WYROK SĄDU (izba ds. odwołań)
z dnia 15 czerwca 2011 r.

Sprawa T‑510/09 P

V

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Służba publiczna – Zatrudnienie – Odmowa zatrudnienia ze względu na fizyczną niezdolność do wykonywania obowiązków – Obowiązek uzasadnienia spoczywający na Sądzie do spraw Służby Publicznej

Przedmiot:      Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 21 października 2009 r. w sprawie F-33/08 V przeciwko Komisji, Zb.Orz. s. I‑A‑1‑403, II‑A‑1‑2159.

Orzeczenie:      Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej z dnia 21 października 2009 r. w sprawie F-33/08 V przeciwko Komisji zostaje uchylony w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej nie wypowiedział się w przedmiocie zarzutu podniesionego przez V podczas rozprawy, dotyczącego niewpisania przewodniczącego komisji lekarskiej na listę belgijskiego samorządu lekarskiego. W pozostałym zakresie odwołanie zostaje oddalone. Skarga wniesiona przez V do Sądu do spraw Służby Publicznej w sprawie F‑33/08 zostaje oddalona. V pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską w ramach niniejszej instancji. Koszty związane z postępowaniem w pierwszej instancji, które zakończyło się wydaniem ww. wyroku w sprawie V przeciwko Komisji zostaną pokryte zgodnie z rozstrzygnięciem zawartym w pkt 2 i 3 jego sentencji.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Zatrudnienie – Odmowa zatrudnienia ze względu na fizyczną niezdolność do pracy – Wada opinii lekarskiej w sprawie niezdolności do pracy – Przyjęcie przez komisję lekarską ostatecznej opinii na podstawie wadliwej opinii – Niezgodność z prawem

(regulamin pracowniczy, art. 33)

2.      Postępowanie – Środki organizacji postępowania – Żądanie przedstawienia dokumentu – Weryfikacja poufnego charakteru – Brak możliwości zastosowania w wypadku wystosowanej względem Sądu odmowy opartej na poufnym charakterze dokumentów

(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 44 § 2)

3.      Odwołanie – Zarzuty – Niewystarczające uzasadnienie – Podanie przez Sąd uzasadnienia dorozumianego – Dopuszczalność – Granice – Obowiązek wypowiedzenia się w przedmiocie każdego podnoszonego naruszenia prawa

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 36, załącznik I, art. 7 ust. 1)

1.      Wada negatywnej opinii lekarskiej lekarza zakładowego instytucji, sporządzonej w następstwie wstępnego badania lekarskiego przy zatrudnieniu może mieć wpływ na zgodność z prawem ostatecznej opinii wydanej przez komisję lekarską, do której zwrócono się na mocy art. 33 regulaminu pracowniczego, jak również odmownej decyzji w sprawie zatrudnienia wydanej na podstawie wspomnianej opinii ostatecznej.

W tym względzie o ile prawdą jest, że komisja lekarska może ponownie zbadać w sposób pełny i bezstronny sytuację kandydata, o tyle jednak w braku prawidłowej negatywnej opinii lekarskiej lekarza zakładowego nie można w sposób ważny wystąpić do komisji lekarskiej.

(zob. pkt 51, 52)

Odesłanie: Sąd, sprawa T‑10/93 A przeciwko Komisji, 14 kwietnia 1994 r., RecFP s. I‑A‑119, II‑387, pkt 27

2.      Na podstawie art. 44 § 2 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej sąd ten może żądać w drodze postanowienia przedstawienia rzekomo poufnych dokumentów, co jednocześnie zobowiązuje go do sprawdzenia, czy strona podnosząca poufny charakter dokumentów zasadnie sprzeciwia się podaniu ich do wiadomości drugiej strony. Jedyną możliwą reakcją sądu w obliczu odmowy zastosowania się do postanowienia jest wyciągnięcie z niej konsekwencji w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie, pod warunkiem że sąd ten wyczerpie wszystkie dostępne mu środki w celu uzyskania przedstawienia mu rozpatrywanych dokumentów.

Ze wspomnianego przepisu wynika, że poufny charakter niektórych informacji nie może zostać podniesiony bezpośrednio względem Sądu do spraw Służby Publicznej. Stosowanie tego przepisu oznacza bowiem, że Sąd do spraw Służby Publicznej musi zapoznać się z treścią tych informacji i zbadać ich poufny charakter celem podjęcia decyzji, czy mogą zostać przekazane drugiej stronie.

W tym względzie w wypadku, gdy skarżący, powołując się na ochronę swego życia prywatnego, odmawia, by treść objętych tajemnicą lekarską dokumentów posiadanych przez stronę pozwaną została podana do wiadomości Sądu do spraw Służby Publicznej, sąd ten nie może zastosować art. 44 § 2 regulaminu postępowania, ponieważ przepis ten nie dotyczy sytuacji, w której strona powołuje się na poufność względem Sądu do spraw Służby Publicznej, aby sprzeciwić się temu, by dokumenty, które jednak uznaje za użyteczne do rozstrzygnięcia sporu, zostały mu przekazane.

(zob. pkt 72–75)

Odesłanie: Sąd, sprawa T‑560/08 P Komisja przeciwko Meierhofer, 12 maja 2010 r., Zb.Orz. s. II‑1739, pkt 68–74

3.      O ile obowiązek uzasadnienia spoczywający na Sądzie do spraw Służby Publicznej na mocy art. 36 zdanie pierwsze i art. 7 ust. 1 załącznika I do statutu Trybunału Sprawiedliwości nie wymaga, by Sąd przedstawił wywód, w którym zająłby się w sposób wyczerpujący każdym z wysuniętych przez strony postępowania argumentów, w szczególności, jeśli argumenty nie są wystarczająco jasne czy precyzyjne i nie są poparte szczegółowymi dowodami, o tyle wymaga on przynajmniej tego, by sąd ten zbadał każde podniesione przed nim naruszenie prawa. Udzielone przez Sąd do spraw Służby Publicznej uzasadnienie może więc być dorozumiane, jeżeli tylko pozwala ono osobie, której dane orzeczenie Sądu dotyczy, zapoznać się z powodami wydania takiego rozstrzygnięcia i dostarcza sądowi rozpatrującemu odwołanie wystarczająco dużo danych, by mógł on sprawować przysługującą mu kontrolę.

W tym względzie należy uchylić wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej w zakresie, w jakim nie bada rozpatrywanego podczas rozprawy przed nim zarzutu, który stanowi odrębny zarzut prawny, którego nie można powiązać z żadnym z zarzutów podniesionych w pismach procesowych. Skoro bowiem zarzut nie został odnotowany w protokole z rozprawy i nie został wymieniony w żadnym fragmencie wyroku, skarżący nie jest w stanie zrozumieć powodów, dla których omawiany zarzut został pominięty w wywodzie Sądu do spraw Służby Publicznej.

(zob. pkt 83, 85–88)

Odesłanie: Trybunał, sprawa C‑105/04 P Nederlandse Federatieve Vereniging voor de Groothandel op Elektrotechnisch Gebied przeciwko Komisji, 21 września 2006 r., Zb.Orz. s. I‑8725, pkt 72; Trybunał, sprawa C‑167/06 P Komninou i in. przeciwko Komisji, 25 października 2007 r., niepublikowana w Zbiorze, pkt 2; Trybunał, sprawa C‑16/07 P Chetcuti przeciwko Komisji, 9 października 2008 r., Zb.Orz. s. I‑7469, pkt 87