Αναίρεση που άσκησε στις 14 Αυγούστου 2008 η Marianne Timmer κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 5 Ιουνίου 2008 στην υπόθεση F-123/06, Timmer κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου

(Υπόθεση T-340/08 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Marianne Timmer (Saint-Sauves-d'Auvergne, Γαλλία) (εκπρόσωπος: F. Rollinger, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Ελεγκτικό Συνέδριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να εξαφανίσει τη διάταξη της 5ης Ιουνίου 2008 στην υπόθεση F-123/06, Marianne Timmer κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου·

να δεχθεί το αίτημα αποζημιώσεως·

να καταδικάσει το Ελεγκτικό Συνέδριο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως η αναιρεσείουσα ζητεί την εξαφάνιση της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ) της 5ης Ιουνίου 2008, F-123/06, στην υπόθεση Timmer κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία το ΔΔΔ απέρριψε ως απαράδεκτη την προσφυγή με την οποία η ίδια είχε ζητήσει, αφενός, την ακύρωση των εκθέσεων βαθμολογίας της για την περίοδο 1984-997 και των συναφών ή/και συνακόλουθων αποφάσεων, περιλαμβανομένης και εκείνης που αφορά τον διορισμό του βαθμολογητή στη θέση του διευθυντή της ολλανδικής μεταφραστικής υπηρεσίας του Ελεγκτικού Συνεδρίου και, αφετέρου, αποκατάσταση της ζημίας που φέρεται ότι υπέστη.

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως η αναιρεσείουσα επικαλείται έξι λόγους τους οποίους αντλεί:

από αλλοίωση των πραγματικών περιστατικών που συνάγονται από τα υποβληθέντα στο ΔΔΔ έγγραφα και από εσφαλμένη εκτίμηση του βάρους της αποδείξεως·

από αλλοίωση του αιτήματος της αναιρεσείουσας προς την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή, της 29ης Ιουλίου 2005, σχετικά με την τήρηση του άρθρου 14 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όπως ίσχυε πριν από την έναρξη της ισχύος του κανονισμού 723/2004¹ που τον τροποποίησε, καθόσον το αίτημα αυτό δεν αφορού την επανεξέταση των εκθέσεων βαθμολογίας της αναιρεσείουσας όπως αναφέρει η σκέψη 37 της αναιρεσιβαλλομένης διατάξεως·

από εσφαλμένο νομικό χαρακτηρισμό της από 26 Φεβρουαρίου 2006 ενστάσεως που υπέβαλε προς της ασκήσεως της προσφυγής, αντικείμενο της οποίας είναι η ακύρωση των εκθέσεων βαθμολογίας και των αποφάσεων που αφορούν την αναιρεσείουσα και όχι "ο συνυπολογισμός πολλών άλλων νέων πραγματικών περιστατικών" (σκέψη 41 της αναιρεσιβαλλομένης διατάξεως·

από έλλειψη αιτιολογίας της αποφάσεως με την οποία απερρίφθη η ένστασή της·

επικουρικώς, από ανεπαρκή αιτιολογία της απορριπτικής αυτής αποφάσεως, καθόσον το ΔΔΔ όφειλε να εξετάσει την ανεπάρκεια της αιτιολογίας·

από εσφαλμένη εφαρμογή της νομολογίας όσον αφορά την παράνομη άσκηση καθηκόντων από τον προϊστάμενο της αναιρεσείουσας, καθόσον η αναιρεσείουσα δεν ισχυρίστηκε ότι οι εκθέσεις βαθμολογίας της έπασχαν λόγω του παράνομου διορισμού του προϊσταμένου της, αλλά επειδή αυτός κατείχε παρανόμως θέση την οποία η αναιρεσείουσα θα μπορούσε να κατέχει και λόγω του προσωπικού συμφέροντος των ανωτέρων της (σκέψη 42 της αναιρεσιβαλλομένης διατάξεως).

____________

¹ - Κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΚ, Ευρατόμ) 723/2004, της 22ας Μαρτίου 2004, για την τροποποίηση του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του καθεστώτος που εφαρμόζεται στο λοιπό προσωπικό των Κοινοτήτων αυτών (ΕΕ L 124, σ. 1).