔ, αντίθετα προς τα διαλαμβανόμενα στη σκέψη 50 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, ήταν υποχρεωμένο να εξετάσει την ένσταση ελλείψεως νομιμότητας που προβλήθηκε κατά του κανόνα των οκτώ ετών, που συνιστούσε την αιτιολογία που παρασχέθηκε κατά τον χρόνο της απορρίψεως της αιτήσεως παρατάσεως της συμβάσεως εκτάκτου υπαλλήλου.
Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον το ΔΔΔ έκρινε ότι η ΑΑΣΣ έλαβε την προσβαλλόμενη απόφαση λαμβάνοντας υπόψη το συμφέρον της υπηρεσίας, ενώ το ΔΔΔ διαπίστωσε ότι η Επιτροπή αναγνώρισε κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση ότι μόνον οι δημοσιονομικοί περιορισμοί μπορούσαν να προβληθούν προς αιτιολόγηση της προσβληθείσας πρωτοδίκως πράξεως. Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει, εξάλλου, ότι το ΔΔΔ δεν τήρησε την υποχρεώση αιτιολογήσεως και την υποχρέωση εξετάσεως όλων των προβαλλομένων ενώπιόν του παραβιάσεων του δικαίου μη κάνοντας καμία αναφορά στην επιχειρηματολογία της τότε προσφεύγουσας περί αντιφάσεως μεταξύ της αιτιολογίας που αναφερόταν στην κατάργηση θέσεων λόγω δημοσιονομικών περιορισμών και της δημιουργίας νέων θέσεων εκτάκτων υπαλλήλων βαθμού AD9.
____________