Sprawa T‑169/20
Marina Yachting Brand Management Co. Ltd
przeciwko
Urzędowi Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Wyrok Sądu (dziewiąta izba) z dnia 22 września 2021 r.
Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie uchylenia decyzji i wykreślenia wpisu w rejestrze – Wykreślenie wpisu w rejestrze dotkniętego oczywistym błędem popełnionym przez EUIPO – Znak towarowy objęty postępowaniem upadłościowym – Rejestracja przeniesienia prawa do znaku – Skuteczność postępowania upadłościowego lub innych analogicznych postępowań wobec osób trzecich – Kompetencje EUIPO – Obowiązek staranności – Artykuły 20, 24, 27 i 103 rozporządzenia (UE) 2017/1001 – Artykuły 3, 7 i 19 rozporządzenia (UE) 2015/848
1. Znak towarowy Unii Europejskiej – Unijny znak towarowy jako przedmiot własności – Przeniesienie – Wpisanie przeniesienia do rejestru – Znak towarowy objęty postępowaniem upadłościowym – Możliwość powołania się wobec osoby trzeciej – Kompetencje urzędu – Obowiązek staranności
(rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady: 2015/848, motyw 36, art. 3, 7, 19; 2017/1001, art. 20, 24, 27; rozporządzenie Komisji 2018/626, art. 13)
(zob. pkt 58–69, 71–74, 84, 85)
2. Znak towarowy Unii Europejskiej – Unijny znak towarowy jako przedmiot własności – Możliwość powołania się wobec osoby trzeciej – Postępowanie upadłościowe
(rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2017/1001, art. 27)
(zob. pkt 100, 101)
3. Znak towarowy Unii Europejskiej – Procedura – Wykreślenie wpisu w rejestrze lub uchylenie decyzji – Przesłanka – Oczywisty błąd – Pojęcie – Niewpisanie do rejestru wzmianki o postępowaniu upadłościowym dotyczącym właściciela znaku towarowego – Wpisanie do rejestru przeniesienia praw do znaku towarowego bez uwzględnienia postępowania upadłościowego – Włączenie
(rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2017/1001, art. 20, 24, 27, 103)
(zob. pkt 110–112, 114–119)
Streszczenie
W dniu 28 września 2014 r. słowny unijny znak towarowy MARINA YACHTING został zarejestrowany na rzecz spółki Industries Sportswear Co. Srl. W dniu 13 października 2017 r. postanowieniem Tribunale di Venezia (trybunału w Wenecji, Włochy) ogłoszono upadłość tej spółki.
W dniu 18 października 2017 r. do rejestru Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) wpisano przeniesienie praw do tego znaku towarowego na spółkę Spring Holdings Sarl. W dniu 25 października 2017 r. wyznaczony syndyk masy upadłości spółki Industries Sportswear poinformował EUIPO o ogłoszeniu upadłości interwenienta i wystąpił o wykreślenie wpisu dotyczącego przeniesienia praw do spornego znaku towarowego na spółkę Spring Holdings, uzasadniając swój wniosek tym, że z chwilą ogłoszenia upadłości upadła spółka zostaje pozbawiona prawa do zarządzania swoim majątkiem. EUIPO poinformowało syndyka o przyjęciu tego wniosku, lecz nie zarejestrowało go w swojej bazie danych.
W dniu 16 kwietnia 2018 r. Marina Yachting Brand Management Co. Ltd, zarządzana przez członków tej samej rodziny, która zarządzała spółką Industries Sportswear, złożyła wniosek o rejestrację przeniesienia praw do spornego znaku towarowego na swoją rzecz. Podniosła ona, że prawa do tego znaku towarowego zostały przeniesione na spółkę Spring Holdings w dniu 26 czerwca 2014 r., a następnie przeniesione przez tę ostatnią spółkę na nią w dniu 15 grudnia 2017 r. W tym samym dniu podwójne przeniesienie własności zostało wpisane do rejestru EUIPO.
Syndyk wystąpił o wykreślenie wpisów dotyczących tych przeniesień, co skłoniło departament odpowiedzialny za prowadzenie rejestru EUIPO do wydania w dniu 30 stycznia 2019 r. dwóch decyzji w sprawie wykreślenia z mocą wsteczną wpisów dotyczących wspomnianych przeniesień. Izba Odwoławcza utrzymała w mocy te decyzje i stwierdziła, że EUIPO popełniło oczywisty błąd, wpisując kolejne przeniesienia praw do spornego znaku towarowego do rejestru, mimo że zostało poinformowane o tym, iż od dnia 13 października 2017 r. spółka Industries Sportswear pozostawała w upadłości.
Sąd oddalił skargę wniesioną przez Marina Yachting Brand Management i orzekł o wykreśleniu wpisów dotyczących przeniesienia praw do znaku towarowego dokonanych po tym, jak do rejestru nie została wpisana wzmianka o postanowieniu o ogłoszeniu upadłości.
Ocena Sądu
W pierwszej kolejności Sąd określił kompetencje EUIPO w zakresie rejestracji przeniesienia praw do znaku towarowego.
Sąd wskazał, że EUIPO powinno ograniczyć się do badania formalnych przesłanek ważności wniosku o rejestrację przeniesienia praw do znaku towarowego(1), co nie wymaga oceny kwestii materialnoprawnych wynikających z prawa krajowego. EUIPO powinno jednak starannie uwzględnić okoliczności faktyczne mogące mieć następstwa prawne dla wniosku o rejestrację takiego przeniesienia, w tym istnienie postępowania upadłościowego.
Ten obowiązek staranności jest tym bardziej wiążący, gdy przed otrzymaniem wniosku o rejestrację przeniesienia praw do znaku towarowego EUIPO zostało poinformowane, w drodze wcześniejszego wniosku o wpisanie do rejestru(2), że znak ten jest objęty postępowaniem upadłościowym. W takim przypadku EUIPO powinno uwzględnić cel „zapewnienia skuteczności” postępowania upadłościowego(3), w szczególności jeśli syndyk kwestionuje istnienie, ważność lub datę pewną owego przeniesienia praw.
W istocie przeniesienia praw do znaku towarowego wywołują skutki prawne wobec osób trzecich dopiero po wpisaniu ich do rejestru(4), z czego wynika, że taki wpis nie ma mocy wstecznej. Ponadto skutki prawne wywierane przez postępowania upadłościowe wobec osób trzecich reguluje prawo krajowe(5). Tymczasem zgodnie z mającym zastosowanie prawem włoskim postępowanie upadłościowe, o którym tu mowa, powodowało bezskuteczność formalności wymaganych do zapewnienia skuteczności czynności dłużnika wobec osób trzecich, jeżeli formalności tych dopełniono po ogłoszeniu upadłości. W rezultacie EUIPO było zobowiązane zawiesić dokonanie wpisu rzeczonych przeniesień.
W drugiej kolejności Sąd orzekł, że zostały spełnione przesłanki wymagane do wykreślenia wpisu w rejestrze dotkniętego oczywistym błędem(6). W tym względzie wskazał on, że rejestrując sporne przeniesienia praw na wniosek skarżącej w dniu 16 kwietnia 2018 r., nie wpisawszy wcześniej do rejestru wzmianki o postępowaniu upadłościowym dotyczącym właściciela spornego znaku towarowego, EUIPO popełniło oczywisty błąd. Było ono zatem zobowiązane do wykreślenia, tak szybko jak to możliwe, wpisów z dnia 16 kwietnia 2018 r.
Ponadto Sąd stwierdził, że termin jednego roku liczony od daty wpisu do rejestru(7) został należycie zachowany przy przyjęciu w dniu 30 stycznia 2019 r. dwóch decyzji o wykreśleniu dokonanych w dniu 16 kwietnia 2018 r. wpisów w rejestrze dotyczących wspomnianych przeniesień.