ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 5ης Ιουνίου 2014

Υπόθεση T‑269/13 P

Markus Brune

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Πρόσληψη — Γενικός διαγωνισμός — Μη εγγραφή στον πίνακα επιτυχόντων — Νέα απόφαση την οποία εκδίδει η Επιτροπή κατόπιν ακυρωτικής αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης — Μη συμμετοχή στην προφορική δοκιμασία»

Αντικείμενο:      Αίτηση αναιρέσεως της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013, Brune κατά Επιτροπής, F‑94/11.

Απόφαση:      Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. O M. Brune φέρει τα δικαστικά του έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Περίληψη

1.      Υπαλληλικές προσφυγές — Ακυρωτική απόφαση — Αποτελέσματα — Υποχρέωση λήψεως μέτρων εκτελέσεως — Ακύρωση της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής περί μη εγγραφής ενός υποψηφίου στον πίνακα επιτυχόντων — Εκ νέου διεξαγωγή του διαγωνισμού μόνο για τον προσφεύγοντα — Κατάλληλος τρόπος εκτελέσεως

(Άρθρο 266 ΣΛΕΕ· Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 27 και 29 § 1, εδ. 2)

2.      Υπαλληλικές προσφυγές — Ακυρωτική απόφαση — Αποτελέσματα — Υποχρέωση λήψεως μέτρων εκτελέσεως — Ακύρωση της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής περί μη εγγραφής ενός υποψηφίου στον πίνακα επιτυχόντων — Εκ νέου διεξαγωγή του διαγωνισμού μόνο για τον προσφεύγοντα — Υποχρεώσεις της εξεταστικής επιτροπής και της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής

(Άρθρο 266 ΣΛΕΕ)

3.      Υπαλληλικές προσφυγές — Ακυρωτική απόφαση — Αποτελέσματα — Υποχρέωση λήψεως μέτρων εκτελέσεως — Εξουσία εκτιμήσεως της Διοικήσεως — Δυνατότητα διαλόγου με το θύμα παρανομίας

(Άρθρο 266 ΣΛΕΕ)

1.      Κατόπιν ακυρωτικής αποφάσεως, εάν η εκτέλεση της αποφάσεως παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες, το οικείο θεσμικό όργανο μπορεί να ανταποκριθεί στην υποχρέωση που απορρέει από το άρθρο 266 ΣΛΕΕ, λαμβάνοντας κάθε απόφαση η οποία θα μπορούσε να αντισταθμίσει δίκαια ένα μειονέκτημα που έχει προκύψει για τον ενδιαφερόμενο από την ακυρωθείσα απόφαση.

Συναφώς, στο πλαίσιο γενικού διαγωνισμού που διενεργήθηκε για τη συγκρότηση πίνακα επιτυχόντων και του οποίου οι δοκιμασίες έπασχαν ελάττωμα, η διενέργεια νέας δοκιμασίας μπορεί υπό ορισμένες προϋποθέσεις να συνιστά για τον ενδιαφερόμενο δίκαιη αντιστάθμιση της παρανομίας της οποίας υπήρξε θύμα, έστω και αν δεν εξαλείφει την παρατυπία.

Αντιστρόφως, η άμεση εγγραφή του εν λόγω ενδιαφερομένου στον πίνακα επιτυχόντων θα συνιστούσε παραβίαση όχι μόνο της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, της αρχής της αντικειμενικότητας της βαθμολογήσεως και της προκηρύξεως του διαγωνισμού, αλλά και παράβαση του άρθρου 27 του ΚΥΚ, κατά το οποίο η πρόσληψη πρέπει να εξασφαλίζει στο όργανο τη συνεργασία υπαλλήλων που κατέχουν τα πιο υψηλά προσόντα ικανότητας, αποδόσεως και ακεραιότητας. Βεβαίως, καμία διάταξη του ΚΥΚ δεν διευκρινίζει τον τρόπο αξιολογήσεως της ικανότητας των υποψηφίων. Ο ΚΥΚ προβλέπει πάντως τον τρόπο προσλήψεως των υπαλλήλων. Πράγματι, κατά το άρθρο 29, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του ΚΥΚ, η πρόσληψη των υπαλλήλων πραγματοποιείται βάσει «προσόντων ή εξετάσεων ή ταυτόχρονα βάσει προσόντων και εξετάσεων», της οποίας η διαδικασία καθορίζεται στο παράρτημα III του ΚΥΚ. Επομένως, από το άρθρο 27 του ΚΥΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 29 αυτού, προκύπτει ρητώς ότι η πρόσληψη των υπαλλήλων πραγματοποιείται μέσω διαγωνισμών, υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο παράρτημα ΙΙΙ του ΚΥΚ, προκειμένου να επιλέγονται οι υποψήφιοι που κατέχουν τα πιο υψηλά προσόντα ικανότητας, αποδόσεως και ακεραιότητας.

(βλ. σκέψεις 25, 29, 60 και 64)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 8 Οκτωβρίου 1992, T‑84/91, Meskens κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1992, σ. II‑2335, σκέψη 80· 26 Ιουνίου 2006, T‑91/95, De Nil και Impens κατά Συμβουλίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. I‑A‑327 και II‑959, σκέψη 34

2.      Όταν το οικείο θεσμικό όργανο αποφασίζει, σε εκτέλεση αποφάσεως που ακυρώνει απόφαση περί μη εγγραφής του προσφεύγοντος στον πίνακα επιτυχόντων, να κινήσει εκ νέου τη διαδικασία διαγωνισμού και να υποβάλει τον ενδιαφερόμενο σε νέα δοκιμασία, απόκειται στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή και στην εξεταστική επιτροπή να μεριμνούν σχολαστικώς ώστε το επίπεδο των δοκιμασιών και τα κριτήρια εκτιμήσεως να είναι αντίστοιχα προς αυτά του αρχικού διαγωνισμού, προκειμένου να διασφαλίζεται η τήρηση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και της αντικειμενικότητας της αξιολογήσεως του ενδιαφερομένου σε σχέση με τους άλλους υποψηφίους του διαγωνισμού.

(βλ. σκέψη 40)

Παραπομπή:

Meskens κατά Κοινοβουλίου, προπαρατεθείσα, σκέψη 79

3.      Στο πλαίσιο της ασκήσεως της εξουσίας εκτιμήσεως που της παρέχει το άρθρο 266 ΣΛΕΕ, εναπόκειται στη Διοίκηση να προβαίνει στην επιλογή μεταξύ των διαφόρων πιθανών μέτρων που συνάδουν προς το σκεπτικό της ακυρωτικής αποφάσεως καθώς και προς τις αρχές και του κανόνες του ενωσιακού δικαίου, προκειμένου να επέρχεται συγκερασμός του συμφέροντος της υπηρεσίας με την αναγκαιότητα κατάλληλης προστασίας των δικαιωμάτων του θύματος παρανομίας. Συνεπώς, ο δικαστής της Ένωσης δεν μπορεί να υποκαθιστά τη διοικητική αρχή, προκειμένου να καθορισθούν τα συγκεκριμένα μέτρα που θα όφειλε να έχει λάβει η Διοίκηση.

Δεδομένου ότι η δράση της Διοικήσεως ασκείται μονομερώς, η Διοίκηση έχει την ευχέρεια, και όχι την υποχρέωση, να έλθει σε διάλογο με το εν λόγω θύμα προς επίτευξη συμφωνίας διασφαλίζουσας δίκαιη αντιστάθμιση.

(βλ. σκέψεις 51 και 52)

Παραπομπή:

Meskens κατά Κοινοβουλίου, προπαρατεθείσα, σκέψεις 78 και 79